CAMPERSITE.BE

Hét forum in verband met Motorhomes
Het is nu 29 maart 2024 14:27

Alle tijden zijn GMT [ Zomertijd ]


Forumregels


Klik hier om de forumregels te lezen.




Plaats een nieuw onderwerp Antwoord op onderwerp  [ 10 berichten ] 
Auteur Bericht
 Berichttitel: ITALIA XXL. herfst 2021.
BerichtGeplaatst: 14 nov 2021 11:46 
Online
Site Admin
Site Admin
Avatar gebruiker

Geregistreerd: 20 feb 2005 06:51
Berichten: 35306
Woonplaats: Houthalen en meestal onderweg naar...
.

Afbeelding



De plannenmaker is niet meer.



We zouden naar puntje puntje puntje gaan.
We zouden naar andere puntjes gaan als alternatief zoals gewoonlijk.
We zouden van alles en nog wat doen, zien, beleven...
Niets daarvan, niente, nada, rien, nichts.
Verstand op nul dan maar, geen berekeningen, geen onontdekte vreemde en verborgen mysterieuze oorden.
Beu om op te schuiven en naar rode, groene en oranje gekleurde landen te staren op de kaart.
Enkel il piano A.
Dat is de wetenschap van lekker eten, rode wijn drinken en onze zorgen vergeten, de zon, Puglia als de onbereikbare ultieme eindmeet na enig overleg.
Easy peasy!
We kennen de do's en de don'ts in Italy uit onze broekzak, dat is een geruststelling.
Dit jaar op routine bollen, meer hoeft niet.
Maar voor het vertrek eerst een fantastische en aangename dag beleven met " La famiglia ".
Niets kan daar tegen op.
De kinderen genoten, de kleinkinderen nog meer, kennissen en vrienden waren er om Sebastian, onze kleinzoon, zijn dagje te vieren.
We zagen dat het goed was, Ik zag blije gezichten, Liliane straalde, ik zou er zelfs verliefd op worden...
...we sliepen die nacht rustig en zorgeloos door in onze mobie te Mechelen.
Verder dan persoonlijke indrukken en ervaringen gaat dit reisverslag niet.
Geen recensies en info's over camperplaatsen of geschiedenis van bezochte oorden, of toch?
Een beetje geschiedenis en cultuur...net voldoende, beloofd.
't Is meer een koetjes en kalfjes verslag, geheel informeel.
Volg je? Welkom!



Bitche Liliane!



Afbeelding


" Op de kaart staat Bitche ten zuiden van Luxemburg richting Duitsland in het groen, leg ik Liliane uit...een bezienswaardigheid volgens Michelin! "
" Oh ja? " meer komt er niet uit, ik mag mijn plan trekken wat dan als gevolg heeft dat alle druk op mij ligt.
Gratis camperplaats met basic voorzieningen en dichtbij de verstevigde citadel.
Bij aankomst zijn alle plaatsen volzet, we vleien ons neer op de tegenoverliggende weide zoals andere motorhomes en doen ons dejeuner sur l'herbe.
We genieten van het panorama rondom en laten het museum gelegen binnen de muren voor wat het is, een file weerhoud ons en besluiten het Jardin de la Paix beneden te gaan bekijken wat ten goede komt voor de verstandhouding tussen ons...
Nog wat lager in de stad zijn alle Franse ingrediënten aanwezig, une pharmacie, la poste, le boulanger, un café etc
Na de covid pas te laten regarderen bestellen we een pintje bij een bar met de toepasselijke naam La Lorraine en genieten van de laatste uurtjes Franse paysage...goed voor een dag noteer ik in mijn schriftje, goedkoop getankt in Luxemburg.
Demain au supermarché voor un pain baton.



Afbeelding



Maandag 20 /9.



