CAMPERSITE.BE

Hét forum in verband met Motorhomes
Het is nu 29 maart 2024 15:34

Alle tijden zijn GMT [ Zomertijd ]


Forumregels


Klik hier om de forumregels te lezen.




Plaats een nieuw onderwerp Antwoord op onderwerp  [ 8 berichten ] 
Auteur Bericht
 Berichttitel: Dood aan de ratten...ergens tijdens de jaren 80.
BerichtGeplaatst: 10 dec 2020 19:32 
Offline
Site Admin
Site Admin
Avatar gebruiker

Geregistreerd: 20 feb 2005 06:51
Berichten: 35306
Woonplaats: Houthalen en meestal onderweg naar...
Afbeelding

DOOD AAN DE RATTEN!
5h in de ochtend...pikke-donker, de donkerste ochtend ooit.
Je ogen moesten eerst wennen aan de duisternis.
Zo eentje waarbij de minste misstap je fataal kon worden.
Betrapt wegens het kraken van een stukje hout.
Of tot diep in je enkels in een schlamm of modderpoel zakken.
Ik doof mijn Belga filter uit bang dat ze het oplichtend gloed zouden zien van dat kankerstok.
Verraden door de sigaret.
Ik rookte toen nog, roken en sjieken was de norm destijds, snuiftabak werd ook doorgegeven.
"Ze" zijn de rijdende piketten, de nachtwacht van Zolder, ingelijfd in het patrouille peloton van de stakers.
De nachtwacht van Rembrandt is daar niks tegen, even donker misschien, verder gaat de vergelijking niet.
Deze rijdende brigade boezemt mij wel degelijk angst aan.
Shhh!!!
Ze zijn daar! Wacht effe...de faren van de rijdende auto verdwijnen richting Lindeman of Lillo.
' t Is veilig, we kunnen door den draad, erover, eronder maakt niet uit.
Zolang we maar door kunnen.
" We " zijn de werkwilligen, die graag gingen werken, ( ja hoor, die waren er ook ) degenen die schulden hadden of een andere reden hadden om te moeten werken, de stakingbrekers.
Ik kan ettelijke redenen opnoemen waarom er mijnwerkers waren die tijdens een staking gingen werken.
De vuile ratten!
Het was " we " tegen " ze ".
Deze rat had een vrijbrief, een toelating van meneer de ingenieur om te mogen of te moeten gaan werken.
Ik dus.
Koppig als ik was toonde ik dat papiertje niet als het niet noodzakelijk was.
Waarom zou ik?
De kick om mee de piketten te omzeilen was groot.
Over de omheining thuis recht tegenover, dwars door het houtpark
Er was ook samenhorigheid bij de ratten als ze mekaar beneden ontmoetten.
Jij ook hier?
Ik dacht dat je staakte?
Zot! Werken godverdomme!
Gniffel, gniffel.
De Harelbeke al dan niet gedrenkt passeerde van hand tot hand, er werd gekauwd en gewerkt dat het een lieve lust was.
High five bestond niet, in het kruis vastpakken werd er wel af en toe gedaan.
Het machogehalte aftasten aan de hand van je ballen.
Hoe lang de staking al duurde?
Deze was toch een veertiental dagen bezig.
De eerste dag lijkt het een rustdag te zijn, de tweede dag begin je je thuis te vervelen, of er valt een brief van een of andere maatschappij met een som dat je nog moet vereffenen.
Een herinnering of aanmaning tot.
Je begint na te denken en schiet wakker.
Kiezen tussen 3.400 Bfr, sommigen 4.000 Bfr afhankelijk van je werk of de schamele 800 Bfr van de vakbond die na enkele dagen door de druk van de stakers toegaf om de staking te ondersteunen.
Brood op de plank, dat verlies kan je nooit goedmaken.
Waarvoor?
Voor dat klein percentje?
Trouwens dat is er nooit gekomen.
Teveel draden werden er doorgeknipt.
