CAMPERSITE.BE

Hierna enkele punten die het gemakkelijker kunnen maken om te beslissen, we reden in 4 dagen naar Algeciras en ook in 4 dagen terug. In totaal deden we 7500km waarvan dus 3000km in Marokko. We vertrokken daar in Tanger langs de kust tot 100km voorbij Agadir, daar oostwaarts Taroudant, Zagora, Mergouza daarna terug noordwaarts Middelt, Aznou, Fes, Larache, Tanger.



Volwassenen: zeer vriendelijk en heel gastvrij, wel af en toe totaal verarmde bedelaars. Grootste probleem zijn de verkopers van kleine handelszaken die ALLE trukken gebruiken om de toeristen te overtuigen om iets te kopen: bv achter een bocht staat plots een man in volledig, prachtig touareg - ornaat die aanmaant om te stoppen. Indien je stopt zegt hij dat zijn wagen defect is geraakt en vraagt een lift naar het volgende dorp. Daar aangekomen nodigt hij u uit om bij hem thee te drinken (overigens heerlijhke muntthee) om u te bedanken. Dan kom je terecht in zijn winkeltje waar je na de thee je wat verplicht voelt om iets te kopen, meestal dan nog aan driedubbele prijs waar je dan afbiedt tot de helft....
Kinderen: we hadden 2 dozen stilo's bij wat echt wel aan te raden is, na enkele dagen gaven we nooit meer geld aan de kinderen ( om er geen bedelaars van te maken!), opvallend zijn natuurlijk de lachende gezichtjes als ze iets gekregen hebben, maar vooral hun onverwachte beleefdheid (merci madame!) zelfs in afgelegen dorpen.. Als je stopt om iets te geven aan bv 2 kinderen staan er in een mum van tijd wel een tiental! Overal zie je heel veel kinderen o.a. doordat er geen schoolplicht is (we zagen redelijk wat kinderarbeid, o.a. regelen van het verkeer!) en doordat er kinderrijke families zijn, soms wel huisgezinnen met 15 kinderen.
Wegen en verkeer: zeer veel slechte tot zeer slecht wegen, vooral in het binnenland. Sommige wegen zijn slechts breed genoeg voor één wagen, als er een tegernligger aankomt moet je er af maar de randen van het asfalt zijn erg scherp doordat het zand erlangs weggereden is. Beste is traag te rijden en er met een zo scherp mogelijke draai af en terug op te gaan, dit omdat de zijwanden van de banden helemaal niet zo sterk zijn uitgevoerd dan her loopvlak. Soms verraderlijk: je rijdt aan een gezapige snelheid want de weg is breed genoeg en tamelijk goed, plots houdt de weg op op zijn er heel diepe kuilen in het weggereden asfalt waar je dan soms op het linker baanvak moet rijden. We kwamen menige toerist met MH of caravan tegen die één tot wel vijf(!) platte banden haaden gehad. Dus zeker een reservewiel meenemen en ook zeker niet overladen rondrijden. Verder is het verkeer hectisch rond de grote steden maar ook in de dorpen waar mensen en dieren kriskras door elkaar op de baan lopen. In de dorpen officiële snelheidsbeperking 40km/u maar komt neer op 10km/u. Zeer veel radarcontrole het ganse land door. Tomtom was voor ons uiterst nuttig zeker voor de rode en gele wegen, meermaals stonden we voor een splitsing zonder enige aanduiding ook niet in het arabisch, ook geen lijnen. Witte wegen zijn over het algemeen zeker af te raden met een gewone MH, kan wel met een 4X4MH, een 4X4 , een ezel, een dromedaris of te voet.
Politie en veiligheid: we hebben de eerste 3 dagen samen gereisd met een andere MH de volgende 4 weken alleen. Tussen de dorpen ontmoetten we gemiddeld 1 of 2 maal politie (soms met spijkers op repen) waarbij de marokkanen moesten stoppen en de toeristen door mochten rijden. In geval van boete volstaat een fles wijn of wat chocola! Ook in de dorpen zagen we soms flink wat politie. We hebben ons altijd heel veilig gevoeld gedurende de ganse reis, ook bij het vrijstaan.