Enkele camperplaatsen onderweg voldoen niet naar onze normen.
Rastatt bijvoorbeeld is zo eentje ondanks de aantrekkelijke barokke architectuur .
De niet zo uitnodigende toestand van de mixparking waar we zouden overnachten gaf ons niet zo een veilige indruk.
Wat ons weerhield en waarom het besluit om verder te trekken?
Stukgeslagen overvolle vuilbakken, aanwezigheid van oude wrakken, zwerfvuil...nee!
Jammer voor Rastatt en voor ons.
We belanden wat later rond de middag ongeveer in Weilheim an der Teck waar, volgens de wiki, een der grootste producenten van trampolines ter wereld gevestigd is.
Voor ons van generlei belang wegens enkel gestopt voor de nacht en geen zin in springen.
Gratis geslapen wegens het niet kunnen gebruiken van de app om onze schulden af te lossen.



Afbeelding



Blick über den Forggensee.



" Tzwei nächte " zeg ik tegen de gerant van Wohnmobilpark Füssen en wat later installeren we ons gemütlich tussen andere wohnmobilisten.
Twee nachten om even tot rust te komen, wat lichamelijke activiteiten te kunnen verrichten en fietsen uiteraard.
Rondje Forggensee met een korte intermezzo te Schwangau voor de romantiek en het goed gevoel.



Afbeelding



Dit bedoel ik dit keer met niets hoeven te plannen en niet al teveel denkwerk verrichten.
Dat vergt ook aanpassing.
Ik voel mij bijna verloren.
De allereerste keer dat we Füssen bezochten in de tachtiger jaren was dat een openbaring.
Verveelt nooit.
Zo gemütlich dat we destijds zelfs een bierkrug mit deckel kochten.
Nu was dat een paar winterschoenen van Jack Wolfskin, tijden veranderen, andere prioriteiten...bij Deichman aan de overzijde van de camperplaats, immer rabatt.
Het rondje fietsen rondom de Forggensee leverde ons een mooi zicht op de majestueuze Voor-Alpen, typische Beierse tafereeltjes, je kent ze wel, weiden met koeien en koeien met bellen, hooischuren, beschilderde geveltjes, autoluwe fietspaden, meren en kastelen...boerenbuitengeur.



Afbeelding



Weet je nog in Vipiteno Liliane?



" Bij Herr Haller en de twee zussen? "
" Twee kraakverse pistolets elk met witte alpenboter en confituur. "
Ik zie de drie oudjes nog zo voor mij, secuur en onhoorbaar wegsloffend na het klaarmaken van onze ontbijttafel in hun b&b, destijds noemden wij dat zimmer frei.
De term b&b kende ik niet maar ongetwijfeld zal dat aan mij gelegen hebben.
De manier om te overnachten toen wij aanvang jaren zeventig op reis gingen.
Zimmer frei, alberghi en pensioni waren nog redelijk betaalbaar voor ons, nu weet ik het niet meer...ik zou het bijna terug willen proberen.
Scheurend op de autobahn met een walgelijke vette Audi of iets gelijkaardig richtung süden.



Afbeelding



Bij Hotel Steindl genieten we in het zonnetje van het geweldige uitzicht over de bergen met een pilsje op het terras.
Het is al een dertigtal jaar geleden dat wij hier een nachtje sliepen en twee geologen in spe achterlieten voor een dagje of vier.
Zot van rotsen en stenen.
De manager herkent ons niet, hij was nog te klein destijds toen we hem attenderen op onze aanwezigheid lang geleden.
Dat waren mijn ouders nog zegt hij tijdens de bediening.
Het toenmalige goedkope chalet is nu uitgegroeid tot een trendy hotelletje.
Hier zou ik dus mijn dikke Audi of zware motor parkeren, naast de kabelbaan van de Rosskopf of de Monte Cavallo...


Afbeelding



Wij staan eigenlijk voor de nacht op de parking van de Eurospar, aan de rand van het stadje Sterzing of Vipiteno.
Tweetalige regio, de meerderheid spreekt het plaatselijke Duits als ik het zo mag omschrijven.
Ik wissel hier gewoon van het Italiaans naar het Duits en andersom, gewoon zonder reden of afhankelijk van hoe men mij aanspreekt.
Meteen koop ik er twee flessen van mijn favoriete grappa en nog wat andere lekkernijen uit de gastronomiestand van deze rijkelijke voorziene supermarkt.
Je hoeft echt niet uit eten gaan met zo een aanbod.
Polenta met iets erbij, een favoriete gerecht van griesmeel van mais wat Liliane graag eet en haar willen we zeker tevreden houden...



