Covidresort SFZ.
Opgewonden van de spanning dat zich aan het opbouwen is.
Net zoals die keer dat ik als onervaren snotter de eerste maal achter het slipje van Liliane op ontdekkingstocht ging, niet wetende wat er mij te wachten stond.
Ik had niets ontdekt, de aarde was plat...maar ik wist ook van niets.
Ja, foto´s uit Lach 70 dienden toen als gebruiksaanwijzing, niet wetende waarover het echt ging.
De wereld is daarop gebouwd, rond sterke vrouwen...wij mogen.
Sinds gisterenavond ben ik zonder zuurstof gaan slapen.
De vier daaropvolgende meetingen gaven telkens 92 saturatie.
Op de goede weg?
Straks meneer doktoor aanspreken wat strategie aangaat, naar huis toe werken en achter een slipje zitten...
Maar eerst een dansje, dan een glaasje echte wijn en hopelijk geen benzine, want mijn smaak en geur staan nog niet op punt.
Geschrokken ook door enkele reacties op mijn post van gisteren.
Het was te verwachten dat de eencelligen zich zouden roeren, ze wensen zelfs je dood.
Hoe geschift is da?
Een goede raad aan die gasten.
Eet veel brood met granen, ga het bos in, doe je behoefte, misschien dat er "iets" moois uit groeit loser, want ik ben aan het winnen.
Bon dat 92 saturatie is in rusttoestand gemeten, ben benieuwd wat het gaat geven als ik dagdagelijkse gewone dingen doe als eten, mezelf wassen en andere stuff.
Dan ben ik buiten adem.
Ik heb tijd zat zeker?
Of net niet...op mijn leeftijd?
Zoveel te doen nog.
Nog eens op een warme lentedag in een met paardebloemen bezaaide weide gaan liggen samen met Liliane. Niets doen. De aarde is niet plat heb ik ondertussen ondervonden.
En de terril opklimmen.
En...en...en...
Oprechte dank voor jullie steun.