CAMPERSITE.BE

Hét forum in verband met Motorhomes
Het is nu 28 maart 2024 14:19

Alle tijden zijn GMT [ Zomertijd ]


Forumregels


Klik hier om de forumregels te lezen.




Plaats een nieuw onderwerp Antwoord op onderwerp  [ 21 berichten ] 
Auteur Bericht
 Berichttitel: Hvala. Doberdan. 51 kleurrijke dagen. DEEL I 2022.
BerichtGeplaatst: 07 jul 2022 16:24 
Online
Site Admin
Site Admin
Avatar gebruiker

Geregistreerd: 20 feb 2005 06:51
Berichten: 35305
Woonplaats: Houthalen en meestal onderweg naar...
.
Afbeelding



16/5 Emoties, spanning...scherven brengen geluk.



Spannend weekend!
De motorhome inladen is altijd leuk, op sommige momenten na.
Weten dat alles klaar is en goed functioneert tot je minder goed nieuws te horen krijgt.
Mijn laatste onderzoek bij de oogspecialist in de voormiddag de dag van ons vertrek bracht mij terug met beide voetjes op de grond.
Er is geen hoop meer, mijn rechteroog is afgestorven.
Letterlijk.
Dood.
Namiddag een kort bezoek aan mijn longspecialist om te vernemen dat ze niet met 99% zekerheid kan en mag zeggen dat mijn bloedklonter in mijn oog te wijten is aan covid.
Alle rekeningen worden niet gedekt.
Nog iets?
Dat is balen, life sucks!
Maar ook goed nieuws.
"Hoe voel je je nu?" vroeg ze.
"Ik ben genezen zeg ik haar vol overtuiging, ik ben terug goed!"
Ik mocht beschikken in nog geen vijf minuten.
Geen testen, geen niks.
62.2 kg, saturatie 98, hartslag 49 tot 50 in de ochtend, ochtenderectie...
Een jonge man van 67 jaar met een matige sexleven, mijn jongeheer is nog niet dood maar moet verbeteren zeg ik veelbetekenend aan Liliane.
Het verlof zal daar wat aan doen.
Fuck covid.
Een nare hoofdstuk dat ik achter ons wil laten.
Ja ons, omdat ik het zonder Liliane zeer moeilijk zou gehad hebben.
De draai van de sleutel in het contact van de motorhome is hier letterlijk een symbolische daad.
"Alles goed Liliane?" terwijl we in Houthalen de autostrade oprijden.
Ze kijkt nog even rond vanuit de passagiersstoel en knikt ja.
"Zeker?"
"Ja ja" stelt ze mij gerust en legt haar hand op mijn been...ik smelt, oef we zijn weg.
Iets in de late namiddag zitten we in onbekend Nörvenich, deelstaat Nordrijn- Westfalen in Duitsland naast een rusthuis en een oude slot van pakweg uit de 14e eeuw, op een klein uurtje rijden van huis.
Er zijn plannen richting zuiden.
Niet naar Zweden zoals vooropgesteld, die planning ligt in de schuif.
We gaan klinken op het goede verloop van onze reis. Ik wil warmte!
Ik neem twee glazen uit de kast en laat er eentje door mijn onhandigheid vallen.
Duizenden stukjes.
Scherven brengen geluk!!!



17-18/5 Bollen op routine in Limburg.



Afbeelding



In Limburg an der Lahn in deelstaat Hessen staan we voor een dilemma.
Gaan we voor de camping of de hernieuwde camperplaats?
Het uitzicht en de weergoden beslissen voor ons, de keuze is dan vanzelfsprekend snel gemaakt.
We kiezen voor een stukje gazon waar we de luifel kunnen uitdraaien en in de schaduw ons meubilair kunnen uitstallen.
Iets over ons berekende budget maar die kosten pitsen we wel elders uit.
We bollen hier op routine wegens al bezocht.
De eerste dag besteden we aan een kort bezoek aan de stad met een frisse Binding, een plaatselijk pilsje, besteld op de gezellige Kornmarkt en een fietstochtje naast de Lahn.
Hoogtepunt van de dag?
Bekijken op de camping hoe de volautomatische cassettereinigingsysteem zijn werk doet.
Morgen wordt het 30°