Eek! Een slaaaaaaang!!!



Afbeelding



Beide geschrokken en ik zelfs wat gefascineerd kijkend hoe die slang zich richtte ter verdediging toen wij nietsvermoedend op de pista ciclabile della Valsugana aan het genieten waren van een fietstocht en het landschap.
Bijna reden we over dat gladde serpent...
Snel kronkelend sloop ze het hoge gras in, veel te snel om daar nog een foto van te nemen en de soort te herkennen.
Vipera?
Waarschijnlijk was ze meer geschrokken dan wij.
Dit gebeurde in Levico, je raad het, ook al vroeger meermaals bezocht.
Hier hebben we de kans om na een weekje op sjok de was te doen, ook een van onze favoriete bezigheden.
Hoe meer was, hoe langer we wegblijven.
Er is reservekleding en beddengoed mee om twee weken autonoom weg te blijven maar als we de kans krijgen grijpen we de waszak uit de douchecel, oftewel letterlijk ons waskot, en wat pods uit het doosje dat we meehebben gedurende een lange trip.



Afbeelding



Als het meevalt durf ik weleens wat langer te blijven op één en dezelfde plaats.
Dit is dan het geval.
Voorwaarde?
Niet ver van een bar voor een Italiaans ontbijtje, lees caffè e una brioche vuota, op wandelafstand van een centrum en een bar om ergens in de namiddag even te verpozen van de al dan niet lange wandelingen, plus een babbeltje met de locals.
Het aangenaam zomerweertje is meegenomen, het babbeltje gebeurde bij het groenteboertje in het centrum van Levico.
Onderwerp, e-bikes en fietsleningen...we gaan geen onderwerpen uit de weg, hier in dit geval moest ik toch dieper graven in mijn alledaags Italiaanse woordenschat.



Afbeelding



Mantova.



Sparafucile is de naam van de overnachtingsplaats net buiten Mantova.
We hoeven enkel de brug over de Mincio te bewandelen en we zijn zo in het centrum.
De regen is vandaag de spelbreker, is het dan zo erg?
Nee!
Vandaag wordt het wé-ka wielerkampioenschap op de weg gereden, iets anders?
Je kan een kruiswoordraadsel invullen, een goed boek lezen of lichamelijke geneugten uitoefenen voor de liefhebbers.
Alaphilippe wint...we wandelen onder de paraplu richting centrum, meer gebeurd er niet die dag.



Afbeelding



Dag twee te Mantova loopt op wieltjes, een aangename fietstocht naast de Mincio richting Borghetto voldoet geheel aan onze bescheiden eisen.
Veel willen we niet, één dagje regen raakt onze koude kleren niet maar een duizendtal kilometers rijden om een beetje zon te hebben is niet al te veel gevraagd hé...
We missen een deel van de fietsroute maar dit deert ons niet, het zonnetje is daar, ik draag shorts en een t-shirt, Liliane een zomerkleedje en prijs mij gelukkig met mijn jeugdliefde.
We drinken als afsluiter van de dag een wijntje in het gezellige centrum van Mantova.
Gewoon genieten van de pittoreske aanblik, rode wijn drinken en geen zorgen.
La vita e bella no?



Afbeelding



De tortellino di Valeggio en ongenode gasten.



Soms zijn er dingen de moeite waard om een kleine omweg te maken.
Dertig kilometers omrijden om een kunstig gevuld pastadeegje te gaan proeven is bijvoorbeeld zoiets.
Namelijk Borghetto sul Mincio in de aangrenzende provincie Mantova is gekend als één der mooiste Borghi d'Italia en de nodi d'amore zoals de tortellini daar genoemd worden.
Zot doen mag eens.
Lichamelijke geneugten uiten zich bij ons op verschillende manieren, het hoeft niet altijd...sporten zijn.
Een beetje eten mag ook, lekker eten bedoel ik.
Niet veel maar lekker zoals echt lekker.



