Na diverse keren tijdens het lange Hemelvaartweekend de Moezelstreek onveilig gemaakt te hebben, besloten we vorige week dat het de hoogste tijd was voor iets anders.
We houden van wandelen & natuur (én regelmatig neer te ploffen op een terrasje) dus tufte ons Hymermuisje op woensdag 28 mei richting Rurberg. De camperplaats daar is niet al te groot en zeker wat Duitsland betreft zijn er die mooier zijn, maar wij (Belg & Nederlandse) zijn in eigen landen helemaal niks gewend op het gebied van camperplaatsen dus we waren meer dan tevreden met ons plekje.
Na eerst in een koffiehuisje aan de Rursee een lekker stukje home-made aardbeientaart te hebben verorberd, zijn we bij het toeristenbureau gaan rondsnuffelen voor wandelingen.
De wandeling van ongeveer 15 kilometer brengt ons bij de Urftallsperre waar je mooie uitzichten hebt en rustig kan genieten op een terras:
Als we op vrijdag Rurberg achter ons laten en op weg naar Gemünd in Heimbach stoppen bij een supermarkt besluiten we daar ook maar even op de camperplaats te verblijven en het plaatsje te bezoeken. De camperplaats ligt dicht bij het centrum, is overdag erg rumoerig maar alles is prima verzorgd. Het zonnetje schijnt, dus wat willen we nog meer dan wat rondslenteren en regelmatig stoppen bij een terras (die er meer dan voldoende zijn). In Heimbach zelf waren we vlug uitgekeken.
Toch maar terug naar de natuur.
Op zaterdag vroeg opgestaan, want Gemünd roept.
We vinden er nog net een vrije plek op de overvolle camperplaats. De uitbater vertelt honderduit over de verschillende wandelmogelijkheden en als ik mijn Röther wandelgids erbij haal geeft hij een mooie tip. Een wandeling van een dikke 4 uurtjes!
Er zitten behoorlijk pittige klimpartijen tussen, maar gelukkig stuiten we na een 7-tal kilometer op een klein boerencafé met een schitterende binnenplaats dat een verzamelplek voor wandelaars blijkt te zijn (
http://www.morsbacher-hof.de/bauerncafe.php). Gezellig!
Als we weer op pad zijn blijkt het tijd te zijn voor een 'geschiedenisles': Vogelsang ligt op de route.
Na een afdaling (godzijdank géén klim) van maar liefst 16% lopen we over een spectaculaire brug die mooie vergezichten biedt.
Ook de nodige 'wildlife' komt aan bod (de ene al wat meer levend dan de andere):
Diezel wordt deze maand 10 jaartjes oud, dus het bankje 'Eifelblick' werd dankbaar in gebruik genomen als uitpufplaats. Utah doet als het om luieren gaat altijd vrolijk mee.
Op de lokale wijn en het eten na
smaakte de Eifel naar meer!
Groetjes
Inloggen
Registreren
Help
