CAMPERSITE.BE

Hét forum in verband met Motorhomes
Het is nu 28 maart 2024 18:53

Alle tijden zijn GMT [ Zomertijd ]


Forumregels


Klik hier om de forumregels te lezen.




Plaats een nieuw onderwerp Antwoord op onderwerp  [ 6 berichten ] 
Auteur Bericht
 Berichttitel: Ajò! l'Ile de Beauté en b-Shrdn. September 2019.
BerichtGeplaatst: 29 okt 2018 13:41 
Offline
Site Admin
Site Admin
Avatar gebruiker

Geregistreerd: 20 feb 2005 06:51
Berichten: 35305
Woonplaats: Houthalen en meestal onderweg naar...
Ajò!



Afbeelding



Moby Lines, Bastia, Porto Vecchio, Corsica Sardinia Ferries, een beer en een olifant, tafoni, Mamuthones, culurgiones, is seadas, Spaanse invloeden in Alghero, Nuraghi, Libanon?
Woorden en plaatsnamen dat we lazen uit onze reisgidsen en probeerden te memoriseren, begrippen en riten dat gepassioneerde gidsen ons vertelden en...over Ajò bijvoorbeeld.
Hoe meer info dat we vergaarden hoe moeilijker het werd om te kiezen welke richting en plaatsen we zouden uitgaan.
Lees mee.



Afbeelding



Waarom Corsica en Sardinië?
Om een reis door Italië, enkele jaren geleden ondernomen waarbij we alle regio's bezochten, te vervolledigen.
Sardinië werd niet aangedaan wegens de verplichte overzetten dat je zo nodig moet nemen met een motorhome.
Meer dan een uur op een boot en...enfin ik vermijd ze liever.
Corsica ligt voor het grijpen en namen we mee en voor de volgende reden.
De vaartijden Livorno-Olbia of Livorno-Bastia, dat scheelt het dubbele van de tijd.
De overzet van Corsica naar Sardinië neemt minder tijd in beslag, amper de tijd om een koffie te drinken aan boord.
Daarbij, een reis naar een eiland geeft toch altijd net dat tikkeltje extra, een je ne sais quoi van meerwaarde...Corsica! Ajò!
Niet op letten...
Du-us tijdens de voorbereidingen kreeg ik het lumineuze idee om de oostkust van Corsica maar mee in te lassen.
Dit wordt gaandeweg bij het verder lezen verduidelijkt.



Afbeelding



13 september, we zijn weg! 300 km verder...



Er zijn min of meer 1300 km af te leggen tot in Livorno, één van de havens waar een groot deel van de overzetten naar de eilanden gebeuren.
Voor de heen en terugreis werd telkens een week voorzien.
Het traject werd gedeeld door 4 om de afstanden niet al te groot te maken tussen de overnachtingsplaatsen.
Westhofen ligt op een 300 tal km van onze woonplaats, zo staat het in de meticuleuze voorbereide planning.
Een planning moet je volgen, zeker als er nauwgezette data's en uren van overzetten in opgenomen zijn.
We hebben zeven dagen de tijd om in Livorno aan de Calata Carrara, de kade dat Corsica Sardinia Ferries gebruikt om aan te meren, present te zijn om 7 h ' s ochtends en dit donderdag 20 september.
Dit liep bijna fout...



Afbeelding



De afstand thuis tot in Westhofen werd verlengd met een 20 tal kilometers wegens wegwerkzaamheden, iets wat dus al voor wrevel in mijn gemoedsrust zorgt.
Ik leg mij daar wel bij neer, er zijn grotere problemen.
Zoals een niet definieerbaar lekje ergens aan de boiler bijvoorbeeld.
Er werd net voor het vertrek een onderhoud gedaan, raar zeer raar.
We behelpen ons door telkens de druk af te laten uit de leidingen door de pomp telkens af te zetten.
Handelingen dat we ons eigen maken gaandeweg de reis vordert.
Zorgen voor later.
Hier bezichtigen we vlak tegen de mixparking de mooiste Marktplatz uit Rheinhessen volgens bepaalde informatiebronnen.
Het historisch centrum is daar geconcentreerd rond de twee kerken, meestal de evangelische en de katholieke kerk.
Er zijn wat idyllische hoekjes te ontdekken als je het waterloopje de Seebach volgt.



