Onze bijna twee weken durende eerste trip van het jaar richting Amsterdam en omstreken maakte dat onze onderliggende lpg tank leeg was, als het onderste lampje van onze gasmeter op het dashbord rood oplicht weten we dat we nog een kleine tien litertjes propaan hebben.
Bij nood kunnen we onze lichtgewicht flessen ook nog gebruiken maar door een of andere autistisch kronkel in mijn hoofd moet de tank vol zijn, deze schaft ons een ruime marge aan stookdagen, leve de onderliggende lpg tank!
Een tank dat we tijdens de winter enkel met propaan vullen, dat doen wij dan bij Practigas in Overpelt, 27 km van huis.
Eigenlijk ook zonde om er naartoe te rijden enkel en alleen om een tank te gaan vullen, een last minute idee of ingeving begon te borrelen...ondanks de nasleep van een opgelopen verkoudheid. Ik voel mij net als een oude mijnwerker, ha ha. Rochel rochel, spuug spuug!
Maar we hebben niets klaar oppert Liliane!
Dat niets klaar is ook niet waar, behalve de lege gastank staat de motorhome steeds vertrekkensklaar, en voldoende voorraad natuurlijk maar dat is ook al op, op een blik corned beaf en een pakje pasta na.
Als we in Overpelt zijn kunnen we evengoed in Neerpelt gaan winkelen of Bocholt, slaan we twee vliegen in één klap, we rijden niet zomaar heen en terug, één overnachting kan er vanaf, wat hebben we nodig?
Dat is dan voldoende ondergoed, wat schrijfgerief, fototoestel...de gaskast gebruiken we als koelkast voor een enkele dag!
Het was - 5° enige dagen terug in de motorhome...wie heeft er nu een koelkast nodig!
De fietsen staan in de garage.
Een dikke 50 liters gas verder parkeren we aan de passantenhaven te Bocholt, we staan hier aan een bescheiden prijs alles inbegrepen, het water was wel afgesloten voor de winter, gelukkig hebben we wat bij...de elektrische vuurtjes doen hun werk.
Onze koelkast voor vandaag is de 100 m ver verwijderde AD Delhaize,
We kopen wat we nodig hebben voor het middageten, de gaskast lijkt de ideale temperatuur te hebben om een flesje wijn te koelen.
De omgeving rond de passantenhaven ziet er enigszins anders uit dan ons laatste bezoek hier, men is er aan een grondige renovatie toe, links en rechts van de haven is men aan het bouwen, de boot dat als fietscafé diende staat nu te koop, dat wil dan maar zeggen dat we zelf onze drankjes in de mobie zullen gaan nuttigen.
Jammer het was een slecht onderhouden oubollig schip maar niet minder gezellig, lelijkheid heeft ook zijn charmes, je kwam daar eens iemand tegen na een fietstocht of zo.
Voor de namiddag kiezen we voor een wandeling om en rond het dorp, vanuit de passantenhaven passeren we de Basisschool de Brug, die is blijkbaar gerenoveerd, het poortje zonder de grote rechtopstaande kleurpotloden trekt op geenen orgel zeggen ze bij ons.
Dat was een vrolijke toets van het schooltje! Dit zorgde voor wat vreugde samen met wat geschreeuw...wat verder de jongensschool, nu bibliotheek, opgericht in eclectische stijl zeg maar een mengelmoes van stijlen, dit voor de liefhebbers.
Ik moet zeggen dat mijn nieuwsgierigheid gewekt was tijdens de wandeling in het centrum, men vind er meestal kerken en café's, een ervan droeg de naam de Torenkruiers.
De naam Torenkruiers hebben de inwoners van Bocholt, Bogget in het plaatselijke dialect, te danken aan het feit dat ze ooit de toren van de Sint-Laurentiuskerk 9 m verplaatst hebben teneinde de kerk te kunnen vergroten, aannemer een Italiaan, ingenieur een Amerikaan...dit in 1910, tja van kerken kennen ze in Italië wat van.
Niet echt een attractie tijdens de winter tenzij op afspraak, het brouwerijmuseum in Bocholt, te vinden recht tegenover Brouwerij Martens dat sinds de 18e eeuw actief bezig is met het brouwen van bier.
Enkele café's zijn open maar wij passen, braafjes keren we terug na een toch wel zachte winterse namiddag.
Dag 2: de voorspellingen voor vandaag zijn schitterend, het zou een mooie dag worden met aangename temperaturen, we winkelen om vandaag te overleven, het strikt noodzakelijke.
Wijn, bier en wat eten...uit de AD, dan trekken we naar Opitter een kleine tien kilometer verder. We slapen nog een dagje op verplaatsing volgens Liliane, ik volg.
We staan hier gratis naast het Brouwerijcafé De Kieper aan de Keyartstraat, er zijn voorzieningen aanwezig, voor 1 € koop je 1 kWh.
Er is nog wat tijd net voor het middageten om wat van de omgeving te genieten.
Ken je dat gevoel na enkele strenge koude winterse dagen als de zon even komt piepen en ons zachtjes lijkt te strelen? Alles is dan mooier en kleurrijker dan het al is, het gras is groener dan anders, we draaien dan ons gezicht naar de zon en staan even stil alsof het de laatste deugddoende zonnestraal zou zijn en meteen een kleurtje zouden krijgen.
Een dag waarbij je tegen elkaar zegt dat het al lente is terwijl het maar 28 januari is...de fietsen staan klaar, de banden zijn gecheckt.
Knooppunt 12-11-7, dan in Beek richting centrum van Bree herhaal ik tegen mij en Liliane, waarbij ik dan toch weet dat ik na de eerste kilometer vergeten ben welke nummers te volgen, gelukkig weten we waar Bree ligt in het geval we per ongeluk de grens over fietsen... we blijven zo goed als naast het kanaal rijden.
Bij Carlo en het Roren, dat is de weg dat we na de brug over het kanaal inslaan, zitten we meteen op de boerenbuiten.
De lucht is blauwer, de velden zijn groener, de weiden weidser, de paarden zijn groter, de stank is niet te harden...we passeren een varkenskwekerij waarbij de wind net verkeerd staat. Weg is het idyllisch beeld. Autobanden over voederkuilen, badkuipen in het veld, rondslingerend zwart plastiek, klonten aarde en malse stenen over het fietspad...ezels in het veld die je proberen te bijten als je ze wil aaien...het is zalig fietsweer!
Eens voorbij de Koninklijke Breese Tennisclub zijn de kapelletjes niet meer te tellen, deze hierboven afgebeeld ligt in de Kerkstraat ter hoogte van nr 70, iets verder in de Kapelstraat nog een kapel, in Beek zijn we de tel kwijt, er zal veel werk zijn tegen mei...
We ontdekken een voor ons " verlaten kanaal ", bij nader onderzoek is dat het Oud Kanaal Bree-Beek, nergens is er een infobordje of iets in die aard om ons wat wijzer te maken...op café vonden we enige antwoorden...bij een Sint Gummarus of twee aan brouwerijcafé De Kieper na onze fietstocht.
Bij het stadhuis van Bree komen we te weten wat een Breese voet is, wat dat is mogen jullie zelf wel ontdekken. Tot in Limburg!
Bedankt voor het lezen,
Liliane en Franco Gasparella.