CAMPERSITE.BE

Uitgelicht: Vrijheid
Kampeerauto snakt naar vrijheid
door Henk Postma

Toeristisch Zeeland had nauwelijks aangekondigd deze provincie als paradijselijk oord van vrijheid aan de man te gaan brengen, of er lag al een reactie op de deurmat van het provinciehuis. Juist de vakantiegangers die het meest om vrijheid geven, worden uit Zeeland weggejaagd, schreef Martin Slingenberg uit Wemeldinge. Hij vroeg de bestuurders hun vijandige houding jegens de kampeerauto te laten varen.


Ze worden nog steeds beschouwd als wildkampeerders: vakantiegangers die op de leukste plekjes overnachten, maar te gierig zijn om daar fatsoenlijk voor te betalen. Toeristisch Zeeland is dergelijke types liever kwijt dan rijk. Beelden van slaperige recreanten die in onderbroek in de deuropening van hun camper verschenen om beteuterd een bekeuring in ontvangst te nemen, bezorgden Zeeland het imago van een provincie die de vrijheid aan banden legt.

Dat gaat nu dus veranderen. De kampeerauto-toerist, zegt Martin Slingenberg, wordt de redding van toeristisch Zeeland. Nu de traditionele vakantieganger de Turkse stranden steeds vaker boven die van Zeeland verkiest, kan de camper-rijder redding bieden.

Zo ver is het nog niet. Terwijl het campertoerisme in omringende landen stormachtig groeit, en ook in provincies als Gelderland, Overijssel en Friesland steeds meer parkeerplaatsen voor campers worden ingericht, blijft Zeeland schromelijk achter. Kampeerauto-toeristen rijden liever met een grote boog om de provincie heen, dan zich rot te zoeken naar de schaarse plekjes waar ze een nachtje met hun ’motorhome’ mogen bivakkeren.

,,Men voelt zich in Zeeland niet welkom“, constateert Slingenberg. De politieman uit Wemeldinge spreekt uit ervaring. Sinds hij vijf jaar geleden tijdens een vakantie in Frankrijk per ongeluk in een kampeerauto terecht kwam, is hij er niet meer uit weg te slaan. Hij richtte de Camper Club Nederland op, en trekt er vrijwel ieder weekend met z’n rijdend huisje op uit, veelal richting Duitsland, België of Frankrijk, want daar kun je vrijwel overal met je camper terecht.

Verdubbeld

Het kampeerauto-toerisme groeit snel. Enkele jaren geleden telde Nederland 50.000 camperbezitters. ,,Ik schat dat het inmiddels is verdubbeld. We komen nu op overnachtingsplaatsen waar wel tien keer zoveel campers staan dan vijf jaar geleden. Dit weekend waren we in Goch, net over de grens in Duitsland. Daar stonden 150 campers. Er zijn daar 60.000 overnachtingen per jaar. Dat brengt aardig wat geld in het laatje, ook al kost een standplaats maar drie euro per nacht.“

Het toeristisch bedrijfsleven ziet de camper-recreant veelal als armoedzaaier die ’s avonds op een spiritusbrandertje een kant- en-klaar maaltijd bereidt onder het nuttigen van een blikje bier uit de supermarkt van thuis. Om de volgende ochtend weer te vertrekken met achterlating van de ’schillen en de dozen’. Dat blijkt een betreurenswaardig misverstand. Onderzoek door de Duitse professor Gerd Peters bracht bijna drie jaar terug al aan het licht dat de camper-recreant per dag ruim 45 euro uitgeeft in winkels, restaurants en recreatieve voorzieningen. Dat komt overeen met het bestedingspatroon van andere verblijfstoeristen.

Die inkomsten gaan Zeeland voorbij. Hulst begon dit jaar als eerste gemeente een proef met een parkeerplek voor campers. Verder zijn er op enkele campings en bij sommige particulieren wat standplaatsen. Maar die zijn veelal in het winterseizoen gesloten. Bovendien liggen campings zelden op loopafstand van het stadscentrum. Wil Zeeland van het campertoerisme profiteren, dan volstaat aanwijzing van wat parkeerplaatsen, liefst op een niet al te onveilige plek. Veel meer, zegt Slingenberg, is niet nodig. Behalve misschien een mogelijkheid om water te tappen, en voor het lozen van het chemisch toilet. De camper-toerist wil daar heus wel voor betalen. Met een stopcontact, douche of toilet kan je het nog luxer maken. Niets meer dan wat je ook al voor bootjestoeristen doet.“.