20 Zwitserse Franken.



Afbeelding



Is het minimale bedrag dat we uit een bankautomaat in Willisau nemen.
Dit om de overnachting op de camperplaats gelegen tegen de brandweer te betalen.
Van gratis gebruik maken van de plaats aan de Bisangmat is geen sprake meer en terecht.
Voor 5 € of 4.4 CHF wat nog steeds bijna voor niets is mag je hier gebruik maken van alle voorzieningen.
Men kan ook eurotjes in de enveloppe steken met vermelding van je autokennzeichen und in de voorziene briefkasten leggen.
Het Duitstalige gedeelte van Zwitserland m.a.w, daar bevinden wij ons.
We halen dat beetje geld uit de automaat om de plaatselijke horeca te steunen.
Niet veel, een drankje om de dorst te lessen is voldoende.
Veel moeten we niet in ons hoofden steken, de plaats is door ons al bezocht zodat het nu meer een relaxte heenreis wordt.
Eerlijkheidshalve moet ik wel vermelden dat er in de kapel boven op de heuvel, dat vanuit de camperplaats te zien is, prachtige uitzonderlijke muurschilderingen te zien zijn.



Afbeelding



De wandeling door het stadje dat nog steeds autoverkeer toelaat in het historisch centrum ontbreekt niet.
Iets wat voor mij storend werkt en niet kan begrijpen zijn de geparkeerde auto's in het centrum! Het mooiste deel van de stad is maar een klein deeltje van Willisau dat nochtans over voldoende parkeergelegenheid in de randstad beschikt...
Soit, de Eichhof Lager smaakte fris en voortreffelijk.



Vigevano, eindelijk iets nieuws.



Het is telkens een hele opdracht om iets nieuws te vinden, daarmee bedoel ik dan een plaatsje vinden dat we nog niet aandeden richting zuiden.
Dit in de buurt of niet al te ver van de geplande voordeligste route naar de gekozen bestemming.
Nog eens dik 300 kilometer verder en met een oponthoud van 15 minuten voor de Sint-Gotthardtunnel komen we op de volgende bestemming aan.
Vigevano, regio Lombardia.
We parkeren de motorhome op de parking naast de camperplaats.
De automaat bij de poort aan de ingang van de camperplaats geeft op het display de melding OUT OF ORDER...
Ik vraag wat nadere info aan een Italiaanse camperista iets verderop de parking.
Mah...non funziona!
Veel wijzer wordt ik er ook niet van en het telefoonnummer bellen dat op een bordje vermeld is bij problemen doe ik niet, voor een overnachting...op een zaterdag?
Ma sei matto?
Vanaf nu spreek ik en denk ik 24 h op 24 h Italiaans!



Afbeelding



Dit bedoel ik dan bij bovenstaande foto, geen voertuigen in een historisch centrum behalve degene die voor onze veiligheid moeten zorgen, voor mijn part mochten ze ook de hoek om...en te voet daar paraderen, net als wij...
Bon, over naar gezelliger dingen.
We dronken op dit plein oftewel de Piazza Ducale dat door kenners als één der mooiste van Italië gecatalogeerd wordt, goh wat klinkt dat mooi...onze eerste espresso, zoals toeristen plegen te zeggen.
Caffè zoals het hoort, un macchiato caldo als het voormiddag is, heel vroeg in de ochtend een cappuccino, een corretto grappa bij het middagmaal, un Americano voor de turista americano.
Fuck wat smaakt dat goed! Ik krijg er bijna tranen van in mijn ogen...
Te vergelijken als een Belg, of Vlaming whatever, die na twee jaar afwezigheid zijn eerste frietje nog eens eet.
Comfort food!
Come a casa.
Het is van 2016 geleden. Cazzo!
De piazza is een lange rechthoekige plein met aan drie zijden portieken, met zicht op de dom en de toren.
We genieten van het zicht vanuit een van de vele bars dat je onder de portieken kan vinden.
We blenden meteen in de gewoontes van de plaatselijke bevolking.