Afbeelding



We zijn gewoontedieren, Liliane is denk ik in dit opzicht zoals ik.
Een apero op hetzelfde terrasje als gisteren na bezichtiging en geslenter door de gezellige altstad.
Vakwerkhuizen en versierde gevels bewonderen zonder daar al te veel op ingaan wat historiek aangaat, gewoon genieten, hoofd leegmaken en afvragen waar we gaan lunchen terwijl we windowshoppen.
"Er is hier een restaurantje dat Tafelspitz heet Liliane" vertel ik.
Eerder haar waterachtig maken, ik weet hoezeer ze dat gerecht uit de Oostenrijkse keuken lust.
Ooit gegeten bij Plachutta in Wenen vermaard wegens dit gerecht en een memorabele rekening gekregen, maar ook een culinaire orgasme gekregen.
Hier krijgen we dan geen memorabele rekening maar het gerecht was dan ook een tikkeltje eenvoudiger, smaakvol weliswaar. Het bleef bij een kriebeltje...
Liliane is content, ik ook toch?



Das wetter, sonnenschein und wärme in Iphofen.



Naast het weerbericht uit Rundfunk Antenna Bayern moeten we opletten op een spookrijder en stokkende verkeer wegens ein unfall.
De tijden dat je in Duitsland op de autostrade kon razen is niet meer. Stauland.
De afstand Limburg an der Lahn tot Iphofen gelegen in deelstaat Hessen voor de geïnteresseerden legden we naar huidige normen vlot af, er is nog tijd om voorraad in te slaan en een namiddagwandeling door de aantrekkelijke stad te doen.



Afbeelding



We verheugen ons dat er vanaf morgen onbekende oorden staan te wachten.
In tegenstelling tot de vorige jaren laat ik het lot meespelen, afwachten wat er van komt.
En weet je wat? Naar de huidige omstandigheden werkt dat voor mij bevrijdend.
Liliane aan mijn zijde, wakend dat er mij niets overkomt.
Een wandeling, een fietstochtje, zittend op een bankje, een raadsel oplossen, een spelletje doen dat ik enige tijd geleden uit verveling opstartte op mijn facebookpagina is nu een regelmatig tijdverdrijf, een pilsje of een wijntje.
't Is vakantie, echt!



Afbeelding



20-21/5 Het bevalt ons hier wel te Berching.



Afbeelding



In Berching is naar mijn mening de tijd blijven stilstaan, zo lijkt het.
Een typisch Beiers dorpje zoals ik mij alle dorpjes uit Beieren voorstel.
Netjes und ruhig, pastelkeurige huisjes, een watertje, in dit geval meer.
Het stadje ligt geprangd tussen het Ludwig-Donau-Main-Kanal en de Main-Donau-Kanal, dwars door de stad kabbelt de Sulz.
Pastelkleurige huisjes en de mogelijkheid om te fietsen zijn de redenen dat ik hiervoor koos.
Het opzoekingswerk waard.
De fietspaden hier zijn van het strade bianche type, we rijden richting Beilingries zomaar om een doel te hebben, we passeren enkele liebliche dörfer, und drinken ein pils in de brouwerij van Beilingries.
0.4l tegen de warmte...



Afbeelding



Dag twee op dezelfde plaats.
We fietsen de andere richting uit naar Freystadt.
Het weertje is zalig, 't is zo plezant dat we de afslag naar Freystadt misten.
Terug in Berching is er wat werk om het stof van onze fietsen te verwijderen, nog een honderdtal km bereik volgens de teller.
Een laatste pintje om de keel te smeren en een wandelijsje bij een fake Italiaan.
Bella Italia heette de zaak, hoed je voor zulke benamingen...ik had beter moeten weten, het woord alleen al deed mij in de val lokken.
Berching maakt veel goed.