Natuur en klimaat: Langs de kust van Tanger tot voorbij Agadir waren we , voor wat betreft de natuur, wel wat teleurgesteld: behalve de laatste 150km was er niet veel te beleven enkel dorre vlaktes met heel veel wind. Maar het binnenland maakte veel goed: veel afwisseling, mooie groene natuur, woestijnachtig gebied, mooie valeien, kloven, steile rotsen, riviertjes, watervallen, duizenden palmen, woestijn. Temperaturen tot 36° in de MH, buiten in de zon gaf onze termometer het op, ik schat zo een 55°, dit wel in uiterste zuiden (Mergouza).
Campings en vrijstaan: we hebben enkele malen vrij gestaan toen we met 2 MH's waren zonder enig probleem soms op een stuk wei langs de baan. Omdat de campings slechts enkele euro's . Campings uitgebaat door fransen zijn wel duurder (8 Euro).
Overzet Spanje-Marokko: met een snelle catamaran iets meer dan een uur, 170 Euro heen en weer met open retour. Bij in- en uitschepen evenveel geroep van de spaanse macho's als in Ancona. Geen 220V aan boord. Redelijk grondige zoektocht naar drugs bij de terugtocht aan de marokkaanse kant behalve als ge 2 honden in de MH hebt dan zeer oppervlakkig (douane had schrik: hi, hi).
Bij het naar Marokko gaan, aan de marokkaanse kant: lastige beambten die voor elk stap drinkgeld vragen!!!
Prijzen: soms belachelijk goedkoop: diesel: 73Eurocent, een brood: 10 of 20Eurocent, een koffie in een cafe op een terras: 50Eurocent. Afbieden op alles wat je koopt, beginnen met 50% maar we dachten achteraf steeds teveel betaald te hebben, maar we zagen dat dan als ontwikkelingshulp! Ook ruilen is mogelijk: t-shirts, schoenen, broeken, uwe PC (weinig WIFI behalve op sommige campings). Het verschil tussen rijk en arm is schrijnend: mensen die tussen houten planken wonen, bedelaars die weggejaagd worden voor ons door hun eigen volk en dan een volledig dorp met pracht en praal (Ifra) dat te vergelijken is met bij ons de mooiste residentiele wijken, ook de koning had daar een paleis.
Eigen honden: wij hebben een Golden Retriever (10j) en een Jack Russell (7j). Voor ons was het een voordeel om honden bij te hebben want veel marokkanen hadden er schrik van en konden zo niets aan ons verkopen. Voor de Golden was het niet altijd even prettig in die warmte, we moesten haar 2 à 3 keer per dag een douche geven met 5 l water. De Jack ging rustig een uurtje in de zon liggen bij 55°!
Dierenmishandeling: erger dan in andere zuiderse landen. Ezels die de hele dag met van alles rondsleuren krijgen stokslagen op hun poten en en hun buik. Ik heb daar een ezel rechtgeholpen die door zijn poten was gezakt en nog wat stampen kreeg ook: dat is de enige keer dat ik me wel erg kwaad heb gemmakt op een marokkaan.
De zwerfhonden zijn niet echt mager maar lopen mank door aanrijdingen van het verkeer. Schapen die in de vrachtwagens worden gegooid, details bespaar ik jullie. Kippen die samengeduwd worden in te kleine rennen en dan in vrachtwagens, onbeschut voor de zon, door het hele land vervoerd worden

Besluit voor ons: we zijn blij dat we er zijn geweest maar denken niet meer terug te gaan vooral door de nooit-aflatende verkopers (ook niet als je streng neen zegt) die zelfs op schijnbaar totaal verlaten plaatsen voor uw neus staan vanaf dat je de deur van de MH open doet. En de dierenmishandeling.

Voor diegenen die nog vragen hebben: laat maar komen.

_________________
Nog steeds verslaafd aan Griekenland!
Ook na Marokko...