Afbeelding



" Lap! Ze zijn er weer! "
" Wie, wat? "
" Wantsen! "
Tijdens het manoeuvreren op de camperplaats te Borghetto raak ik met onze hoge alkoof enkele laaghangende takjes van een boom, niets ernstig het zijn maar bladeren.
Meteen had ik een voorgevoel en zag ook iets op de vensterluiken kruipen.
Ooit in Parma al eens voorgehad dat we van een naburige boom waar we zo goed als onder geparkeerd stonden wantsen meekregen...een jaar last van gehad.
Ik ben in Borghetto een kwartiertje bezig geweest om beestjes van het dak weg te vegen.
Enkelen zijn mee op reis, ze komen af en toe piepen...gelukkig onschadelijk maar...vies, jakkes!



Afbeelding



Bologna, centrum van de smaak.



Wie naar Bologna gaat doet dat om enkele specifieke redenen.
Studeren? ' t Is een universiteitsstad, voor ons niet van toepassing.
Men beweerd dat dit de oudste universiteit of een der oudste is...
Wij staan er letterlijk naast geparkeerd met onze mobie.
Via de Canale Navile, tot aan het station, de sporen volgen tot aan de Porta Galliera dan recht op recht tot aan de Piazza Maggiore.
Als je deze uitleg in het Italiaans krijgt in een halve minuut gaat het één oor in en meteen de andere oor uit.
Gelukkig heb ik het plannetje bij op mijn smartphone, leg ik uit aan de uitbaatster van de camperplaats.
Ik krijg nog een adresje mee van een trattoria in de buurt.



Afbeelding


Stad met portici, de vele torens, de Piazza Maggiore, de vele ongerepte steegjes.
Modestad, la bella figura en flaneren.
Niets mooiers dan prendere un caffè in piazza.
Wij?
Wij bestellen een pintje in een bar aan de Vicolo Ranocchi.
" Due Ichnusa o due Ichnuse? Come si dice? " vraag ik aan de jonge ober.
Hij lacht mij toe " beh, resta sempre Ichnusa..."



Afbeelding



Bologna culinair ongeëvenaard, ze heet niet voor niets La Grassa.
Tagliatelle, ragu, mortadella...de cucina Emiliana.
Wie kent de lasagne niet...al forno!!!
Ik stop ermee, ik begin bijna als een gekende Italiaanse tv-kok te praten...
Als je van lekker eten houdt kan dit best wel een geldige reden zijn.



Afbeelding



Met smaak verorberen wij 's avonds onze vers gemaakte lasagne dat we daags ervoor kochten in Valeggio.
Eerst au bain marie opgewarmd om dan al forno verder te garen.
We zijn al bijna twee weken weg en zijn nog niet uit gaan eten.
Wekelijks tweemaal had ik Liliane voorgesteld, gevraagd...ge...dinge.



La vita è bella in Arezzo.



Maria butta la chiave!
Een gekende zin uit de film van Roberto Benigni.
We bevinden ons in Arezzo in regio Toscana.
Arezzo omschrijven?
Siena, San Gimignano en Volterra in elkaar geklutst zou ik bijna durven schrijven...minstens even interessant, mooi wegens allerlei redenen, veel toegankelijker en rustiger.



Afbeelding



De dag begint al goed wegens de ontmoeting met een camperaar op de camperplaats in Arezzo komende uit de regio van mijn ouders.
Zalig het dialect horen spreken, dat doet mij telkens iets.
Net zoals bij Liliane soms als ze het Zolders hoort spreken meteen de oren spitst en glimlacht.



Afbeelding



Over dialecten gesproken, je zou het Toscaans bijna met het West-Vlaams kunnen vergelijken.
Goud wordt hout...coca cola kunnen ze hier niet uitspreken...hoha hola met een ingehouden h.
Dingen die mij of ons bezighouden, samen met andere interesses als we op reis zijn, niet enkel cultuur of architectuur.
Vandaag volgen we enkele filmlocaties in Arezzo waar de iconische film met en door Roberto Benigni opgenomen werd, een geheel andere bezigheid dus.
Niet minder aangenaam om een vakantiedag te doorbrengen vooral met begeleiding van de soundtrack van Piovani.
Of Barcarolle dan heb je plaisir d' amour!
Buon giorno principessa!



