CAMPERSITE.BE

Paasmaandag 6 april 2015.

Vertrek in Peer om 0840 Hr.
Aankomst in Zonnebeke om 1200 Hr.
228 km gereden.

Na een tussenstop in vakantiehuis Akindo in Lommel, waar onze dochter een cursus jeugdmonitor gaat volgen deze week, komen we na een vlotte rit zonder files aan in Zonnebeke. Hier hebben we ons eerst op de parking gezet en daarna gingen we eens kijken aan de overkant van het straatje naar de mobilehomeplaatsen. Omdat het hier ook veel geregend had de laatste weken waren deze plaatsen nogal modderig, zodat we toch liever op de parking bleven staan. Bij een Palm en een koffie was dit met Johan, de uitbater van De Dreve rap geregeld. We mochten staan waar we ons goed voelden.

Een paar boterhammetjes later stapten we op de fiets (Brigitte heeft nu niet meer de illusie dat heel West-Vlaanderen plat is: het heet hier immers niet voor niets "Heuvelland") om het Britse oorlogskerkhof "Tyne Cot Cemetary" te gaan bekijken.



Ook al is dit niet het eerste oorlogskerkhof dat ik zie, het blijft toch indrukwekkend om met eigen ogen te zien hoeveel tienduizenden mannen uit heel de wereld hier gesneuveld zijn voor onze vrijheid. Velen onder hen hadden waarschijnlijk nog nooit van België gehoord. Ook het kleine bezoekerscentrum, met foto's en persoonlijke bezittingen van gesneuvelde soldaten, waaronder brieven van hun ouders of echtgenotes, maakt indruk. En van de vrouwenstem die constant namen van gestorven soldaten noemt, gevolgd door de leeftijd, krijg je het ook niet echt warm.

In het register gingen we op zoek naar naamgenoten van Brigitte, wiens grootvader een Schot was.





Op de terugweg naar onze mobiele verblijfplaats passeerden we "Polygon Wood Cemetary" en "Buttes New British Cemetary".



We besloten echter om eerst de fietsen terug op de mobilehome te zetten en dan te voet terug te keren.

Buttes New British Cemetary is gelegen in het Polygoonbos. De naam Buttes verwijst naar de schietheuvel van het vooroorlogse Belgische oefenterrein. Boven op de heuvel is er een monument voor de 5e Australische Divisie.





De begraafplaats zelf werd aangelegd na de oorlog en bevat zo'n 1317 graven. Achteraan de begraafplaats is er nog het New Zealand Memorial met namen van 383 vermiste Nieuw-Zeelandse soldaten.

Rond 1800 Hr waren we terug "thuis" en had ik wel een pintje verdiend (mijn wederhelft een koffie). Dan was het tijd om de vanuit Peer meegebrachte couscous te verorberen, samen met een flesje Pinot Grigio. Ondertussen keken we naar het Journaal op BVN.

Een warme douche en een beetje internet later was het bedtijd.

Dinsdag 7 april.

Vertrek aan de Dreve om 0930 Hr.
Aankomst in Ieper (Camping Jeugstadion) om 1130 Hr.
18 km gereden.

Na een rustige nacht op de parking van "De Dreve" werden we redelijk vroeg gewekt door de hanen uit de omgeving. Na het ontbijt vertrokken we richting Ieper, waar we een paar weken geleden 2 nachten gereserveerd hadden op "Camping Jeugdstadion".

Eerst maakten we nog een tussenstop aan het Franse kerkhof "Saint-Charles de Potyze" op de Zonnebeekseweg in Ieper. Hier liggen meer dan 4000 Franse soldaten begraven.





Daarna zijn we nog snel de Lidl binnengesprongen voor een lekker stokbroodje, wat kaas en een fles wijn. Bij aankomst op de camping waren we snel geïnstalleerd en konden de tafel en de stoelen buiten, want ondertussen was er een stralende zon tevoorschijn gekomen.

In de namiddag hadden we vrienden uit Oostende op bezoek en die hadden hun fietsen meegebracht. Samen met hen maakten we een fietstocht langs Hill 60 en Hill 62, twee belangrijke strategische plaatsen uit de oorlog en naar het Hooge Crater Museum in Zillebeke. Dit is een privémuseum met een toch wel uitgebreide collectie opgegraven en verzamelde voorwerpen uit de strijd om de omgeving. Aan de overkant van de baan bezochten we dan ook nog het Hooge Crater Cemetary.



Daarna werd het tijd om terug naar Ieper te fietsen en ons te goed te doen aan een lekkere hamburger met frietjes bij Paul's Boutique

Om die hamburger te helpen verteren maakten we nog een korte wandeling op de vesten om dan om 1930 Hr al een plaatsje in te nemen onder de Menenpoort voor de Last Post.



Er was heel wat volk voor deze dagelijks terugkerende ceremonie. Vandaag was trouwens een langere versie, met 2 verschillende Britse militaire delegaties



(waarvan 1 met een doedelzakspeelster)



en met een tiental kransneerleggingen. Ook al was dit niet mijn eerste Last Post, het blijft toch indrukwekkend.

Na onze vrienden te hebben uitgezwaaid was het tijd voor een douche en een beetje surfen.

Woensdag 8 april.

Uitvalsbasis voor vandaag was nog steeds camping Jeugdstadion in Ieper.
69 Km hebben we vandaag gereden om Lijssenthoek te gaan bezoeken. Normaal heb je daar zoveel km niet voor nodig, maar werken op de ring rond Ieper ter hoogte van de Rijselpoort zorgden al onmiddellijk voor een omleiding. Bovendien kon het bezoekerscentrum van Lijssenthoek niet langs de voorziene weg bereikt worden (ook wegens werken) en moesten we tot in Frankrijk rijden om terug te keren (zo kwamen we toch ook in het buitenland deze vakantie).



