CAMPERSITE.BE

Berlijn en eventueel Dresden met enkel andere pleisterplaatsen dat zou normaal onze bestemming geweest zijn voor deze periode. Prachtig om te zien in de herfst.
Wat kan nu in hemelsnaam de reden zijn om voor Herbeumont te kiezen in plaats van deze oostelijk gelegen steden, vrienden?
Neen want de planning stond al lang klaar, de vrienden blijven vrienden en zijn zo goed om te wachten op onze terugkeer, de drang om de door ons nog niet bezochte steden te ontdekken is te groot.
Een dubbele enkelbreuk zorgde ervoor dat we niet bovenop de Rijksdaggebouw zaten of aan het slenteren waren aan de Alexanderplatz of een Weizen drinken aan een van de biergarten aan de Elbe met zicht op de Brühlsche Terrasse het mooiste balkon van Europa...
Au Bon Coin aan de Grand'Place van Herbeumont zaten wij dan in goed gezelschap.
Hoe zijn we daar geraakt?

Awel dag 1 donderdag 2 oktober
Het is een hele gedoe om rolstoel, krukken, medicatie, kleren, drank, eten en een persoon met een dubbele enkelbreuk in de motorhome te sjouwen.
Bijna liep het mis, vanuit het 2de verdiep was de mederwerking van onze lift afgelopen, geen medewerking meer, eender welke knop ik in verschillende combinaties indrukte...nada, niks, noppes, rien ne va plus!
We blijven thuis zei ik tegen een teleurgestelde Liliane, de woorden waren nog niet koud of ze kroop op haar gat de trap af.
Nog nooit had ze naar mij geluisterd. Nu ook niet, weg was ze.
Ik zal wel de depanneur bellen riep ons vriendelijk buurvrouw ons achterna.
Ontspannen vertrekken op deze manier is dat niet echt, gewoonlijk doen wij alles samen of zijn de taken verdeeld bij een uitstap, het duurde voorbij Boirs totdat ik mijn geest kon leegmaken, allerhande zaken lopen door je hoofd zoals de was, het poetsen van vloeren, maaltijden bereiden en de hele rataplan.
Nu nog de dagelijkse injecties geven aan Liliane, haar buik ziet eruit als een junkie.
De rit schiet goed op zodat we laat in de namiddag aankomen op de camperplaats naast het zwembad van Aywaille aan de Esplanade du Fair-Play.
We betalen onze ticket, dat geeft recht op een jeton en het verblijf van 2 dagen, met dat jeton kan je aan de zuil 2h stroom gebruiken of je service doen.
Meer dan eten die avond en even met de rolstoel het plein op en af sjeezen werd er niet gedaan of toch bij duisternis, de kruiden op het mooi aangelegde perkje zien er aantrekkelijk uit, een paar takjes...
We brengen hier gans verlaten en alleen de nacht door.


Dag 2 en 3 vrijdag/zaterdag 3/4 oktober
We hebben het weer mee, het is een stralende ochtend en joepie we moeten amper een hondertal km rijden om tot in Herbeumont te geraken.
Eerst afwassen, de hond uitlaten, Liliane helpen van het bed, de zoveelste spuit geven tegen flebitis, mijn eigen verzorgen en we zijn weg.
Dat duurt wel enkele uren...
Herbeumont is exact zoals ik het meerdere jaren geleden nog bezocht had.
De tijd is hier blijven staan letterlijk en figuurlijk, de camperplaats is nog gebleven zoals het indertijd aangelegd is geweest. Een wateraftapkraan en een opstaande rioleringsbuis om je cassette te legen.
Een open deels geasfalteerde plein op een oude treinroute van de streek net buiten het dorp. Ideale plaats om een meeting te organiseren en de plaats als uitvalbasis te gebruiken voor tal van wandelingen in de natuur of motorritten in de buurt.
Dat zou dan dit weekend plaatsvinden kennissen en vrienden zouden er aanwezig zijn, wij ook dus, alles beter dan thuis gekluisterd te zijn.
Tussen anderen namen we dan gezellig plaats op deze zonovergoten godvergeten gat in het zuiden van België.