Afbeelding



In mijn dagboek schrijf ik ook, babbelzieke en opdringerige barista bij het dienen.
Achteraf bekeken niet zo negatief opdringerig en babbelziek maar trots op zijn bottega.
We moesten absoluut zijn paté op toast geproefd hebben, zijn uitgelezen Sangiovese.
De kunst van het parlare, koetjes en kalfjes en oh zo aangenaam.



Afbeelding



Eindelijk uit eten, torta al testo. Hannibal en de Romeinen.



Passignano sul Trasimeno is onze volgende overnachtingsplaats, aantal overnachting twee.
Het weer speelt een rol, de uitpuilende waszak en de omgeving zijn minstens even belangrijk.
Camping La Spiaggia draait op lage toeren, we kunnen kiezen uit de Acsi-pichtes.
De gele vakken zijn democratisch geprijsd, voor de andere kleuren zoals blauw, groen en oranje betaal je een supplement.
Ik heb dat nooit begrepen die logica, ik wil er ook niet bij stilstaan.
Pich15 b voldoet aan onze eisen, dicht bij het sanitair, waskot en satellietontvangst.
Geen minpunten te bespeuren tenzij het fietsen rond en naast het meer.
De fietspaden zijn van het " strade bianche " type.
" Fra, pruilt Liliane, moet ik telkens mijn fiets afkuisen? "
" Ik doe dat wel, zeg ik kortaf na een eerste kennismaking van de fietsmogelijkheden ter plaatse, geen overleg maar poetsen! "
Voor de rest is het genieten hé...dat klinkt nogal bot maar...een proper fietsje is toch zo leuk.



Afbeelding



"Torta al testo, cos'è? " vroeg ik nieuwsgierig aan de uitbater van de Enoteca bar 13 bij het monsteren van enkele restaurantjes in het centrum van Passignano.
Cucina Umbra gaf het bord aan aan de ingang van het zaakje, specialità torta al testo.
" Provare per sapere, antwoord de nog jonge joviale gast, entrate nel giardino per ordinarla "
Dat triggert mij dan.
Ik nodig Liliane uit om iets nieuws te proberen en waarschuw de uitbater voor de gevolgen als ze het niet lekker vindt.



Afbeelding


De uitbater komt bij ons aan tafel en met een onberispelijk Engels legt hij aan Liliane uit wat de torta al testo wel is.
Liliane knikt en kijkt verbaast de uitbater aan.
"Wat zegt die ?"
"...ja Liliane..."



Afbeelding



Wat nu Hannibal bij dit alles te maken heeft?
Ooit passeerde die gast hier om de Romeinen een lesje te leren, hij slaagde daar zelfs in...
Wij fietsten tot in Campo del Sole waar de slag gebeurde.
Een verzameling pilaren vormen nu een geheel als kunstwerk.
Mysterieus en indrukwekkend was onze eerste indruk, een Stonehenge of Menhirveld leek het in de verte.
Mooi om te zien, voor ons een leuke en aangename fietstocht naar de plaats van het gebeuren.
Maar nu weten jullie waarschijnlijk nog niet wat de torta al testo is...de moeite!?



Perugia en de schrik.



Selfie Perugino.
Zo stuur ik een selfie de wereld rond via smoelenboek en meteen daarna de schrik van mijn leven.
Op die momenten ben ik te onvoorzichtig, geheel in de ban van dat smartphonegedoe en FB let ik niet op mijn fietszak.
Mijn hard bonst bijna uit mijn keel...mijn portefeuille!
De man van daarnet die mij rakelings passeerde...shit!
Ik moet beter opletten.
Gelukkig is er Liliane die mij met argusogen angstvallig in het oog houdt tijdens die momenten.
Niets aan de hand, mijn/ons geld lag dieper in de bodem van mijn fietstas.
Even diep als mijn rekening op de bank...
Alle gekheid op een stokje, het was een wake up call! Fra!



