CAMPERSITE.BE

Italië 3-20 augustus 2014
Nu we zelf een mobilehome hebben, en geïnspireerd door anderen op dit forum, wou ik proberen om ook af en toe eens verslag uit te brengen van onze belevenissen. Na een paar korte “probeervakanties” dichtbij zijn we deze zomer dan voor het eerst met de mobilehome naar ons geliefde vakantieland Italië getrokken.

Zondag 3 augustus: Peer – Nesselwang (693 Km)

Vertrek om 05.00 Hr, aankomst om 16.00 Hr op de camperplaats in Nesselwang
http://www.campercontact.nl/campersite/detail/id/416

Prijs: 8 euro per dag, 1 euro voor 50 liter water.

Hoewel het niet de bedoeling is om kilometers te vreten, willen we toch zoveel mogelijk van onze vakantie in Italië doorbrengen. Daarom staan we op een onchristelijk uur op om de eerste dag toch al een heel eind af te leggen. De vorige 17 jaren deden we dit ook met de caravan. We hebben gekozen om te vertrekken op zondag omdat er dan in Duitsland geen vrachtwagens rijden en omdat de dag ervoor (zaterdag dus) de rest van Europa al naar het zuiden is vertrokken. Dit bleek net als de vorige jaren een goede gok, want behalve een klein oponthoud door een “Baustelle” in de buurt van Stuttgart hadden we een vlotte rit.

Op de camperplaats, die ons onmiddellijk OK leek, hadden we snel een horizontaal plaatsje gevonden. Het weer wou niet echt mee en dus trokken we uit voorzorg maar onze regenjas aan om een ommetje te maken in het dorp (of is het een stadje??). Al vlug vonden we een plaatsje op een terras van een Biergarten waar we ook een Schnitsel konden eten, in mijn geval vergezeld van een groot glas Weizenbier. Gelukkig zaten we onder een grote parasol, want het eten stond nog maar net op tafel toen het al begon te regenen. Onze wandeling terug naar de MH was dus in de gietende regen, maar gelukkig hadden we de regenjas aan. Achteraf bekeken was de regen toch een klein beetje een bondgenoot , want het concert van het mannenkoor van Nesselwang dat om 20.00 Hr gepland was op de parking werd vanwege het weer afgelast. Folklore of niet, wij hebben het niet zo op mannenkoren, en daarbij waren wij wel om 04.00 Hr opgestaan. Zodoende konden we op een deftig uur in bed kruipen. Alle gekheid op een stokje, het was waarschijnlijk jammer voor de liefhebbers van Beierse mannenkoren, maar ons kwam het toch wel goed uit.

Maandag 4 augustus: Nesselwang – Maranello (510 Km)

Vertrek om 09.10 Hr (nadat de bakker om 07.30 Hr de parking komt opgetoetert met verse Brötchen), aankomst in Maranello om 17.30 Hr
http://www.campercontact.nl/campersite/detail/id/15356

Het was al een paar maanden mijn bedoeling om eens over de oude Brennerpas te rijden. Zo konden we ook het autowegenvignet uitsparen in Oostenrijk door vanaf de Fernpas langs de gewone weg naar en rond Innsbruck te rijden en genieten van het uitzicht zonder 100 per uur te rijden. Maar de regen en de (heel) laag hangende bewolking deden ons dan toch maar anders beslissen. Want met zo’n een weer was er toch niet veel uitzicht om van te genieten.

Bij aankomst op de camperplaats vind je op de slagboom een telefoonnummer. Als je dit nummer belt krijg je de code om de slagboom te openen. Dit is één van die momenten waarbij de 6 jaar avondschool Italiaans die ik doorworsteld heb zijn vruchten afwerpt. Zonder kennis van een beetje Italiaans was de slagboom op dit moment nog niet open geweest.