Afbeelding



La Strada Coperta, foto hierboven, is de allereerste "vip"straat dat er ooit gebouwd is in de middeleeuwen, enig in zijn soort en een ware ingenieuze kunstwerk.
Zo staat het in het foldertje uit het infokantoor.
Topperiode van de stad, 15e eeuw.
De straat diende om de toenmalige noblesse uit Milaan ongezien het kasteel in het uit te gaan.
Een weetje maar we genoten daar ook wel echt van...trouwens van gans de sfeer dat Vigevano uitstraalde, niet enkel in de Piazza Ducale maar ook van de straatjes daarrond.
En van de Conad op enkele honderden meters van de camperplaats en van de grappa Bassanina en van de aangekochte verse producten, de eerste op Italiaanse bodem.
Je kan het al raden, al wat Italiaans is op dit ogenblik is beter dan al de rest...
We kopen niet te veel echter, daar we op de ferry niet met een volle koelkast willen blijven zitten met verse producten die verloren zouden gaan.
Je weet wel, een koelkast op gas...die moet uit tijdens de vaart!



Afbeelding



Ora et labora, maar ook wat fietsen.



Er zijn wat dagen als reserve opgenomen voor de heen en terugreis, trouwens die heb ik voor Corsica en Sardinië ook voorzien.
Je kent dat wel, moest er iets gebeuren...
We hebben wat marge om te spelen, dit wil zeggen fietsen in de buurt.
We hebben ooit eens te Pavia op een camping gestaan en naar de Certosa gefietst.
Een cisterciënzer klooster tussen Milaan en Pavia gelegen naast de Naviglio.
Over de Naviglio straks...



Afbeelding



Nog geen 40 km verder door slechte wegen vergelijkbaar met onze Belgische neem ik het ticket aan de slagboom van de parking aan de Certosa di Pavia.
Braafjes druk ik aan het automaat op het bovenste knopje, het knopje met het opschrift CAMPER.
Je kan ook op het onderste knopje drukken en evenzeer een ticket bekomen, maar die is voor de auto's bestemd.
Druk op het onderste knopje en je betaald de helft.
Zo staat het netjes uitgelegd bij een review van Campercontact op de site.
Ja-ha, 5€ besparen op een reis van meer dan duizend kilometers is ook een hobby...losers!
De wereld is voor de durvers...



Afbeelding



Snel gaan we nog eens het 15e eeuwse klooster bezoeken, het verschil met vroeger is dat er nu verschillende verbodstekens op een bord bij de ingang staan.
Vietato fotografare e filmare.
Spegnere il cellulare...
Daar gaan we weer, ik met mijn zichtbare fototoestel hangend aan mijn nek en al de rest stiekum met de smartfeun in aanslag.
De binnenkoer van het kleine klooster, een van de mooiste plekjes van dit stille en meditatieve oord, is niet toegankelijk, ik neem wat foto's van de rijkelijk in marmer versierde gevel en keren terug om rustig van onze lekkere middagmaal te genieten.



Il Naviglio



Afbeelding



De Naviglio is een netwerk van kanalen dat Milaan, hoofdstad van Lombardia, via waterwegen met het Como en het Maggioremeer in het noorden en in het zuiden met de rivier de Ticino verbond.
Dit kanaal dient nu enkel als irrigatiemiddel voor de nabijgelegen rijstvelden.
Het heeft een hoogteverschil van 56 m, twaalf sluizen liggen tussen Milaan en de rivier, is 33 km lang en passeert dwars door Pavia om in de Ticino uit te monden.
Net als bij ons is er naast het kanaal een jaagpad...