Afbeelding



Even later is het incident vergeten bij een uitnodigend terrasje aan een van de vele piazza's in Perugia.
De vrolijke kleuren van de setting maken alles mooier.
Vrolijke Italiaanse kleuren, de pasticceria verkoopt zelfgemaakte Baci Perugina.
Bonbons waardoor Perugia ondertussen bekend is geworden over de grenzen heen.
Kusjes uit Perugia!
Ik licht enkel een dingetje op met dit uitleg, Perugia is wel meer dan een praline uit Umbrië.
Aan de gevels en palazzi's te zien, een rijke stad!



Afbeelding



Het is zondag, de piazza's en piazzette en corsi maken zich klaar om buitenlandse toeristen en Italianen te ontvangen voor een pranzo all' aperto.
Je moet Perugia bezoeken om de uitnodigende eetgelegenheden te ontdekken.
Wij?
Wij fietsen beneden terug naar onze mobie, we keren straks terug na het lekkers dat we kochten uit de supermarkt.
Eigen wijntje, face to face in alle intimiteit, ik weet niet meer wat we aten, het moet lekker geweest zijn ongetwijfeld.



Afbeelding



Il nobile di Montepulciano.



" Is it for eating? " vraagt de patron van de zaak. Engels met Italiaans haar op.
Klinkt als " Ies et forre ietinge "
" Scusa, non ho capito il vostro Inglese" antwoord ik.
" No food no drinks " antwoord hij terug.
Ho appena mangiato, vaffanculo.
Dat laatse denk ik alleen maar.
Montepulciano moet fantastisch geweest zijn voor de horde toeristen hier aanbelanden.
They smell the money...je kan ze niet ongelijk geven maar geen maaltijd geen drankje?
Boh!!!



Afbeelding


Toeristisch maar daarom niet minder prachtig.
Van de camperplaats uit is het een langgerekte wandeling en beklimming tot op de top van de heuvel.
Links en rechts van wat ons de hoofdweg leek steegjes met telkens andere uitzichten over het Toscaans landschap.



Afbeelding



De wijn of Nobile?
Tja, de verschillende cantine en wineshops dat we tegenkwamen zijn als roofdieren of spinnen die de klant meteen oppeuzelen eens de shop binnen.
Wij kochten Nobile di Montepulciano in de plaatselijke Conad voor een twaalftal € in tegenstelling tot de cantine waar je een veelvoud aan €€€ kwijt bent.
Lekker en kunstig niet?



Afbeelding



Orvieto? Keuze zat.



Vergeet al het voorgaande als dat als leidraad moet dienen en ga naar Orvieto!
Heuvelstad? Check.
Geografische interesse? Check.
Duomo en andere architecturale bezienswaardigheden? Check.
Kunst en geschiedenis? Check.
Lekker eten en drinken? Check.
en nog wat meer...



Afbeelding



Moet ik het toegeven?
Wel ik ben er weg van.
De camperplaats ligt beneden aan de voet van de heuvel.
Alles erop en eraan bai de wei.
Met een ticket van de kabeltrein, hier de funiculare, trouwens ridotto voor oudjes zoals wij...dankzij Liliane die mij attendeerde op korting voor gepensioneerden, trekken wij goedkoop naar boven.
Op vertoon van de tickets van de kabelspoortrein, nu komt het, krijg je korting op de verschillende locatie's en bezienswaardigheden van Orvieto.



Afbeelding



Wie beweerd nooit of zelden een museum te bezoeken liegt, dèh.
Wat is anders een kerk dat je her en der op reisverslagen ziet?
Een open museum.
Een manier, vroeger, om goed en kwaad te tonen aan het gepeupel.
Hier is de gevel van de Duomo di Orvieto een open boek, beeldhouwerken als stripverhaal.
Links en rechts van deze uitzonderlijk mooie kerk kan je het verhaal van de schepping zo aflezen, de zonden, de gevolgen van je daden, de beloning, schuldaflossing.