Na het parkeren hebben we een wandelingetje gemaakt van een paar honderd meter om te gaan betalen (5 euro per dag, elektriciteit, water lozen en tanken inbegrepen). Dit moet gebeuren bij Trattoria Zanichelli tegenover de kerk. Na de betaling ontspon er zich een vreemd gesprek. Ik vroeg aan die vriendelijke mevrouw of er een restaurant in de buurt was. Zij antwoordde met een beteuterd gezicht: “maar wij zijn hier toch een restaurant”. Ik zei toen: “dat zie ik wel maar op jullie deur staat dat jullie ’s maandags gesloten zijn”. Daarna klaarde haar gezicht op toen ze vertelde dat ze om 19.30 Hr open gingen. Dat klonk als muziek in onze oren want na een toch wel lange rit hadden we geen zin om zelf nog iets te koken.

Na een douche waren we dus om half acht terug aan het restaurant, en daar hebben we geen spijt van gehad. Een menukaart was er niet, maar we kregen van de ober de keuze tussen 3 voorgerechten. Vrouw en dochter kozen voor de Tagliatelle al ragù en zelf vond ik de Tortellini con ricotta e spinaci wel een goed idee(met rozemarijn en veel boter). Als hoofdgerecht nog Vitello Tonnato voor mijn vrouw en Roast Beef overgoten met lekkere olijfolie voor mij. Daarbij een fles water en een fles frisse sprankelende witte wijn en je kan wel raden dat we lekker geslapen hebben. Bij het afscheid kregen we nog een fles zelfgebottelde Lambrusco cadeau.

Dinsdag 5 augustus: Maranello – Camugnano (97 Km)

Vertrek om 09.45 Hr, aankomst op camperplaats La Guardata om 12.05 Hr
http://www.campercontact.nl/campersite/detail/id/15356

Eigenlijk waren we op weg naar een camperplaats aan het Lago Suviana maar onderweg zag mijn vrouw aan de oever van een ander meer in de verte een busje staan. Ons afvragend of we hier misschien konden blijven staan vonden we deze prachtige plaats. Het is een nieuwe camperplaats die, toen we een paar maanden geleden onze trip hebben uitgestippeld, nog niet vermeld was op campercontact. Alle plaatsen zijn verhard, er is een modern sanistation, elektriciteit op elke plaats, een toilet, een afwasbak en daarbovenop nog een prachtig uitzicht op het Lago Brasimeno. Dit alles voor 15 Euro voor 24 uren. Voor de service alleen (dus zonder overnachting) betaal je wel 10 Euro. Op 400m vindt men, vlakbij de stuwdam 2 restaurants met bijhorende albergo. Voor een cappuccino, een flesje water en een flesje bier (Peroni) betaalden we 4.10 Euro.
Door de vele wolken en de koude wind was het geen weer om in het water te gaan. Bovendien is het in de late namiddag beginnen onweren en dus hebben we maar genoten van het uitzicht met een glaasje wijn en een boek. Ook dat is vakantie.




Woensdag 6 augustus: Camugnano – Sovicille (156 Km)

Vertrek om 10.15 Hr, aankomst op camping La Montagnola om 15.15 Hr
http://www.campinglamontagnola.it/

We hebben een tussenstop gemaakt aan het Centro Commerciale aan de afrit Poggibonsi Sud van de superstradale Firenze – Siena. In dit winkelcentrum is er een grote supermarkt (COOP) waar we onze voorraad hebben aangevuld. In de broodjesbar hebben we 3 broodjes gegeten met prosciutto, mozzarella en rucola (met 2 flesjes water erbij) voor 12.5 Euro. Over de superstradale Firenze – Siena kunnen we kort zijn: het lijkt op een snelweg, het is gratis en het is een ramp om met een mobilehome over te rijden. Alles wat niet op zijn plaats ligt is na een tiental Km automatisch op zijn plaats gerammeld.

