CAMPERSITE.BE

Hét forum in verband met Motorhomes
Het is nu 28 maart 2024 21:54

Alle tijden zijn GMT [ Zomertijd ]


Forumregels


Klik hier om de forumregels te lezen.




Plaats een nieuw onderwerp Antwoord op onderwerp  [ 5 berichten ] 
Auteur Bericht
 Berichttitel: Pramen, Lázně, oplatky, goud en meer. Tsjechië 2017, deel II
BerichtGeplaatst: 04 jun 2017 08:09 
Online
Site Admin
Site Admin
Avatar gebruiker

Geregistreerd: 20 feb 2005 06:51
Berichten: 35305
Woonplaats: Houthalen en meestal onderweg naar...
DEEL II


Afbeelding
Het Kolonáda meisje. Karlovy Vary, Tsjechië.


Dag 8 en 9, we zijn in Tsjechië! Marianske Lázně. 4 mei 2017.
We kochten in het shopping-center van Marktredwitz een kaart dat voldeed aan onze verwachtingen, namelijk gedetailleerd genoeg om het navigeren zonder GPS terug onder de knie te krijgen.
We hadden gemakkelijk onze verblijf in Marktredwitz kunnen verlengen maar je wil altijd verder kijken hé.
Ontdekken wat er achter de volgende heuvel te zien is.
Een plaquette geplaatst op een brugje in deze stad heeft mij tot de oplossing gebracht om toch te navigeren zonder kaarten.


Afbeelding
De oplossing. Lengte-en breedtegraad.


Aan de grens tegen Cheb of het voormalige Eger kochten we onze verplichte Tsjechische vignet aan een prijs waaraan niet te onderhandelen viel, cash in harde eurokes tegen een wisselkoers waarbij we natuurlijk een beetje bestolen werden.
Only cash, no card zei het meisje nog met een onschuldige smile. Bijna een derde te veel betaald, soit...wie wil er nu boos worden op een vriendelijk smilende meisje?
Eens dat behandeld was moesten we enkel op de weg volgen, de E49 en de 21 werden genoteerd op een stukje papier, onze tomtom zou de rest doen.
De coördinaten van Marianske Lázně werden ingevoerd, de cursor op het lege scherm gecentreerd, het pijltje dat onze positie aangaf volgen, zo simpel.
Hetzelfde als navigeren met een kompas, behalve dat we hier het doel konden zien naderen.
Een weetje, men rijdt hier zeer gedisciplineerd, vooral als men de vele pakkemannen hier en daar ziet opgesteld staan achter hoek en kant.
Geen kilometer sneller dan wat toegelaten is, wat een outlaw land is België...


Afbeelding
Parkoviště Mariánské Lázně, maw parkeren en overnachten in ons geval.


Bij het naderen van Mariënbad, voor de verandering schrijf ik de plaatsnaam in het Duits, stijgt de spanning.
We zijn het gewoon om een bord met het gekende motorhomesymbool bij het naderen van een plaats al te zien opduiken, hier was het allemaal onleesbaar Chinees...Tsjechisch.
Lukraak met de cursor van onze tomtom in het oog zien we dat we naderen, ik zoom in op 300m...
Daar moet het zijn zeg ik tegen Liliane die even gespannen lijkt te zijn als ik.
Twijfel...
Op het eerste zicht staan we aan de rand van het stadje met een parking dat eruit ziet alsof men daar oude voertuigen stockeerde.
Wat een verwaarloosde indruk geeft dat.
Op het eerste zicht schrijf ik want slagbomen, een betaalautomaat en een frisdrank verraden hier dat we ook in de 20e eeuw zitten.
Er zijn zelfs camera's geïnstalleerd...en niemand in een of ander kotje...
We drukken op het knopje en kijk...de slagboom opent zich!



Afbeelding
Pavilon Křížového pramene of de Kreuzbrunnen. Rechts de hoofdkolonnade.