Afbeelding



Ene me hesp of ene me kees...



Afbeelding



Dat is bij Mostbauer bij Weilbach.
We komen er aan tegen het middaguur.
Een gekende gerenommeerde plaats wereldberoemd in Oostenrijk en ver buiten de grenzen.
Enkel open vanaf 14h op donderdag tot en met zondag.
Dit was dus gepland, recensies op het wéwéwé spraken van een fantastische brotzeit.
Benieuwd naar dit "brotzeit evenement" schuiven we dus mee aan tafel niet wetende wat echt van de kaart te bestellen.
Brood in het huis gebakken en alles op een plank geserveerd.
Dat alles op een plank weten we niet echt wat het was we merkten wel aan de nummerplaten buiten geparkeerd dat ze van heinde en ver komen om hier een aangenaam uurtje of meer door te brengen en van het beleg te proeven...
Een onvergetelijke ervaring, we weten nu wat "brotzeit " is.
Ne simpele boterham me hesp en kees!



23-24-25/5 Maribor Slovenië.



Afbeelding



Uitzonderlijk rijden we hele 328 km vanuit Weilbach tot in Maribor wegens de minder goede weersvoorspellingen.
Regio Steiermark verwacht hevige stormen en rukwinden.
We laten een geplande bestemming nabij Graz voor wat het is, rijden in een ruk tot aan de grens met Slovenië en kopen een 40dagen vignet.
Een virtuele vignet daar je nummerplaat gewoon in een bestand wordt ingevoerd, een sticker plakken achter je voorruit hoeft niet meer.
Bij camping Kekec mogen we zelf een plaatsje kiezen.
Er is plaats zat en dat maakt het dan moeilijker.
Een schaduwrijke plaats of niet? Dicht bij het sanitair?
Is er wifi tot aan je stek, hoe zijn de buren?
Kijken ze nors of krijg je meteen een brede glimlach?
We beslissen voor iets tussenin, het gras lag er goed bij denk ik en weet ik veel nog aan welke criteria voldaan werd...
Hier zei Liliane!
Dan is het goed.
Er is tijd om wat boodschappen te doen net buiten de camping, geld uit de muur te nemen en met de fiets een voorproevertje Maribor stad te doen.
Givoc is een plaatselijk biertje ons aangeraden door de Engelssprekende kelner van Fudo, een zaak in het centrum van Maribor op het plein bij het oude raadhuis en pestzuil.
Lekker biertje, lekker weertje, spelende kinderen, modieuze jeugd, geen scheurende brommertjes of overdreven lawaai, overal vuilbakjes, geen peukje of papiertje op de grond te bespeuren...mhh we zitten goed en rustig op het gemak zoals we plegen te zeggen.
Maribor eerste indruk? Doberdan!



Afbeelding



Een volle wasmand kost ons een voormiddag, het voordeel is dat we in afwachting van dat gedoe de mobie een beetje kunnen opfrissen, fietsen klaarmaken om namiddag terug de stad te verkennen en andere dingetjes.
We zijn amper een 4 tal km verwijderd van de rivier de Drava dat door de stad vloeit, aan beide kanten een fietspad.
Het enige kleine probleempje zijn de verkeersborden of beter gezegd hetgeen erop staat.
We volgen richting STUDENCI, rijden tot de FAKULTETA en slaan rechtsaf richting centrum.
Je kan er van afleiden dat het een universiteitsstad is .
Bier is pivo maar dat ken ik al van mijn citéverleden...voor de rest kan je hier je plan trekken in het Duits en Engels.
Als er iemand ons vraagt van waar we komen en ze het antwoord horen krijgen we een beleefde halve glimlach, Belgium...?