Deze camping hadden we bij onze planning uitgekozen omdat je van daar uit Siena kan bezoeken met de lijnbus. De bus heeft een halte aan de camping en je wordt er dus ook terug afgezet. Dit alles voor 3.20 Euro per persoon, heen en terug. Het is een heel rustige camping, zonder zwembad. Lozen en water tanken is mogelijk, er is een oud maar zeer proper sanitair gebouw. Aan de receptie is er gratis WiFi die goed werkt. Er is ook een bar en een winkeltje waar ’s morgens ook brood en croissants te krijgen zijn zonder vooraf te bestellen.

’s Avonds hebben we een wandeling gemaakt naar het dorpje Sovicille, zo’n anderhalve Km van de camping. Daar hebben we in Ristorante La Compagnia heel lekker gegeten. Crostini voor 2 vooraf, daarna 3 Pizza’s, huiswijn, water, een ijsje en een koffie voor 51 Euro.

Donderdag 7 augustus: bezoek aan Siena



Zoals hierboven reeds vermeld vertrekt de bus op de camping (om 08.20 Hr) en ze brengt je tot aan een groot busstation in het centrum van Siena, op ongeveer 500 m van het Piazza del Campo.

Over Siena ga ik niet te veel vertellen. Ik ben immers geen historicus en ook geen kunstkenner. Er zijn trouwens duizenden boeken geschreven over deze mooie stad en wie het internet afschuimt moet een paar maanden uittrekken om alles te kunnen lezen. Wel hebben wij zoals gewoonlijk de grote massa na een tijdje achter ons gelaten en zo een paar mooie plekjes ontdekt.


Een lekkere lunch voor een zacht prijsje hebben we gevonden op amper 100 m van de Duomo, in een Ristorante – Pizzeria met de originele naam Il Duomo
http://ristoranteilduomo.it/

Voor 40 Euro hadden we hier 2 Pizza’s, een maaltijdsalade, een fles water en een halve liter lekkere frisse sprankelende huiswijn. Dit lijkt mij goed gescoord voor het centrum van een wereldberoemde stad.

Vrijdag 8 augustus: Sovicille – Marina di Grosseto (87 Km)

Vertrek om 11.00 Hr, aankomst op camperplaats Oasi di Maremma om 13.40 Hr
http://www.campercontact.nl/campersite/detail/id/34

Na een tussenstop in Grosseto voor inkopen waren we snel geïnstalleerd op deze mooie camperplaats. Men wist immers dat we gingen komen want ik had een paar maanden voordien al via mail gereserveerd en een voorschot betaald. Er zijn 50 mooie plaatsen op het achterste gedeelte, allemaal mooi in het groen en met een beetje schaduw. Op het voorste gedeelte zijn ook nog 50 (nieuwere ??) plaatsen waar de bomen nog heel hard moeten groeien om schaduw te kunnen geven. Elke plaats heeft water en elektriciteit en er is een centrale loosplaats voor water en toilet. Het sanitaire gebouw is proper en heeft een aantal toiletten, douches en wasmachines. De douches met munten werken niet zo geweldig. Het water is wel warm maar het is snel opgebruikt, en aangezien de muntautomaat buiten hangt kan men ook niet snel nog wat geld bijsteken. Een winkel of bar is er niet, maar centraal op het terrein staan een paar stoelen en tafels en zijn er een paar automaten voor frisdrank, koffie of een ijsje. We hadden het idee dat er niet veel buitenlanders komen, want de twee dagen dat we er verbleven waren we de enige niet-Italianen. Voor twee dagen betaalden we 42 Euro.