Teveel ratten die van Alicante KS binnen drongen om te werken.
Er gingen geruchten rond dat men toch nog kon werken ondanks de staking.
Posten werden afgewerkt, berlines oftewel berlengs werden gevuld, meters steenkool vooruitgang.
Dit was een kat-en-muisspelletje. Zelfs amusant en spannend.
Volgens mij door velen herkenbaar als ze dit stukje lezen.
Fictieve namen zijn René, de Lange F, verschillende kompels uit Zonhoven nu ik er terug aan denk.
Het leek of de meeste ratten uit de buurt kwamen, waarschijnlijk wegens de aanwezigheid van de vele vijvers. Platwijers...
Ik zeg maar iets.
Er was toen geen gsm, het woord ging rond...
Hoe geraak je door?
Wanneer? Van waaruit vertrekken we?
Ik woonde in de Kolderstraat, pal tegenover de watertoren, de landmark van Heusden-Zolder.
Een bospaadje leidde naast de omheining naar die toren, het hoogste punt van Zolder of in de nabijheid van de mijn, me dunkt.
Thuis kon ik een tiental auto's herbergen als het moest.
De Lange F zag ik thuis achter meermaals voorzichtig sluipen met een tiental werkwilligen, door bospaden verdwijnend achter de struiken.
Zelfs veel te vroeg.
Ik zat toen nog aan mijn koffie en derde sigaret om wakker te worden.
Zicht op het bos vanuit mijn keuken.
Ik kon dus naast konijnen, af en toe een haas of een ree ook ratten spotten.
Het werd een vertrouwd schouwspel.
Op een zekere dag werd het wel ernstig.
Terwijl ik naar mijn kast ging in de grote badzaal na een zware en harde dag labeur ( ik maakte nog geen deel uit van het toezichthoudend personeel maar was gewoon een kolenhouwer ) stonden er plots twee rijkswachters op mij te wachten.
Dat was redelijk onrustwekkend en verwarrend.
Wat nu weer?
" Franco Gasparella? " vraagt er een besnorde rijkswacht.
Alle rijkswachters hadden een pornosnor toen.
Ik ook, ietsje later weliswaar toen een dikke steen bij het polsen van het dak mijn lip in tweeën spleet.
Met een paar draadjes, moeilijk eten en het niet kunnen scheren van mijn bovenlip tot gevolg.
Liliane vond die pornosnor mooi, die is er nooit meer afgegaan.
Terug bij de arm der wet dus.
Ik knik.
" 535929 " zeg ik, net zoals in een spionage of oorlogsfilm waar men de vijand enkel het stamnummer mag prijsgeven.
De 5 staat voor de zetel waar ik werkte, Zolder.
De mooiste en coolste steenkoolmijn ooit.
Gevolgd door 35929 de nummer dat ik kreeg in het jaar 1972.
In september.
" We zijn gebeld door je vrouw..." de moed zakt meteen in mijn schoenen als ik de rijkswachter de zin hoor uitspreken.
" Er is toch niks gebeurd hé !" stamel ik lijkbleek tegen die gast.
De andere rijkswachter kwam tussenbeide.
Ik liet de kraag los van de eerste en ging zitten.
" Je vrouw belde ons wegens doodsbedreigen aan je persoon gericht..." vervolgde hij " ze werd deze ochtend gebeld, anoniem uiteraard. Ze hebben het op jou gemunt"
" Wa??? "
Ik ging zitten voor mijn kast, de rokende Belga filter in de mond en hapte naar adem.
Ik stokte helemaal, verslikte mij bijna, een zwarte rochel moest er eerst uit.
Er ging vanalles door mijn hoofd. Wie is er zo geschift om mij met de dood te bedreigen?
Een jaloerse collega mijnwerker?
Gaat dit zo ver?
Ik voelde mijn bloed koken, het begon dermate te borrelen dat ik de kastdeur krom sloeg met mij hawei.
