Kroniek van een paar dagen op camping.
Meestal sta ik op camperplaatsen of zo maar ergens waar ik niemand stoor en mij goed voel.
Deze keer zou ik eens iets anders proberen. Het weer was goed fietsweer, de omgeving was geschikt, beetje heuvels, beetje vlak langs een rivier en daarbij wat verschillende mogelijkheden qua parcours in de buurt. Er werd gekozen voor een camping, te meer daar ik ook wat wou rusten en uitslapen.
Het terrein had hellende plaatsen maar ook een paar vlakke in de buurt van sanitair en receptie. Deze dan maar genomen, want blokkenwerk is werk en ik ben nogal gemakzuchtig.
Een slechte keuze zo bleek, want er was een circulatie van s'morgens vroeg tot s'avonds laat van dringende en minder dringende gevallen (te zien aan de bewegingssnelheid) en ook de frequentie is redelijk wat onderschat. Maar al bij al ging dit nog, je ziet zo ook veel mensen passeren en af en toe wordt er wel een babbeltje gedaan, wat op camperplaatsen niet altijd het geval is.
Erger was de zaterdagmorgen. Om 7.30u werd er al gezaagd en gehamerd, gevolgd door een pastoor die mij duidelijk wou laten weten wanneer zijn eredienst begon (klokkengelui om 8u).
En dat was niet alles, want na een paar minuten heerlijke stilte was er het geclaxoneer van de plaatselijke bakker die de kampeerders van broodjes kwam voorzien en hiervoor zijn aanwezigheid luidruchtig moest kenbaar maken.
Bleek het dak van het sanitair aan herstelling toe. Hoe lang het geduurd heeft weet ik niet, want de fietstocht heb ik vrij lang laten uitlopen en bij terugkomst waren de herstellingen afgelopen.
Maar de zaterdagavond is blijkbaar feestavond. Op verschillende plaatsen muziek, meer of minder gedempt al naargelang (waarschijnlijk) het alcoholverbruik en de gemoedstoestand van de feestvierders.
Ik heb mijn conclusies getrokken en ben s'anderendaags een rustig camperplaatsje gaan zoeken. Heb er heerlijk gestaan, rustig en stil en heb s'anderendaags heel lang uitgeslapen
Mvrgr.