Het centrum van Marino di Grosseto ligt op ongeveer 2 Km. Na het middagmaal zijn we op de fiets gestapt om eens te gaan kijken. Het is een typisch toeristisch kuststadje met veel winkeltjes met strandspullen, meer dan voldoende eetgelegenheid en natuurlijk ook meer dan genoeg keuze voor een ijsje. Voor het strand moet je overal betalen, zoals in de meeste Italiaanse kuststeden. De dijk is een aaneenschakeling van “Bagni”, typische “badinrichtingen” waar men voor een fiks bedrag een ligbedje en een parasol kan huren, met de mogelijkheid om iets te eten en te drinken. Dit is echter niets voor ons, aangezien we een strandbezoek meestal al na een paar uur voor bekeken houden. Na een ijsje zijn we dus terug op de fiets gestapt om verder op verkenning te gaan. Aan de zuidkant van de stad kan men over de brug het centrum verlaten (langs de jachthaven) en na een beetje zoeken tussen de huizen en doodlopende straten vonden we een toegang tot een kilometers lang vrij strand. Dit zou dus onze bestemming worden voor morgen.

Zaterdag 9 augustus: Marina di Grosseto

Na een rustige nacht zijn we nog maar eens op de fiets gestapt, want ik had mijn twee vrouwen beloofd dat we winkeltjes gingen kijken. Zo gezegd zo gedaan, maar na een uurtje hadden we toch alles al gezien. Dan zijn we een koffie gaan drinken op de dijk, ondertussen een tafel gereserveerd voor het avondmaal en dan zijn we toch nog een winkeltje binnengestapt voor een “Italia-zwemshort” voor mij. Na een kort bezoek aan de supermarkt voor broodjes, prosciutto en een fles wijn fietsen we terug naar onze mobilehome voor een hapje.

’s Namiddags zijn we weer de fiets opgestapt, dit keer met de strandhanddoeken, om naar het strand te fietsen dat we gisteren gevonden hadden. Ook al was er veel volk, toch was er meer dan genoeg plaats. Ik had al vermeld dat we geen van drieën echte strandliggers zijn, dus na een uurtje dobberen in het lekker warme zeewater en een beetje opdrogen zijn we vertrokken.

Het lijkt wel of ik in herhaling val, maar ’s avonds zijn we weer op de fiets gestapt. Dit keer was het om te gaan genieten van een lekkere maaltijd. Daarin werden we niet teleurgesteld. Zwaardvis en 2 keer spaghetti alle vongole als voorgerecht, daarna 1 keer calamari fritti en 1 keer scaloppina al vino bianco, daarbij een halve liter wijn en een fles water. Als dessert nog een citroensorbet en een koffie, en dat alles voor 70 Euro. Dat lijkt een beetje meer dan gemiddeld, maar dat zal dan de tol zijn voor wie op de dijk wil gaan eten.
De terugrit naar de camperplaats hebben we aan sneltempo afgelegd, want een fietspad kennen ze daar niet, evenmin als straatverlichting. Gelukkig zijn we alle drie ervaren fietsers en waren we ook voorzien van voldoende verlichting en fluo vestjes. Dit is iets om zeker rekening mee te houden voor wie in Italië de fiets wil gebruiken. We vielen sowieso al op als buitenlanders, aangezien we ook alle drie altijd een fietshelm dragen.

Zondag 10 augustus: Marina di Grosseto – Gavorrano (50 Km)

Vertrek om 10.45 Hr, aankomst op camperplaats Agricampeggio Podere Mulinaccio om 13.45 Hr
http://www.campercontact.nl/campersite/detail/id/24074

Een rustige plaats op het platteland. De kampeerplaatsen liggen aan de bosrand. Er is een douche met warm water en 2 hurktoiletten. We werden heel vriendelijk ontvangen door Teresa, die ons meteen nog wat info over de streek gaf.

De rest van de dag werd doorgebracht in het (opzet)zwembad en met lezen en niksdoen.

Maandag 11 Augustus: Gavorrano

Na een rustige nacht werden we jammer genoeg al om 07.00 Hr gewekt door een arbeider die op de tegenoverliggende heuvel aan de slag ging met een steenvergruizer. Ook op het Italiaanse platteland moet er natuurlijk gewerkt worden, maar dit was niet ons idee van een rustige voormiddag.