Afbeelding



Van de camperplaats naar de laatste sluis voor de Ticino is het 11 km fietsen op een voornamelijk autoluwe fietspad.
Het weer is prachtig, een gehele namiddag ter beschikking, wat wil je meer?
Een bezoekje aan Pavia misschien bij de terugkeer.



Afbeelding



De rit verliep probleemloos zonder ons al te veel zorgen te moeten maken over de juiste weg.
We lieten ons leiden door het kanaal en de rivier.
Veel kilometers en fietsplezier later staan we aan de Ponte Coperto en de Lavandaia aan de zijde van de Borgo Antico, van hieruit krijg je het mooiste uitzicht over Pavia.
We doorkruisen de stad enkel om de dom even te bewonderen en om in de Piazza della Vittoria wat van de Italiaanse warme sfeer op te snuiven.
Heerlijk!
Een ijsje uit het vuistje bracht, net zoals de eerste caffè in Vigevano, een tevredenheidsgevoel naar boven.
Una coppetta van 2.5 € met cioccolato nero e stracciatella...mmhhh!



Afbeelding



We moeten ook niet lang twijfelen ondanks dat we bijna terug op de camperplaats waren om even halt te houden bij één van de zeldzame Italiaanse fietscafé's.
Wat zeg ik?
De enige dat we ooit in Italië tegenkwamen met de benaming Stand Bike Cafè. Een unicum.
Een kiosk met drank, snacks en een depannage ruimte voor fietsers.
Een koele Beck's was voor ons voldoende.



Parma waarom niet? 42 jaar later.



Zo lang is het geleden dat we Parma bezochten, we herinneren ons enkel de Torre dell' orologio storico en de grigliata di pesce dat we in de schaduw van de toren op een terrasje aten.
Aangename plaats en lekker gegeten, al de rest is vergeten.
We brengen daar nu verandering in. Tijd om even in Emilia Romagna te verpozen.
We hebben drie dagen te versmossen, niet noodzakelijk hier, eentje is voldoende.



Afbeelding



We zijn op 5 km van het centrum van Parma verwijderd op een camperplaats met alles erop en eraan. Niet wat je zou noemen een aangename plaats maar bewaakt en ommuurd, een kleine ruimte dat dienst doet als bar en wifi hotspot, dicht bij een supermarkt.
Daar halen we het nodige voor de dag.
Het fietsen naar het centrum vergt wat aandacht, de Via Emilia Ovest is een drukke toegangsweg richting centrum.
Er is iets voor wat als een fietspad moet doorgaan, dat iets is een vage rode gekleurde strook op de grond, soms overgaand naar de stoep en soms verdwijnend in het niets.
Maar hey, we zijn er heelhuids geraakt!



Afbeelding



Er ontbreekt niets aan de stad om er op en top Italiaans uit te zien.
Luxe kledingwinkels, groentewinkeltjes, smalle steegjes, ristoranti e pizzerie, palazzi's, musea's en parken...
De regio Emilia Romagna gaat er prat om om de lekkerste Italiaanse keuken te zijn.
Bijna.
We vergapen ons aan trendy koffietasjes in etalages van huishoudelijke toestellen, Parmahammen en Parmiggiano Reggiano hangen of staan te pronken in delicatessenzaken en wij...wij laten dit aan ons voorbij gaan.
We hebben baccalà alla vicentina voor vanavond gevonden...mmhhh, het lekkerste gerecht uit Italië, neh het is eruit!



Coltano, Lago le Tamerici



Afbeelding



Het is een hele onderneming om tot de camping te geraken in Coltano.
Coltano ligt op een kleine kwartuur rijden van de haven van livorno, daarom de keuze van de camping.
De laatste kilometers zijn een test voor vering en onderstel en alles wat vast moet staan in een motorhome.
Wij rijden door een fantastisch mooie maar hobbelige dreef tussen naaldbomen, typisch voor de streek, ze vormen een soort van paraplukruin als ik het zo mag omschrijven.
Je ziet ze overal in Toscana.
Wel de wortels net onder het asfalt vormen een heuse testbaan!
Kennen jullie de schlager:
Van Voor Naar Achter Van Links Naar rechts?
Dat doen we dan nog een keer...
Van Voor Naar Achter Van Links Naar rechts...