We kozen voor het Westböhmischen Bäderdreieck als bestemming wegens de historiek, de regio, de faam en de uitstraling van deze badsteden.
Gelegen in de toenmalige Königreich Böhmen met hoofdstad Praag, de periode waarbij men die badsteden toen in al hun glorie kon bewonderen en bezoeken voor een kuurtje.
In het kort onder Westböhmischen Bäderdreieck verstaat men de drie badsteden gekend als kuuroorden en in het Duits genoemd als Mariënbad, Karlsbad en Franzensbad, gelegen in het Fichtelgebergte.
Wat een beetje vertrouwder klinkt in onze oren, enkel als taal en voor de verstaanbaarheid want het Tsjechisch hebben we niet onder de knie.
Het begint wel een beetje, wie interesse heeft in de regio kan niet zonder de woorden Pramen en Lázně, restaurace...pils.
Bronnen en spa's dus.
Bovenal het behoud en de uitstraling dat deze gebouwen nog hebben, geen vergane glorie.
Een mix van barokke, neo-barokke, classicisme, neo-renaissance of neo-classicisme en jugendstil gebouwen. Voor mij een kleine liefhebberij, voor Liliane ook...meestal vind je daar leuke zaken in ondergebracht...lees winkels.



Afbeelding
Kwijlen bij het Excelsior aan de voormalige Kaiserstraße.



Als gewoonlijk bij wat ons de hoofdstraat lijkt te zijn gaan we op zoek naar het infokantoor en een bankautomaat.
We zijn een stadsplan en duizenden kronen rijker, het is lang geleden dat we zoveel " moneten " hebben gehad.
Volgens het plan zitten we op de goede weg, rechtdoor de hoofdstraat volgen naast het kilometers langgerekte stadspark tot aan de kolonnade.
Bij de Kreuzbrunnen wat op een Griekse of Romeinse tempel lijkt, in ieder geval neoclassicistisch, stappen we binnen.
Dit zal de eerste der Pramen zijn dat we zullen bezoeken.



Afbeelding
Een van de Pramen in de tempel.



Aanvankelijk een beetje onwennig door de grandluxe uitstraling van de keet maar daarna als een visje in het water tussen al deze bronnen.
Een geluk dat ik gewoontegetrouw niet in shorts een stad bezoek, het tegendeel zou pas een ramp zijn, de dresscode:
beige pantalon, lichtblauwe hemdje al dan niet met korte mouwen, foelardje rond de nek, grijs klakje, witte tennissloefjes aan de voeten.
Klopt bijna wat ik aanheb...
Het interieur ademt klasse uit, een belle-epoque sfeer.
Bijna zou ik in die periode geboren willen zijn ware het niet dat mijn tak van de familie tijdens die periode in armoede leefde en buiten van de trappen zouden weggejaagd zijn door een in uniform geklede Habsburger.


Afbeelding
Plafonnetje



De pramen dan, een veertigtal verspreid door het dal van Marianske, allemaal genoemd naar de belangrijke personages van die tijd.
Allemaal geneeskrachtig en heilzaam.
Nieraandoeningen, gynaecologische problemen, mentale problemen, urine problemen, luchtwegen, dorstlessend...
Met geen enkel van dat alles heb ik momenteel een probleem, lang zou dat misschien niet duren maar ik had er geen behoefte aan om van de bruin ogende en niet lekker ruikende vocht te drinken.
Wie dat wel wilde doen kon voor een paar Tsjechische centjes een plastieken beker kopen en hier en daar gaan nippen van dat water, ik volgde Liliane argwanend, ze dronk en zie...
Wat mij wel kon bekoren na de miraculeuze werking van het water op Liliane, ze leek precies jonger, waren de porcelijnen bekertjes van het souvenirwinkeltje genaamd La Fontaine.
Voor 160 Tsjechische kronen kocht ik mij het mooiste drinkkannetje uit de rekken. Bijna voor niets en chique!



Afbeelding
Het drinkkannetje van La Fontaine.



Tussen de Kreuzbrunnen of de Křížový pramen en de Karolinin pramen heb je de Kolonáda wat één van de hoofdbezienswaardigheden van Marianske blijkt te zijn. Een langgerekte indrukwekkende prachtig versierde gaanderij.


Afbeelding
Kolonáda detail


Natuurlijk zijn er ook winkeltjes van de betere, lees eerder duurdere, merken in ondergebracht.
Niet alle waren open, of waren ze bezig de boel op te frissen ter gelegenheid van het nieuwe Spa seizoen.
Wanneer het grote geld toestroomt. De Russen blijkt naderhand, die komen met het grote geld.
De tweetaligheid richt zich eerder naar de toerist met het meeste geld en dat is momenteel de Rus.
Mij interesseerde eerder de muur en plafondschildering.