Aangezien we brood nodig hadden zijn we dan maar op de fiets gestapt voor een kort (4.5 Km) maar heuvelachtig tochtje naar de supermarkt in het nabijgelegen stadje Ribolla. Met vuile vingers vanwege een afgelopen ketting zijn we ook nog een koffie gaan drinken om daarna (meestal bergaf ) terug te fietsen. Ondertussen was de steenvergruizer opgehouden met lawaai maken en werd het toch terug heel rustig. In de late namiddag kregen we Italiaanse buren met een caravan. Aangezien het terrein lichtjes afhelt hebben we een beetje hulp geboden om de caravan op zijn plaats te zetten.

Iets om rekening mee te houden: het lozen van het chemisch toilet is hier niet toegestaan. We betaalden 77 Euro voor 2 nachten, wat ondanks de aanwezigheid van een zwembad toch aan de prijzige kant is.

Dinsdag 12 augustus: Gavorrano – Peccioli (114 Km)

Vertrek om 09.45 Hr, aankomst in Peccioli om 13.00 Hr
http://www.campercontact.nl/campersite/detail/id/4326

Na een hele mooie en heuvelachtige rit, waarbij we o.a. in de buurt van Volterra kwamen, kwamen we met honger aan bij het Parco Preistorico in Peccioli. Ondertussen hadden we wel een inkooptussenstop (misschien een nieuw woord voor de dikke Van Dale) gemaakt bij de COOP in Pomarance (let hier een beetje op want de parking is niet groot genoeg voor een grote mobilehome, maar je kan wel rond de winkel rijden langs de leveranciersingang) en een tankstop. Voor degenen die Italië niet gewoon zijn: de dieselprijzen variëren van 1.52 Euro tot zelfs 1.85 Euro. Probeer dus zo goedkoop mogelijk te tanken want voor 50 liter kan het al een verschil opleveren van 2 pizza’s

Het Parco Preistorico stelt op zichzelf niet zo veel voor. Het is een beetje vergane glorie met een veertigtal beelden van dinosauriërs met de nodige uitleg in het Italiaans, Duits en Engels. Voor de liefhebbers kan het interessant zijn.

Voor 4 Euro (per persoon) kan men het park bezoeken en mag men blijven overnachten. Als men het park niet wil bezoeken kan men voor 5 Euro (per mobilehome) ook een nachtje blijven. Er is vers water en elektriciteit te krijgen en er staat een toiletgebouw dat mag gebruikt worden (’s nachts zaklamp meenemen want dan is er geen licht in de toiletten). Ook het chemisch toilet mag er geleegd worden. Het is er rustig, zeker nadat om 19.00 Hr de laatste bezoekers van het park vertrokken zijn. Er staan ook tientallen picnictafels, waarvan een aantal overdekt, zodat de eigen stoelen en tafels niet hoeven uitgepakt te worden. Tijdens de openingsuren is er ook een kiosk waar men een frisdrank, een biertje, een koffie of een ijsje kan kopen.
Op een tegenover liggende heuvel ziet men het dorpje Peccioli. We vonden het echter te warm om de moeite te doen om tot ginder te wandelen. Het werd een heel rustige avond want behalve de twee katten van de eigenaars (die de restjes van onze tonijn lekker vonden) hebben we voor de rest van de nacht geen kat gezien of gehoord.


Woensdag 13 augustus: Peccioli – Vinci (55 Km)

Vertrek om 09.45 Hr, aankomst op de Area Comunale in Vinci om 11.30Hr
http://www.campercontact.nl/campersite/detail/id/4156

Deze camperplaats is eigenlijk een mix-parking (gratis) met speciale mobilhomeplaatsen. Het is een verharde parking zonder elektriciteit, maar water lozen en tanken is wel mogelijk.

500 Meter van de parking komt men in het kleine centrum van Vinci (de geboorteplaats van Leonardo), en nog 300 meter verder (bergop) komt men aan het museum van deze wereldberoemde inwoner. Maar eerst moest er natuurlijk gegeten worden. Wij kozen voor Borgo Allegro vanwege zijn aanbod aan streekproducten. 2 Brusschette, 1 pizza, 1 risotto en een plank met plaatselijke kazen en vleeswaren, daarbij een kwart liter rode plaatselijke wijn en een fles water voor amper 40 Euro. Niet alleen goedkoop maar ook nog eens heel lekker.