Afbeelding



Men bevestigd mij aan de receptie wat ik al gevraagd had via mail.
De camping blijft langer open dan vermeld, tot eind oktober.
Dat wil zeggen dat we op 18 oktober laat op de avond alsnog de camping op kunnen na het ontschepen te Livorno.
Kies maar een plaats.
En we hebben een zeer goede keuken voegt ze er nog aan toe.
Daar hebben we al van gehoord of gelezen op het vuvuvu, daarom zijn we hier!
Dat vuvuvu is de Italiaanse versie van het wéwéwé...



Naar Pisa? One two treeeeee...



Afbeelding



Nooit meer Pisa.
Dat is wat ik tegen Liliane zei ergens in de negentiger jaren toen de Piazza del Duomo in Pisa bezet werd door verkopers en straatventers om hun op dekens uitgestalde kostbare waar aan de man te brengen.
De toren en de dom waren vervuild door cianfrusaglie zoals men dat in het Italiaans noemt.
Brol!
Riemen, handtassen, armbandjes, gekleurde halsbanden, zonnebrillen, dekens en strandlakens...
Toen was ik er niet mee eens, nu ook niet.
Historische gebouwen moet men vrijwaren door eender welke vervuiling.
Een nette en propere uitzicht hoort daar ook bij.



Afbeelding



Aan de receptie kregen we wat info mee, hoe Pisa te bereiken met de fiets.
Waarom niet met de bus?
Dat was een van de vragen dat we gedurende deze reis dikwijls te horen kregen.
omdat we graag fietsen tiens...
Via della Sofina.
Via Idrovora.
Via le Rene.
Naast de vlieghaven en hou de toren in het oog...dat zeiden ze tegen ons.



Afbeelding



Right!
Eens in Pisa zijn we de weg kwijt. Een vriendelijke jongen begeleide ons met zijn fiets dwars door de stad tot aan de Arno.
Segui il fiume riep hij ons nog na.
Even later zijn we op de goede weg.
Wat is de stad toch groot, je krijgt er als fietser meteen een ander beeld van.
We onthouden samen enkele oriëntatiepunten om de weg terug te vinden.
Where is the tower?
Een Indiër of iemand van die kanten vraagt aan ons naar alle waarschijnlijkheid de weg naar de Torre Pendente.
Over there zeg ik, follow het volk...



Afbeelding



Wat een drukke en tumultueuze dag!
De Duomo, Battistero en de Torre zijn gevrijwaard van straatventers, geen enkel kraampje meer te zien.
Ze staan er prachtig bij, bijna vergeten hoe mooi ze zijn.
Een massa toeristen, de meesten probeerden als pose voor de foto de toren tegen te houden of op hun handpalm te houden.
Sommigen tussen duim en wijsvinger.
Twee Iraniërs hielp ik met een bepaalde stand...on one two tree...yes!
Na verschillende pogingen liepen ze tevreden hand in hand verder...iets wat ze hier vrijuit mogen doen...gelukkig!
Wij?
Wij reden verkeerd met onze fietsen.
De oriëntatiepunten zien er anders uit als je van de andere richting komt.
We slaagden erin om per ongeluk op de autostrade te staan koekeloeren...
Vraag niet welke toeren we uithaalden om er vanaf te geraken.
Wat later, na zonsondergang...
De pizza op de camping was uitstekend, ze smaakte voortreffelijk, net zoals we verwachten van een pizza!
Op 18 oktober zijn we hier terug, zeker weten!



20 september, paniek!