Afbeelding
De Kolonáda


Op het einde van de gaanderij richting Karolinin pramen nog een bezienswaardigheid, de zingende fontein!
Nu had ik er mij totaal iets anders bij voorgesteld, allerlei ingewikkelde scenario's over een zingende constructie of geluiden die voortkwamen door een of andere stroming gingen door mijn hoofd.



Afbeelding
De zingende fontein buiten de zangsessie.



Niets van dit alles, het muzikale en visuele show aspect bestond uit uitgekozen oeuvres van onder andere bekende componisten dat stipt op een bepaalde uur van de dag werden afgespeeld en uit hier en daar strategisch opgestelde luidsprekers kwamen.
We hadden pech, er zijn ook minder interessante nummers te beluisteren, bij ons was dat Celin Dion met Tell him, my heart will go on van de film „TITANIC".
Er was nochtans Dvořák, Tsjaikovski, Beethoven...
Ik ging ook on...my way...er kwam zelfs applaus aan te pas samen met wat emotionele momenten hoorde ik.
Ik wilde de kring luisterende gepensioneerden diets maken dat het fontein niet echt zong...


Afbeelding
Karolinin pramen.


Tevreden over wat er voor onze ogen te zien viel vandaag gingen we in op een aanbieding van Hotel Sun gelegen tegenover de Kolonáda, een pils van het merk Krušovice 0.5 l voor 40 CZK, een Chardonnay van 0.2 kregen we voor 60 CZK...free wifi op hetzelfde reclamebord...prehistorische prijzen, hoe meer ik er van dronk hoe meer winst ik maakte.
Liliane snapte die logica niet...Het gevolg was wel een rustige nacht na al die winst en de lekkere afhaalmaaltijd uit de plaatselijke supermarkt.
Voor dat geld moet je niet aan koken beginnen. De gebraden eenden mop uit de oven indachtig...
Voor de tweede dag kiezen we voor een wandeling door het park, van de mooi en perfect onderhouden groene gedeelte van de hoofdbron tot aan het einde van het park, het stuk dat bijna buiten de stad leidt.
2 km lang.
Deels doen we dat te voet omdat fietsen in het park zo goed als verboden is.


Afbeelding
Kolonáda en Ferdinandův pramen.


Het rustige gedeelte van het park, we zijn hier zo goed als alleen, 't is te zeggen op een enkele Aziaat na die deze pramen ook ontdekt heeft.
Wat minder glorieus en bombastisch, een beetje bescheidener.


Afbeelding
De Rudolfův pramen.


De laatste bron van Marianske, we besluiten hier onze tocht door het park, hoe verder in het park hoe minder verzorgd de gebouwen liggen, ondanks ze in mijn ogen niet minder ogen dan de luxueuzere wat verderop tegen het centrum.
Begrijpelijk een beetje maar deze in hout vindt ik minstens even prachtig.


Afbeelding
De Rudolfův pramen interieur.


Naast onze favoriete bar aan het Sun hotel waar we weeral wat winst gaan maken doen we nog een laatste aankoop bij een wafelbakkerij, een oplatky warm uit het vuistje kost dit enkele centen, een doos vol van deze merkwaardige platte wafels de prijs van een biertje.


Afbeelding
Oplatky Kolonáda.


Afbeelding
Het Kolonáda meisje uit Houthalen, met een Oplatky, "de wafel".



Dag 10, 11 en 12 Karlovy Vary en Loket.
Niet zonder enige moeite geraakten we op onze bestemming op de locatie te Karlovy Vary.
Eerst was er een kleine onenigheid tussen mij en de betaalautomaat van Tsjechische makelij waarbij uiteindelijk de hulpknop werd benodigd, dan het rijden zonder navigatietoestel. Toegegeven, in een grotere stad als deze is het wel handiger en stresslozer rijden met de hulp van het bakje.
Het rijden zonder navigatie bracht ons tot bestemming met enkel één verkeerde ingeslagen weg op 1 km van het einddoel.
We zijn blij met deze prestatie, wonderwel ging het ook tussen bestuurder en begeleider uitstekend.
Men legt zich er waarschijnlijk bij neer dat stressen niet helpt.