Afbouwnaald in schoon Vlaams.
De rijkswachters vertelden mij dat er bewaking was thuis.
Dit stelde mij gerust...van je fucking collega's moet je het hebben.
Douchen ging ook met rijkswacht begeleiding.
Ze mochten enkel mijn sunlight zeep vasthouden.
Afdrogen heb ik zelf gedaan...
Ik stap van de trappen naast de melkbar af, fris gewassen met geschminkte zwarte oogleden naar buiten, je kent die trappen wel.
De prettigste trappen ooit.
Buiten maant de rijkswachter mij aan om in een combi te stappen.
Twee combi's buiten op het plein.
Twee rijkswachters per combi.
Nee...gij niet hé...Zo ging dat in mijn hoofd.
Ik ga te voet, dwars door het stakingspiket.
Eens kijken wie er hard is.
" Howla meneer, zo gaat dat niet! " waarschuwde mij de geüniformeerde man
der wet.
" Ah nee? " wacht maar.
Met een bonzend hart in mijn keel stap ik de afstand van de uitgang tot aan het stakingspiket.
Vier rijkswachters om mij heen.
" Mor mor mor " ging dat aan de barakjes aan de hoofdingang.
" Vuile rat " riep er iemand in de achtergrond.
Ik kijk om, klaar om erin te vliegen.
De ogen gaan naar beneden van de " ze ".
Het gemompel verzwakt.
" Stap in de combi " zegt de bezorgde rijkswachter.
" Nee ik ga te voet naar huis, kan mij niks schelen."
Ik moest mijn adrenaline kwijt, op dat moment kon ik een molijzer plooien als een lucifer als ik mocht.
Nobody fucks with a Gasparella!
Volgens mij hebben de rijkswachters die dag het traagst ooit gereden met een combi.
Van Zolder Koolmijnlaan tot bijna aan de watertoren tegen Lindeman stapvoets naast mij...
Het was geen lachertje, mijn Liliane had echt wel de schrik van haar leven gehad.
Die nacht passeerden er enkele auto's thuis voorbij.
" Slaap zacht Gaspare...! Buona notte!" hoorde ik ze onder andere roepen.
Samenhorigheid over de taalgrenzen heen, mooi toch?
Van je landgenoten moet je het hebben.
" Maak je niet ongerust Liliane, het jachtgeweer ligt klaar onder het bed."
Pussy's.
Ik heb nooit geweten wie dat was. Hoeft ook niet.
Dat spelletje heeft nog een weekje geduurd, de staking verwaterde...de luierikken verplaatsten zich naar het gebouw van de infirmerie of dokterskabinet.
Ziekteverlof.
Oh ja, 's nachts werd er een gevel met pek beklad...per vergissing de gevel van een gebuur.
Zelfs dat konden ze niet, de losers, de lafbekken.
Back to work!
PS
Alle namen en adressen zijn fictief ter bescherming van de praivasie en berusten op louter toeval moest iemand zich hierin herkennen.
Ik was er ook niet bij...

_________________
Forumtips klik hier


Omhoog
 Profiel  
 
WAARSCHUWING

Deze thread heeft 7 replies

Je moet een geregistreerde gebruiker en/of ingelogd zijn om verdere reacties te lezen.


Registratie is eenvoudig en automatisch
Omhoog
Geef de vorige berichten weer:  Sorteer op  
Plaats een nieuw onderwerp Antwoord op onderwerp  [ 8 berichten ] 

Alle tijden zijn GMT [ Zomertijd ]


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers.


Je mag geen nieuwe onderwerpen in dit forum plaatsen
Je mag niet antwoorden op een onderwerp in dit forum
Je mag je berichten in dit forum niet wijzigen
Je mag je berichten niet uit dit forum verwijderen

Ga naar:  
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group
phpBB.nl Vertaling