Slecht geslapen.
Waarschijnlijk de spanning voor het vertrek.
We hebben amper enkele weken geleden besloten om online via Direct Ferries onze tickets voor alle overtochten te reserveren en te betalen.
Het was een koopje.
60 € voor de overzet Livorno-Bastia ( Bastia noordnoordoost van Corsica )
130 € Bonifacio-Santa Teresa Gallura ( zuiden van Corsica met het noorden van Sardinië ).
127 € Olbia -Livorno ( Olbia noornoordoost van Sardinë )
Bodemprijzen, niet ruilbaar.
Onze Oostenrijkse buur op de camping had een dagje uitgetrokken om de verschillende agentschappen af te gaan voor een ticket.
Reserveren deed hij nooit.
Wij ook niet, maar een dagje verkwisten aan het zoeken van een agentschap is nu ook weer niet mijn favoriete bezigheid op verlof..
Aankomen en inchecken...60 minuten voor de geplande vertrektijd.
Zo staat het op onze bevestigingsmail.
Na een tiental keren gedurende de nacht naar de wekker gekeken te hebben is het eindelijk zover.
Zes uur, wakker worden!
Of gewoon opstaan, Lilianeeee!
Goede morregennnn!
Klaar?
We nemen deels de hobbelige weg om dan richting Livorno in te slaan.
We hebben het gevoel om al op zee te zijn, we komen in de sfeer.
We rijden door een stuk bos, een stukje verwaarloosde omgeving, puin, afval, alles wat je maar illegaal kan dumpen komen we tegen.
De weg wordt smaller, de bomen links en rechts lijken precies ons de weg te willen versperren.
Een paar uitgebrande autowrakken links en rechts maken het er niet gezelliger op.
Niet echt een omgeving dat je vrolijk maakt.
Waarom heb ik nu net deze weg gekozen?
Waarom moeten we nu per se zo vroeg op pad?
Je zal zien, subiet komen we voor een te lage tunnel of zo.
Zie dat we hier in panne vallen.
Allerlei scenario's komen aan bod waarbij we de boot missen.
Oef, Livorno haven is in zicht.
We volgen de gps en de borden met het opschrift Imbarchi.
Alles zou eenvoudig zijn zonder wegomlegging in de haven, net voor de Calata Carrara waar onze boot staat te wachten.
Dit hadden we niet verwacht.
Via Donegani zegt een havenarbeider zittend bij de slagboom, je komt er zo.
Ah, oké, grazie!
We zijn nog op tijd...tikkerdetik, V I A D O N E G A N I...
Geen Via Donegani, onze meer dan vijf jaar oude gps kent de straatnaam niet.
Onze gps stuurt ons wel in rondjes om telkens bij de wegversperring te komen.
Geen Via Donegani!!!
Onze 60 minuten voor vertrektijd zijn geen 60 minuten meer...
Ik probeer mijn paniek te verbergen en het niet uit te schreeuwen van de zenuwen.
WTF!!! Subiet is de boot weg!!!
Waarom is er geen Via Donegani???
Ik probeer Viale...
Niets.
Er ontbreekt iets, zeker weten.
De borden met Imbarchi volgen helpen ook niet, welke imbarchi?
De kade's splitsen zich...
Alla fine dei conti, dat is Italiaans voor uiteindelijk, vinden wij de Via Guido Donegani.
Sempre diritto, quella direzione, zei de havenarbeider nog.
Nuchter nadenken is er niet meer als er panische angst mee gemoeid is... Luigi, Mario, Antonio whatever zeg het dan corree-eecctttttt!
VIA GUI DO DO NE GA NI!



Afbeelding



Het huilen staat mij nader dan het lachen bij het inslaan van de juiste kade.
Ik zou bijna de man omhelzen die onze tickets nacheckt...
Garage 3 Zona C.
Oef gelukt!
Stipt om 8h 30' vertrekken we.
Vaartijd 4 h en 5 '.
Gas uit?
Fototoestel mee?
Geld?
Sluiten?