Daarna was het dan tijd voor een bezoek aan het museum, voor 7 Euro per volwassene en 5 Euro voor wie 14 is of jonger. Het museum bevat heel veel maquettes van de verschillende uitvindingen van Leonardo da Vinci, o.a. hijskranen, sluizencomplexen, weefgetouwen, een fiets en zelfs een vliegtuig. Er zijn ook een aantal filmpjes en computeranimaties te zien van een deel van deze uitvindingen. Voor de techneuten onder ons is dit alles zeer interessant. Voor de minder technisch aangelegden is het toch ook verwonderlijk hoe deze man dingen tekende en probeerde die uiteindelijk pas eeuwen later ook echt in de praktijk konden gemaakt worden. Voor het hele museum is alle uitleg te verkrijgen in het Italiaans, Engels, Frans of Duits. Na al deze moeilijke dingen volgde er, nog steeds in het museum, een kleine fysieke uitdaging, namelijk genieten van het uitzicht over de verre omgeving. Daarvoor moesten er wel eerst 31 (tot op de eerste verdieping) en daarna nog eens 120 trappen overwonnen worden. Het spectaculaire uitzicht van boven op de toren was een mooie beloning voor deze klimpartij, maar het was wel jammer dat het net op dat moment begon te regenen.

Gelukkig was dit een bui van korte duur en konden we op de terugweg naar de parking nog op ons dooie gemak genieten van een lekker ijsje.
Op de parking aangekomen scheen alweer de zon, en dat was natuurlijk het sein om de stoelen uit de garage te halen en met een drankje en een boek nog wat te genieten. Toch was het weer nog niet helemaal ok, want na het avondeten hebben we wel drie maal de stoelen en de tafel in de garage gestoken en er terug uitgehaald. Rond 20.00 Hr hebben we het dan helemaal moeten opgeven wegens een stortbui die meer dan een uur duurde. Dat zorgde er wel voor dat het een beetje minder warm werd zodat we uiteindelijk lekker konden slapen.


Donderdag 14 augustus: Vinci – Tabiano Terme (261 Km)

Vertrek om 09.15 Hr, aankomst op Camping Arizona om 16.00 Hr
http://www.camping-arizona.it/

Na ergens op een snelwegparking ons water te hebben geloosd (natuurlijk in een officiële loosplaats), en een inkooptussenstop in het Centro Commerciale Grandemilia aan de afrit Modena Nord van de snelweg A1/E35 zetten we verder koers naar camping Arizona. Een paar jaar geleden hadden we hier met de caravan al eens 2 weken gestaan, en vorig jaar hadden we hier op weg naar huis vanuit de Toscaanse kust ook nog eens 2 dagen verbleven.

We hadden van thuis uit geboekt voor 4 dagen omdat het in Italië een lang weekend was. 15 Augustus (Ferragosto – O.L.V.-Hemelvaart) is immers één van de grootste Italiaanse feestdagen. Zowat half Italië trekt dan met hele families, inclusief nonna en nonno en zoveel mogelijk kinderen en kleinkinderen voor een paar dagen op vakantie. Ervaringen uit het verleden hebben ons geleerd dat het dan overal druk is, en dat zelfs de grote supermarkten gesloten zijn. Aangezien de 15e op een vrijdag was gingen we er van uit dat het gedurende het hele weekend moeilijk zou zijn om inkopen te doen of een plaatsje te vinden. Maar om eerlijk te zijn, hier in het binnenland viel het wat drukte betreft nogal mee. Misschien hebben we ons voorgaande jaren wel een beetje miskeken op de drukte, omdat we toen telkens ergens aan de kust verbleven.