Deze plaats was door Brigitte uitgekozen omdat ze vooral bekend was omdat er gedurende bijna de hele oorlog een militair veldhospitaal gevestigd was. Als verpleegster vond ze dat natuurlijk een interessante invalshoek. Op het bijhorende kerkhof liggen meer dan 10000 mensen begraven van 30 nationaliteiten (waaronder 1 vrouw)



die in dit hospitaal gestorven zijn aan hun verwondingen of aan een ziekte. Het bezoekerscentrum is mooi gemaakt, met talrijke getuigenissen, o.a. In de vorm van voorgelezen herinneringen van mensen die deze ellende op de eerste rij hebben meegemaakt.

Na dit bezoek vonden we allebei dat we nu wel genoeg doden en ellende hadden gezien, en dus besloten we dat het bezoek aan het "in Flanders Fields" museum voor een andere keer zou zijn. Dus reden we, met een tussenstop in de Delhaize van Poperinge, terug naar de camping om nog een klein fietstochtje te maken door het centrum van Ieper. Maar niet zonder bij het binnenrijden van de camping eerst ons grijs water te lozen en de verswatertank te vullen zodat we dat de volgende dag niet meer moesten doen.

Na onze fietstocht naar het centrum was het tijd voor een aperitief in het zonnetje, waarna we onze uit Poperinge meegebrachte kip konden verorberen.

Donderdag 9 april.

Vertrokken in Ieper om 1000 Hr.
Aankomst in Wingene om 1430 Hr.
81 km gereden.

Na een rustig ontbijt vertrokken we richting Diksmuide voor een bezoek aan de dodengang.



Deze reconstructie van een loopgracht vlak aan de IJzer toont nog maar eens de gruwel van de eerste wereldoorlog. Het museum dat er bijhoort is modern opgevat, met aanraakschermen waarmee foto's en getuigenissen kunnen worden opgeroepen. Op de tweede verdieping heb je een mooi uitzicht over de loopgracht. Terug beneden kan je de loopgraaf tot op het einde, op slechts enkele meters van de Duitsers, doorwandelen.





Reken in het totaal een uur of twee om alles op het gemak te bekijken. De toegang kost 4€, voor militairen is het gratis als ze hun militaire ID tonen.

Nu was het al voor de tweede dag op rij welletjes geweest met de oorlog. Het geplande bezoek aan het Duitse militaire kerkhof van Vladslo, waar het beroemde treurende ouderpaar van Käthe Kollwitz staat werd dan maar geschrapt, om door te rijden naar Wingene. Onderweg lieten we ons op een parking de in Diksmuide gekochte broodjes smaken. Na twee omzwervingen rond Torhout, door niet zo goed aangegeven omleidingen, kwamen we om 1430 Hr aan bij Smart-ijs. Daar werden we vriendelijk ontvangen maar was er ook slecht nieuws. De enige nog vrije plaats was 5 minuten voor onze aankomst weggekaapt. De andere plaatsen waren reeds besproken. Na wat heen en weer getelefoneer tussen de twee eigenaars van deze fijne plaats bleek dat we voor één nacht toch konden blijven. Aangezien het prachtig weer was hebben we dan maar onmiddellijk een lekkere ijscoupe genuttigd op het terras.

Daarna was het tijd voor een fietstocht. Na in de verkeerde richting te zijn vertrokken kwamen we een kwartiertje later, via de kerk van Wingene, dan eindelijk toch op het knooppuntennetwerk van het Brugse Ommeland. Een uurtje fietsen later waren we terug aan de mobilehome en hadden we een aperitief wel verdiend. Jammer genoeg moest dit binnen doorgaan want door de wind was het te fris om nog buiten te zitten. Daarna hebben we in de zaak een croque madame gegeten en werd de rest van de avond doorgebracht met lezen en schrijven.

Vrijdag 10 april.

Vertrokken in Wingene om 1020 Hr.
Aankomst in Lichtaart om 1300 Hr.
145 km gereden.

Op tijd wakker gemaakt door de ezel in de wei naast ons hebben we in het zonnetje genoten van het ontbijt. Daarna nog lozen en water tanken en dan gingen we op weg naar Lichtaart. Twee uur en veertig minuten later kwamen we dan eindelijk ( maar we mochten niet klagen want in de andere richting hadden we allen maar file gezien ) aan "Het Vagevuur". Door het prachtige weer besloten we na het middageten om ons de rest van de dag bezig te houden met de kunst van het zalig nietsdoen. Dit lezen, surfen en in slaap vallen werd enkel onderbroken door een Omer (of twee) en een frisdrank op het zonovergoten terras van deze prachtige locatie. Zo kwamen we vanzelf aan het avondmaal en een douche om daarna van onze nachtrust te genieten. Hopelijk hebben de deelnemers aan het treffen volgende week evenveel geluk met het weer.

Zaterdag 11 april.

Vertrokken in Lichtaart om 1020 Hr.
Aankomst in Peer om 1500 Hr.
66 km gereden.

Het einde van een mooie week kondigt zich aan. Na een tussenstop bij een heel groot tuincentrum in Lommel, toevallig op maar een kleine afstand van de plaats waar we onze dochter moesten afhalen, waren we om 1500 Hr terug thuis.