Afbeelding
Camping/camperplaats Karlovy Vary.



Er moet mij iets van het hart over recensies op eender welke site.
Voor het zoeken naar info en plaatsen gebruiken we de papieren versie van campercontact onderweg, thuis doe ik onze reisvoorbereiding via de digitale weg.
Uiteraard kan je niet naast de recensies kijken, die lees je toch.
Nu over deze locatie niets dan lof in tegenstelling tot de berichten! Een beetje ouderwets...maar alles is voorhanden, zelfs een matje voor de deur krijgen we.
Alles moet wel gaan zoals de uitbater het wil, uiteraard!
En indien je over honden begint of en gesprek aangaat dat de brave man interesseert is hij de vriendelijkheid zelve...zijn Duitse herder wordt ook je vriend. De man geeft een sjofele indruk maar is zeer goed op de hoogte, alle info kan hij je bezorgen.
Zelfs de op voorhand opgezochte restaurace van de stad kende hij, de Becherplatz was ook een van zijn favorieten.
We kregen zijn zegen...en als jullie graag fietsen niet ver van hier is er Loket, voegde hij er nog aan toe.


Afbeelding
The Andrews Sisters?


Het is weekend en dat merk je in de stad, bovendien wordt er de bevrijding van Praag en omstreken gevierd.
Daarom zie je ook weinig Duitsers rond deze tijd. Dit komt van de uitbater van de camperplaats...met een knipoog.
Ter hoogte van de Mühlbrunnkolonnade een optreden van een meidengroep avant la lettre met songs a la Andrews Sisters



Afbeelding
De Eger (Tsjechisch Ohře)



Karlovy Vary, voormalig Karlsbad genaamd ligt aan de rivier de Ohře of Eger, het wordt ingewikkeld op die manier om de benamingen telkens in de twee talen te omschrijven.
De zijrivier de Teplá vloeit door de stad, links en rechts prachtige gebouwen in verschillende bouwstijlen, brugjes op regelmatige afstanden, terrasjes om er tegen te verpozen, heel gezellig en authentiek.
Om het ons gemakkelijk te maken volgen we de loop van het riviertje tot aan Grand Hotel Pupp.
Afstand te voet van de camperplaats tot aan het einde van de stad min of meer 2.5 km.
Doenbaar om alles op een rustige manier te ontdekken.


Afbeelding
Klassehotel in Jugendstil


Met het stadsplannetje in de hand als gewoonlijk laveren we door de vele toeristen, het is een weekend met allerlei manifestaties.
We geven het op om gericht de bezienswaardigheden te bezichtigen wegens de drukte.
Muzikale optredens, een food festival, oldtimers en voertuigen uit WO II van verschillende makelij en oorsprong geparkeerd her en der op pleinen, een stoet met belle epoque geklede koppels naast de colonnades in het park, ridders en prinsessen te paard, notabelen, kortom een voorstelling over de verschillende periodes van Karlovy Vary, .
We doen mee met de andere toeristen en genieten.


Afbeelding
Grandhotel Pupp



Naarmate we Grandhotel Pupp naderen, worden de gebouwen luxueuzer dan ze al zijn, de geparkeerde auto's worden dikker, de fonteinen spuiten hoger en meer dan elders...
Hier ook op de parking of rotonde net voor de Pupp een walk of fame.
In 2014 blijkt er een filmfestival geweest te zijn, filmopnames van een Bondfilm, de Casino Royale.
Koperen plaquettes op de grond geven aan wie er allemaal gepasseerd is...leuk als tussendoortje en om je te vergapen aan de geëtaleerde luxe en uitstraling om en rond het hotel.
Door al dat mooi's willen we ook eens chique doen en nemen de tip ter harte van de uitbater van de camperplaats.
We gaan uit eten!
Uit eten in het bescheiden Becherplatz, een voormalige liqeurfabriek...bescheiden maar zeer lekker eten in een speciale decor.
Wie effe naar Becherplatz googeld zal meteen zien welke sfeer er hangt.

Voor haar:
Duhový pstroužek na grilu nebo pošírovaný s jarní zeleninou a bylinkovým máslem

Voor hem:
Jehněčí šašlik se zelenými fazolkami na špeku a domácí marmeládou z červené cibule

wijn, becherovka, koffie, fooi...rond de 1000 CZK!