De camping is niet goedkoop (43.5 Euro per dag met 3 personen), maar daarvoor heb je wel 2 grote zwembaden en een peuterbad, 2 waterglijbanen, een restaurant waar je lekker kan eten en een winkeltje met alle dagen verse broodjes. Er is ook WiFi, 5 Euro voor 4 uren, 9 Euro voor 10 uren, en het wordt goedkoper als je meer uren ineens koopt, maar ik heb de andere prijzen niet genoteerd. Let op als je een beetje minder mobiel bent want de camping ligt op een steile helling. Zorg ook voor een trui en lange broek, want net als de vorige jaren werd het ’s avonds best wel koud.

Vrijdag 15 augustus: Tabiano Terme

Vandaag was er de hele dag weinig zon en het was onweerachtig met regen, dus geen zwembadweer (wij zijn tenslotte geen ijsberen ). De Italianen op de camping lieten dit niet aan hun hart komen en om 11.00 Hr lag bij de meesten al een stuk vlees op de BBQ. Het is tenslotte feestdag, nietwaar. Zelf hebben we ons de hele dag beperkt tot een beetje suffen, lezen en een spelletje tafeltennis op de overdekte pingpongtafels. ’s Avonds volgde er dan nog een echt onweer met veel lawaai en veel regen.

Zaterdag 16 augustus: Tabiano Terme

Alweer een nat begin van de dag met heel wat regen. Tegen de middag klaarde het eindelijk op en dan hebben we maar een wandeling gemaakt naar het centrum van Tabiano. In het dorpje, dat bekend staat als kuuroord, staan verscheidene hotels. Er lopen heel wat “oudere” mensen rond die in het heilzame water van de plaatselijke termen misschien wel een tweede jeugd komen zoeken. We gingen ook eens op zoek naar de plaatselijke mobilehomeparkinghttp://www.campercontact.nl/campersite/detail/id/23448 en die leek ons wel ok. We houden ze in ieder geval in het achterhoofd voor als we hier nog eens passeren.

Na het middageten zijn we dan toch maar eens het zwembad ingesprongen, maar de lol was van korte duur want het water was toch te koud naar onze zin. We hebben dan maar droge kleren aangetrokken en zijn aan de bar gaan zitten voor een vroeg aperitief en om een beetje te internetten en de pizza voor het avondeten al te bestellen.

Zondag 17 augustus: camping Arizona

Vandaag begon met beter weer (eindelijk !!) en dus hebben we toch een paar uurtjes in en aan het zwembad doorgebracht. Nu er eindelijk zon was hebben we ook maar een wasje gedraaid en in de zon gehangen om te drogen.

’s Avonds een lekkere maaltijd in het campingrestaurant, bestaande uit bresaola, spaghetti alle vongole en spaghetti ai frutti di mare als voorgerecht. Daarna een pizza, één maal scaloppina al limone, een slaatje en dat alles overgoten met een Aperol Spritz, een halve liter wijn, een fles water en een blikje frisdrank. Dit alles voor 61.5 Euro, daar kunnen we zelf niet voor afwassen.

Maandag 18 augustus: Tabiano Terme – Mantova (100 Km)

Vertrek om 11.00 Hr, aankomst op Area Sparafucile om 14.00 Hr
http://www.campercontact.nl/campersite/detail/id/7257

Na een tussenstop in Centro Commerciale La Fantasia hebben we ons snel geïnstalleerd op deze mooie camperplaats om een hapje te eten. Deze Area Comunale is een mooie, groene camperplaats met gedeeltelijk schaduw. Er is een sanistation, water en elektriciteit op de plaats, en er is een sanitair gebouw met toiletten, douches en afwasbakken met warm water. Dit sanitair werd, toen wij er waren, 2 keer per dag gepoetst.