Afbeelding



Vanaf nu begint onze echte vakantie merk ik op.
Ja hè, zegt Liliane terug.
Ze neemt mij bij mijn arm en drukt mij tegen haar aan.
Oei, een traantje in mijn linkerooghoek...
Wat scheelt er? Vraagt Liliane.
Niks een vliegje...
Wat een gedoe, niks gebeurd, een mug wordt een olifant.
Braafjes zoeken we naar onze zetels, chance we zitten vooraan!



Afbeelding



Precies weinig volk op de boot merk ik op.
We zitten praktisch alleen in één van de vele lounges op de boot.
Hoeveel ruimtes zijn er wel hier niet ?
Straks wat rondwandelen.
We blijven door het venster kijken hoe de boot zich uit de haven manoeuvreert.
Zin in een koffie?
De tijd gaat zo sneller voorbij.



Afbeelding



Wacht even, we zijn nog niet buiten op het dek geweest...
Je merkt al meteen dat we bleukes zijn of onervaren op het gebied van het overzetgebeuren.
Al het volk zit buiten.
En het is warm.
Oh...alle ligzetels zijn ingenomen...Fra?
Hoe kan ik da nu weten?
Niet aan gedacht.
Als een echte zat ik mijn boekje van de ANWB EXTRA pocketgids Corsica te bladeren in mijn fauteuil.
Die gaat meteen mijn reiszak is.
Wat een zalig gevoel hierboven.
Ammai...wat een rook uit die schouw!
Halverwege rond tien uur zien we respectievelijk de eilanden Capraia aan de rechterzijde.
Stuurboord moet ik eigenlijk schrijven.
Elba aan bakboord.
De sfeer aan dek is opgetogen, blije gezichten.
Wie weet zijn er ook Corsicanen bij, migranten die terugkeren op verlof.
Of gewoonweg toeristen net als wij op vakantie.
Ik zie ook nette heren in maatpak en leren tas.
Geitewollensokkentoeristen, waarschijnlijk met een aftandse volkswagenbusje.
Wenende kinderen, spelende kinderen.
Een groep staat te petanquen, een jerrycan met wijn en plastic bekers naast hun en een al versneden ham op een staander...
De ballen ploffen neer op het dek, het zijn malse petanqueballen...die rollen niet van het dek.
Yes!
De vier uurtjes durende overtocht zal niet zo lang duren, met dergelijke sfeer gaat de tijd zo om.



Afbeelding



We krijgen te horen door de speakers dat de boot een kwartier vertraging heeft en dat het restaurant aan boord opent.
We twijfelen.
Wel of niet?
Als we vertraging hebben wil dat ook zeggen dat we later op bestemming komen, dat we op een later uur zouden eten.
Dat we nog eerst wel inkopen moeten doen eer we kunnen eten.
Dat twijfelen duurt niet lang.
We zitten aan tafel van het restaurant aan boord.
Een mediterraans slaatje voor Liliane, een niçoise voor mij.
Iets na twaalven is ons middagmaal op, we naderen Bastia.
De passagiers met voertuigen mogen zich naar de garages begeven.



Afbeelding



20 september Corsica Liliane, Ajò! HORS GABARIT!



Het duurt een tijdje eer dat ons navigatietoestel de satel......


VERVOLG KLIK HIER



Bedankt voor het lezen,
Liliane en Franco Gasparella.

_________________
Forumtips klik hier


Omhoog
 Profiel  
 
WAARSCHUWING

Deze thread heeft 5 replies

Je moet een geregistreerde gebruiker en/of ingelogd zijn om verdere reacties te lezen.


Registratie is eenvoudig en automatisch
Omhoog
Geef de vorige berichten weer:  Sorteer op  
Plaats een nieuw onderwerp Antwoord op onderwerp  [ 6 berichten ] 

Alle tijden zijn GMT [ Zomertijd ]


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: klotser 2


Je mag geen nieuwe onderwerpen in dit forum plaatsen
Je mag niet antwoorden op een onderwerp in dit forum
Je mag je berichten in dit forum niet wijzigen
Je mag je berichten niet uit dit forum verwijderen

Ga naar:  
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group
phpBB.nl Vertaling