Afbeelding
Een met de hand geschilderde reclamemuur ergens naast de weg in Karlovy.



Op een zondag tijdens de festiviteiten Karlovy Vary bezoeken lijkt ons niet een zo goed idee en daar we wegens omstandigheden wat voorsprong hebben, Bamberg en Bayreuth bezochten we op een dag, zullen we ons verblijf hier verlengen met bijkomende dag.
Maandag Karlovy bezoeken lijkt ons ook leuk.
De fietsen gaan van stal.
Geschatte afstand 16 km tot Loket.
Naast de Eger of Ohře tot in Doubi, verder via een nationaal park dat we niet kenden tot in Loket.
Een onvoorziene trip waarvan ik geen enkele voorbereiding van had gemaakt.


Afbeelding
Fietspad in het Svatošské skály natuurpark.



Dit fietspad is een beetje vergelijkbaar met de onze, afgescheiden van het autoverkeer, waarschijnlijk heeft het ook te maken dat je in een natuurdomein zit.
Een gevarieerd stuk bestaande uit een geasfalteerde weg tot in Douri dat vervolgens veranderd in een kronkelende grindweg tussen de rivier en bebossing. Een beetje zoals bij ons de Ardenne maar wat ruwer en hoger gelegen.


Afbeelding
Hans Heilings Felsen...het ontstaan van eine böhmische Volkssage.



Het weer is vergelijkbaar met de onze, enkel een kleine verschil.
De lente is hier ietsje later ingetreden, door het feit dat we rond de 500 a 600 m hoogte flirten zijn hier de narcissen en tulpen in volle bloei, de bloesems zijn hier nu in volle glorie te bewonderen.



Afbeelding
Hangbrug over Ohře.



Svatošské skály heet het nationaal park waar we ons nu bevinden onderweg naar Loket.
Wegens erosie door het vloeien van de toch wel onstuimige Eger door dit dal zijn er hier nu rotspartijen gevormd die tot de verbeelding spreken.
Het gevolg daarvan zijn ook de mythes en verhalen die daarrond ontstaan zijn.
Iedere rotspartij heeft een naam of een verhaal.
Ondertussen is dit park uitgegroeid tot een geliefd trekpleister voor rotsbeklimmers, natuurliefhebbers, kanovaarders, wandelaars en gezinnen die een voormiddag spenderen om te voet een stuk te bewandelen tot de enkele horecazaak onderweg ter hoogte van de hangbrug


Afbeelding
Loket aan de voet van de Ohře



We blijven fietsen tot aan Loket, hier moeten we een steil stukje omhoog om tot het centrum te geraken, het stadje is min of meer gebouwd op een versterkte rotspartij.
Een middeleeuws stadje met burcht en kerk dat hier, relevant of niet, dienst deed als filmlocatie van de James Bondfilm Casino Royal.
Voor ons een heel pittoresk stadje.



Afbeelding
Švejk restaurant je originální gastronomický koncept.



Om 10h voormiddag vertrokken en wegens de toch vele haltes onderweg en het verplicht oversteken van de rivier via de hangbrug waarbij we moesten wachten wegens de verplichte groepsfoto's en selfies van de plaatselijke toeristen op de hangbrug, geraakten we later dan verwacht ter hoogte van een restaurantje aan de ingang van het stadje.
Het is bijna middag en veel dorst...




Afbeelding
De burcht van Loket.


Wegens de aangename en gezellige locatie van restaurant Švejk ( genaamd naar de bekende volksfiguur soldaat Schwejk) met een romantische zicht op het kasteel en het stadje, de uitnodigende geuren komende uit de keuken en het drinken van menige Pilsner Urquell werd het etenstijd...
De bediening verliep vlekkeloos ondanks de taalbarrière, grootvader nam de bestellingen, kleindochter in traditionele kledij diende ons op.
De rekening achteraf maakte ons nog blijer...ik zou er meteen terug gaan fietsen ware het niet dat het in Tsjechië ligt.



Afbeelding
Tsjechisch in beeld.


Het stadje heeft wat te bieden, er is een leuk centrum met plein en dito fontein, de huizen hebben hun historisch uitzicht behouden, een mix van middeleeuwse architectuur, renaissance en neobarokke stijl.
Trekpleister voor fietsers, dagjesmensen en...motards...het plein zat er vol van, een plaag rond deze tijd.
Wij...wij oefenden ons Tsjechisch verder aan de hand van de borden her en der in de stad tot het tijd werd om terug te fietsen.