Na het eten gingen we op weg naar het centrum van de stad. Van de camperplaats is het maar 1.5 Km stappen of fietsen naar het centrum. Mantova heeft ons in aangename zin verrast. Het centrum is voor een stuk verkeersvrij en het is één van de weinige mij bekende Italiaanse steden waar zoveel gefietst wordt. Het zijn niet alleen jonge studenten, maar ook de zakenman in zijn nette pak, inclusief das en aktentas, en de plaatselijke oma’s die zich met de tweewieler verplaatsen. Er zijn ook heel wat winkeltjes, waarvan een groot gedeelte gelegen is onder een galerij (zoals in Bologna), en meer dan voldoende eet- en drinkgelegenheden. Een aanrader is een ijsje bij Gelateria Pappa Reale in de Via Giovanni Chiassi. Ook al heb ik nog maar zelden een ijsje gegeten in Italië dat niet lekker was, toch is een wandeling naar deze zaak die niet in het centrum ligt de moeite waard.

Dinsdag 19 augustus: Mantova – Bad Ditzenbach (582 Km)

Vertrek om 08.30 Hr, aankomst aan Vinzenz Therme in Bad Ditzenbach om 17.30 Hr
http://www.campercontact.nl/campersite/detail/id/9736

Bij het opstaan was het lichtjes aan het regenen en het is pas een paar uur later gestopt, in de buurt van de Fernpass. Daardoor zijn we weer niet over de oude Brennerpas gereden. Nieuwe poging volgend jaar dan maar?? De camperplaats behoort tot het domein van de plaatselijke Thermen (met bijhorende revalidatiekliniek) en bevindt zich aan het oude kliniekgebouw. Men moet zich aanmelden bij de Thermen, waar men in ruil voor 50 Euro borg de sleutel krijgt van de deur waar men kan lozen en water tanken, en van de kast voor de elektriciteitsaansluiting. Per overnachting dient ook nog 5 Euro betaald te worden. Vanaf 08.00 Hr kan men deze sleutel terugbrengen en de borg recupereren. Een tip, plaats je aan de achterkant van het gebouw, want de voorkant ligt aan een drukke weg met veel lawaai.

Nog een tip, wie wil uitslapen zoekt maar best een andere plaats want om klokslag zeven uur hangt de plaatselijke koster aan zijn touwtje om de kerkklokken met een oorverdovend geluid te luiden.
Bij onze aankomst zagen we vlakbij een Italiaans restaurant dus we waren er al helemaal klaar voor om onze Italië-reis passend af te sluiten. Jammer genoeg was het gesloten, evenals het ernaast gelegen Duitse restaurant. Ook het restaurant van de Thermen was geen oplossing want dat sluit al om 17.00 Hr. We zagen ons dus wel gedwongen om zelf een pot pasta te koken. Dat was natuurlijk ook lekker, maar zelf koken en afwassen past eigenlijk niet in onze planning voor een laatste vakantiedag.

Woensdag 20 augustus: Bad Ditzenbach – Peer (544 Km)

Vertrek om 09.00 Hr, aankomst thuis in Peer om 17.00Hr

Over deze laatste dag kunnen we kort zijn: zoals wel meer mensen op hun laatste vakantiedag zijn we maar zonder overbodige haltes naar huis gereden. We hadden geen file, maar alsof de duivel er voor iets tussen zat is het beginnen regen op het moment dat we in Maasmechelen de Belgische grens over reden. Het was zelf zo erg dat we thuis nog een kwartiertje in de mobilehome zijn blijven zitten vanwege de gietende regen.

Maar eind goed, al goed. Deze eerste tocht door Italië met de mobilehome smaakt naar nog. Voor iedereen die mijn verhaal tot hier heeft uitgelezen, bedankt voor de “moeite”. Opmerkingen, commentaren of suggesties, zowel positief al negatief zijn altijd welkom, zowel op dit forum als via PB. Ik heb immers niet alleen genoten van de reis, maar ook van het noteren van onze belevenissen. Wie weet volgen er dan nog verhalen.

Nog veel fijne uitstappen gewenst voor ieder van jullie

Nico, Brigitte en Tessa