Gegroet,
Toen we 31 jaar geleden aan onze eerste zwerfauto begonnen (
http://www.renault-saviem.nl/clement.html) stelden zich qua uitrusting een aantal vragen die vandaag belachelijk lijken, maar toen helemaal niet.
Het ging dus niet over het aan boord hebben van dingen als gsm, satellietschotels, internet, gps, laptop, elektronisch alarmsysteem, enz., want zelfs die woorden bestonden toen nog niet! Waar het bvb. wel over ging (en niet lachen aub!):
• gaan we al dan niet een verwarming plaatsen?
• is een koelkast nu echt wel nodig?
• zou het niet nuttig zijn om een aparte huishoudaccu te installeren?
• gaan we elektrische verlichting gebruiken of gas?
• ja of nee een zonneluifel?
• is een autoradio eigenlijk wel nodig?
• misschien moeten we wel een toilet aan boord voorzien?
Wij kozen toen resoluut voor de toenmalige “state of the art”-oplossingen. Daarom dus van meet af aan een tweede accu (gescheiden door een diodebrug – echt uitzonderlijk toen!), een Truma S3000 verwarming, een grote 100-liter absorbtiekoelkast, een zelfgemaakte zonneluifel, en verlichting met TL-lampen! Een autoradio vonden we dan weer wel overbodig.
Aan het nut van dat toilet twijfelden we nog even. Maar na de eerste reis met ons vijven (onze kinderen waren toen respektievelijk 7, 5 en 4 jaar oud) was alle twijfel snel geweken, en kochten we een draagbaar toilet! Vaste kampeertoiletten bestonden nog helemaal niet, en ook het woord PortaPotti moest nog uitgevonden worden. Wat wel al bestond was een niet-scheidbaar (juiste spelling…?) tweedelig toilet. Het “binnenwerk” steunde al op hetzelfde principe dan hetgeen nog altijd gangbaar is, maar om water te vullen of de opvangtank te ledigen moest je dus telkens met het hele gevaarte sleuren.
Onlangs vonden we het exemplaar terug dat we indertijd zo
gemakkelijk gebruikten. Hoe high-tech er in 1979 uitzag kan je bekijken op bijgaande foto!
Zijn er nog zelfbouwers-van-toen die denken aan zaken die toen werkelijk voortuitstrevend waren en nu gemeengoed zijn geworden?