Dag 3 Karlovy Vary.
Weg zijn de dagjesmensen, voorbij de weekendevenementen, we hebben de stad voor ons alleen.



Afbeelding
Tržní kolonádě of Marktkolonnade.



Afbeelding
Byzantující pravoslavný kostel sv. Petra a Pavla of Russisch-orthodoxe Kirche des hl. Peter und Paul.

Afbeelding
Detail



Afbeelding
Een van de residenties in de Sadová wijk.




Afbeelding
Mühlbrunnkolonnade



Afbeelding
Parkkolonnade



Afbeelding
Detail van het Pasteur gebouw, decoratie in Art Nouveau of Jugendstil.


enz enz enz



Dag 13 en 14, Františkovy Lázně en Cheb.
We nemen afscheid van de uitbater en geven hem de sleutel terug van wat hij noemde, de bambinodeur.
De sleutel om via het kleine poortje na 18h binnen te geraken.
De grote poort sluit namelijk stipt om 18h, wie binnen wil met een camper mag drukken op het belletje.
Slecht nieuws voegde hij er nog aan toe, ik moet naar de dokter en wees naar zijn buik...
Ach zo vermageren zei ik tegen hem en sporten!
Zijn blik richting hemel sprak boekdelen en deed mij vermoeden dat hij eerder een mirakel verwachte.
Volgens hem is Frantiskovy het kleinste en rustigste kuuroord van de drie badsteden. Ik kreeg van zijn maatje de Duitse herder een likje als groet...



Afbeelding
Kuren in Frantiskovy



We staan hier op de parking van Hotel Bohemia te Františkovy Lázně, net als in Marianske Lázně een mixparking voor tourcars, auto's en hotelgasten, de prijs per uur of 24 uren is te verwaarlozen, geen voorzieningen, het sanitair van het hotel mag gebruikt worden.
We zetten ons neer dicht aan de ingang, wifi for free van de Guests van het hotel.
We melden ons aan voor een eventuele maaltijd...bij de vraag of men daarvoor moest reserveren werd dit gewoon afgewimpeld, het hoefde niet..tot straks!



Afbeelding
Františkův pramen, je weet wel de ...bron.



Van de mix-parking tot aan de eerste pramen is het nog geen 500 m stappen.
Volgens het stadsplannetje liggen de bezienswaardigheden kort bij elkaar, we doen hier alles te voet.




Afbeelding
De Nová kolonáda.


Het valt ons op dat wij hier van de jongsten zijn, we voelen ons meteen een heel stuk gezonder dan de aanwezigen.
Het is er zelfs heel rustig, na de voorbije drukke dagen een welkome afwisseling.
Aan het casino kon men het menukaart en de activiteiten van het verderfelijke oord inkijken.
Valt nog mee zei ik tegen Liliane...en de koffie is er ook goed riep een oude dame ons toe...blij dat ik even Nederlands kan spreken gaf ze ons mee. Ik kom jaarlijks enkele maanden kuren.
De chique uitgedoste dame stapte binnen en stak een sigaret op...kuren dus...amehoela!


Afbeelding
Dvorana Glauberových pramenů, goed voor de maag, darm en spijsvertering.




Afbeelding
Kuren met een pianoconcerto. Goed voor het gehoor.




Afbeelding
Een of andere fontein in het park, goed voor ...euh?



Afbeelding
Het interieur van het café van het INGO casino, een lust voor het oog en het gemoed.


Het middagmaal in Hotel Bohemia mochten we vergeten, alles volzet door een buslading uitgelaten toeristen, gelukkig vonden we een kleine brasserie in de zoveelste gaanderij of kolonada, de Nová kolonáda.
We aten er een typisch Tsjechisch gerecht, de Böhmischer Knödel mit Gulasch. Niet echt om over naar huis te schrijven maar de prijs was verwaarloosbaar, bijna de prijs van een afslag artikel van een nog te bereiden stuk vlees uit de slagerij van een supermarkt van bij ons...hier kookt men niet!
s' Avonds hadden we meer geluk in het hotel, we mochten aan tafel aanzitten bij twee koppels Duitse toeristen.
Niemand kende elkaar van haar nog pluim maar het werd warempel nog een leuke avond, het bier en de Becherovka vloeide rijkelijk, tips werden uitgewisseld.
Eisenach bezoeken en de Thüringer wurst van het kraampje op de markt van Coburg zeker eens proeven werden genoteerd.
Die nacht sliepen we heerlijk, net als al de vorige trouwens in Tsjechië.