Het hele gedoe begon opnieuw, rolstoel uit de garage, beenstukken monteren, krukken opruimen in de mobie, zorgen voor wat ruimte...madame kruipt eruit, letterlijk.
Motorhomes zijn niet echt gemaakt voor mensen met een beperking!
Gelukkig is dit tijdelijk, zelf gok ik op een dikke maand rolstoelen.
Het is zalig zitten ondanks het troosteloze uitzicht van de plaats, hier zijn ze dus gekomen om te wandelen, anderen voor de motortocht, wij gewoon om wat te ..niksen.
Onze Vespa staat thuis in de garage, onze fietsen zijn momenteel werkloos en wandelschoenen hebben we nu echt niet nodig, toch was het een leuke weerzien met enkele oude bekenden daar op de parking.
Het hoogtepunt van de dag voor ons was een Duvel en een Diekirch op het zonovergoten terras van de Au Bon Coin dit na een niet echte deugddoende duwpartij met mijn echtgenote op de Herbeumontse wegen. De aanwezigen rondom ons aan het café waren Vlaamse toeristen, waarschijnlijk voor het weekend in een van de vele gites hier, wat kleuters, leuk om te zien hoe die met hun korte beentjes hand in hand de begeleidster of de juf volgden, dorpelingen wachtend op de bus, enkele wandelaars uitgerust met rugzak en wandelstokken in een perfecte match met de trekkingskleren, klaar voor de Luxemburgse bossen en heuvels. Ach, men ziet ook best veel vanuit een stoel.
Wezenlijk is er niet veel veranderd in het dorp met onze voorgaande bezoek, hier en daar zien we wat gerenoveerde huizen, het oogt allemaal al wat mooier. Het is hier om en rond het dorp prachtig wandelen, graag hadden wij tot aan de Semois gewandeld voor wat foto's, of tot aan de ruine...jammer maar niet doenbaar nu.
We gaan onze uitstappen en planning volledig moeten omgooien en alles herbekijken in functie van Liliane en haar rolstoel, gelukkig is er voor dit weekend genoeg ontspanningsmogelijkheid in de vorm van de motorhomevrienden.
Het is een mooie en warme zaterdag, scooters, motoren, fietsen, al wat beweegt en rijd werd zorgvuldig uit garages en aanhangwagens uitgerold en nagekeken, de wandelaars in volle uitrusting namen letterlijk de benen, wij bleven bijna alleen achter op de parking.



Niet veel later zaten wij met gelijkgezinden weeral Au Bon Coin...deze keer de renovatie van een uitgebrande pand recht tegenover ons gadeslaand. Na deze heerlijke voormiddag installeerden wij ons terug op de parking, bijna gelijktijdig kwamen de motards en wandelaars terug, als gewoonlijk even nadien zittend gezamenlijk in een kring...met versnaperingen, verdorie allemaal lekker maar het meeste hebben we aan ons laten voorbijgaan, we zijn geen tussendoor eters meer, we werden ook verwacht aan de taverne met de toepasselijke naam voor onze hobby Au Randonneur, een goede afsluiter in goed gezelschap van een hammetje en een Ardens forelletje.


Dag 4 zondag 5 oktober
Een grijze ochtend , triestige aanblik vooral als iedereen vertrekt.
Wij kunnen nog blijven maar niet hier, we besluiten iets noordelijker te rijden hopende op een droge namiddag, afscheid nemen en alles klaar maken om te vertrekken neemt ook wat tijd in beslag, het blijft wennen om zo op stap te gaan.
De volgende uitstappen is het selecteren, het zullen stadjes en dorpjes zijn die dicht bij een camperplaats liggen( of andersom ) rolstoelvriendelijk alleszins.
In Han-sur-Lesse hielden wij halt. Camperplaats met all in.
Het stadje is al geschikter om als ik het zo mag omschrijven "te rolstoelen".
Tot de volgende...

Liliane Franco & Otto