Afbeelding



Een mini Florence...
We maken een soort van planning voor Orvieto, we laten de kans niet onbenut om een paar dingetjes te bezoeken.
Wat geschiedenis en geografie in combinatie met kunst.
Je leest het, Orvieto heeft het allemaal.
Lekker eten ook.
We halen een fritto misto uit de gastronomiestand van de nabijgelegen supermarkt, moe om al de googlereviews te lezen om een keuze te maken uit een restaurant.
Er is altijd een ontevreden klant...



Afbeelding



Ik geef ook toe dat mijn entreezin van dit verslag voor de twee dagen dat we in Orvieto van geen tel zijn.
Hier willen we wel de gelegenheid grijpen om enkele museums te bezichtigen.
Wat wil je? Betaalbaar en interessant.
Het eerste wat er op de lijst staat is de Cava del Pozzo, een archeologisch museum.
Grottenstelsel, Etrusken, steenuitbating, begraafplaats en pottenbakkerij door de eeuwen heen.
Dit mix interesseert ons wel.
Liliane mocht als eerste kiezen, zij als keramiekliefhebster...



Afbeelding



Dag twee is voorbehouden aan de Museo Civico en het aflopen van de steegjes in Orvieto.
Telkens met Covid pass en mondmasker terwijl men bij ons alles vrijlaat...
Voor nog geen vijf €tjes mogen we binnen.
We zijn alleen, zalig!



Afbeelding



Artefacten, munten, goudjuwelen, versierde potten uit verschillende tijdperken en versieringen...



Afbeelding



...als toemaatje en verassing een zeldzaam schilderij met de afbeelding van Dante Alighieri, met baard!.



Afbeelding



Daar gaat mijn net geschoren voorstelling over de schrijver en tot zover het culturele episode van deze reis.



Vitorchiano om het af te leren.



De ultieme heuvelstad. Vitorchiano ligt op peperinosteen vernemen we op borden verspreid over de verschillende bezienswaardigheden in de stad.
Ze heeft ook banden met Rome lezen we.



Afbeelding



Een van de fotolocaties om het uitzicht van de stad tot zijn recht te laten komen is de camperplaats.
Alles erop en eraan, gratis.
Gratis omdat de betaalautomaat dienst weigert...samen met andere Franse en Duitse toeristen aanvaarden we gelaten de situatie...



Afbeelding



Op de camperplaats nog een andere bezienswaardigheid, de Statua del Moai, een sculptuur blijkbaar gemaakt door inwoners van het Paaseiland..een bord op de weg wijst richting Celleno, il Borgo Fantasma.
Een verlaten dorp in de bergen, met vooraan aan de ingang plaats voor campers zie ik op streetview.
Genoeg om enkele dagen bezig te zijn.



Afbeelding



Tijdens het doorkruisen van Vitorchiano stelt zich de vraag wat de volgende halte gaat zijn.
Op dit tempo, we zijn al twintig dagen onderweg, geraken we niet in Puglia.
Bomarzo, Viterbo en Rome misschien staan nog op de verlanglijst.
We lopen nog een steegje in, je loopt bijna verloren in deze doolhof, ik fotografeer het zoveelste trapje en gevel.



Sacro Bosco, che palle!



Afbeelding



Bedankt voor het lezen,
Liliane en Franco Gasparella.

KLIK HIER VOOR DEEL II.

_________________
Forumtips klik hier


Omhoog
 Profiel  
 
WAARSCHUWING

Deze thread heeft 9 replies

Je moet een geregistreerde gebruiker en/of ingelogd zijn om verdere reacties te lezen.


Registratie is eenvoudig en automatisch
Omhoog
Geef de vorige berichten weer:  Sorteer op  
Plaats een nieuw onderwerp Antwoord op onderwerp  [ 10 berichten ] 

Alle tijden zijn GMT [ Zomertijd ]


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: marcavontuur


Je mag geen nieuwe onderwerpen in dit forum plaatsen
Je mag niet antwoorden op een onderwerp in dit forum
Je mag je berichten in dit forum niet wijzigen
Je mag je berichten niet uit dit forum verwijderen

Ga naar:  
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group
phpBB.nl Vertaling