Afbeelding
Fietspad 23 naar Cheb of Eger.



Cheb of Eger is volgens mij ook een niet te missen bezienswaardigheid, historisch gezien al een hele boterham om daarover het een en ander te schrijven.
Aan de grens met Duitsland, voormalig Duitse stad daarmee de benaming Eger naar de gelijknamige rivier de Eger die daar passeert door de Tsjechen Ohře genoemd...
Amper 6 km van Frantiskovy via de 23 volgens het infokantoor.




Afbeelding
Oorspronkelijk niveau van de historische fontein op de Tržní ( Markt ).



Een rustige aangename rit in een heuvelachtig landschap, dat weerspiegeld zich ook op het plein in Cheb.
Een bordje aan de Herculesfontein geeft ons de verklaring van het niveauverschil ontstaan door de eeuwen heen, verzanding of iets dergelijks...je kan niet alles onthouden en in je hoofd steken...ik neem er wel een foto van, men weet nooit!




Afbeelding
Špalíček.


Moeilijk om te beschrijven of de stad er Duits of Tsjechisch uitziet , het is alleszins na WO II terug Cheb geworden.
Wat er wel typisch Tsjechisch aan is is dat het uitzicht van het marktplein geen enkel verandering ondergaan heeft.
Een niet te missen geschiedenis en architectuur vind je bij Špalíček, een huizenblok bestaande uit elf pakhuizen die nog dateren uit de 13e eeuw, hier in ondergebracht een museum, vioolbouwer... en restaurace, ons Tsjechisch verbetert met de dag.
Aangezien het historisch karakter van het "Stöckl " wat dan weeral de Duitse benaming is van die pakhuizen besluiten we in de schaduw van al dat pracht onze maaltijd te nuttigen in het gelijknamige restaurace Špalíček.




Afbeelding
Zicht op het stadscentrum. Náměstí Krále.


We hoeven ons zelfs niet te verplaatsen om te genieten van Cheb, zo goed als alles is te zien om en rond het marktplein, even links en rechts kijken... het schitterende raadhuis in rococco, de Sint Nikolaaskerk, de pakhuizen, het Cheb museum plaats waar Albrecht van Wallenstein vermoord werd...eerlijk gezegd? Dit laatste weetje gaat er ook niet meer in...
Waarschijnlijk zullen we de Egerer nissen, das Zeittor, die Zeitachse en nog veel meer vergeten of nog vaag herinneren.
Het goedkope Tsjechisch bier zal dat proces nog versnellen...



Afbeelding
Špalíček of Stöckl? Stöckl of Špalíček?



Het wordt net dat tikkeltje teveel, het is aangenaam geweest en smaakt naar nog maar het karakter van de streek maakt het wat vermoeiend, de geschiedenis en de benamingen vloeien door elkaar. We zijn verzadigd met van alles en nog wat.




Afbeelding
Tijd om terug naar huis te gaan...nee er is nog de terugweg!


HET VERVOLG KLIK HIER




Bedankt voor het lezen
Liliane en Franco Gasparella

_________________
Forumtips klik hier


Omhoog
 Profiel  
 
WAARSCHUWING

Deze thread heeft 4 replies

Je moet een geregistreerde gebruiker en/of ingelogd zijn om verdere reacties te lezen.


Registratie is eenvoudig en automatisch
Omhoog
Geef de vorige berichten weer:  Sorteer op  
Plaats een nieuw onderwerp Antwoord op onderwerp  [ 5 berichten ] 

Alle tijden zijn GMT [ Zomertijd ]


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: edgard


Je mag geen nieuwe onderwerpen in dit forum plaatsen
Je mag niet antwoorden op een onderwerp in dit forum
Je mag je berichten in dit forum niet wijzigen
Je mag je berichten niet uit dit forum verwijderen

Ga naar:  
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group
phpBB.nl Vertaling