Afbeelding



We dwarsen de stad door de vele gezellige steegjes, bekijken vluchtig de bezienswaardigheden en beslissen om morgen het openbaar vervoer te gebruiken om dan de zaak rustig op te nemen.
We laten ons fietsen nergens achter, we blijven argwanend wat dat betreft.
Stoppen aan de watertoren een historisch monument waar een wijnpub bedrijvig is en drinken een plaatselijke wijntje, de Mikoc een sauvignon blanc ons aangeraden door de ober, met een fenomenale uitzicht op de Drava.
Dit lukt wonderwel, wat historiek en een drankje...



Afbeelding



Fra! Waar is mijn kip???



We zijn vandaag vroeg op pad, het openbaar vervoer kost heen en weer nog minder dan de prijs van euh...goedkoop.
We stappen af in het centrum om dan de verschillende bezienswaardigheden rustig te bekijken, er is keuze zat, inclusief shoppen en zaken die een dag aangenaam maken.
Restaurantje kiezen en terrasje pikken.
Gevels, monumenten, kastelen, we bekijken ze vol bewondering met de hulp van het verkregen plannetje uit het infokantoor, een weetje, de tickets voor het openbaar vervoer kosten in dat kantoor de helft minder dan op de bus.
Scheelt een halve liter pivo!



Afbeelding



Zoals ik eerder schreef zijn we gewoontedieren, we aperitieven aan de historische watertoren en wandelen terug naar de zaak Fudo voor een hapje.
Ik kies voor een bescheiden Rosbeef salade.
Liliane een Chickpeas salade...euh? Raar...
Bon we krijgen ons bordjes netjes verzorgd met het gevraagde wijntje erbij tot Liliane mij attent maakt dat haar gekozen menu niet klopt.
"Waar is de kip?" dit terwijl ze haar slaatje ondersteboven zit te keren op zoek naar...?
"Wat is 't " vraag ik een beetje verveeld, ik wist wel wat er aan zat te komen.
"Ik vroeg toch een chicken salade " pruilt ze in de hoop dat ik de zaak weeral zou regelen.
Ik kon mij niet inhouden, het serieuze ging over in proesten en schatergelach.
"Lili-ane!!!Je koos toch chickpeas!"
"Ja en..."
Ik lag bijna plat, "Chicken en chickpeas...woeha..."
Ze kreeg een paar schellekes rosbeef.
Einde Maribor.



Mooi Ljubljana!




Afbeelding



Slovenië smaakt zodanig naar meer dat we Zagreb inruilen voor Ljubljana.
Aan de afstand tot de Kroatische kust zal dat niet veel invloed hebben, amper een tiental kilometers tussen beide steden.
Nog geen zin om ons te pijnigen met de Kuna's.
We bezochten ooit Slovenië en vonden dat een nogal rigide land.
Nu? Modern, warm, iedereen verwelkomt je met een dober dan. Vriendelijk!
De euro maakt het ook makkelijk en uiteraard de goedkope brandstof wat ten goede komt aan ons budget.
We zijn blijkbaar niet de enige die Kroatië als bestemming gekozen hebben, een deel van de Oostenrijkers en Duitsers hebben verlof en dat hebben we dan ondergaan.
Stop en go van Maribor tot Ljubljana, de dikke honderd kilometers leggen we af in een ganse voormiddag, enkele uurtjes langer dan voorzien om de camping Ljubljana Resort te bereiken.
De incheck duurde ook een tijdje, we verbazen ons telkens hoeveel toeristen onderweg zijn, campers...ontzettend veel.
Wat moet dat in het hoogseizoen geven?
Na het installatiegedoe zijn we klaar om het centrum te bezoeken, rechttoe rechtaan via de Dunajska cesta.
Een kwartiertje fietsen op fietspaden zoals we in Maribor deden.
Redelijk veilig, niet naar onze normen maar çavakes zullen we maar zeggen.



Afbeelding



Overdonderd door de befaamde Drie Bruggen, volgens mij het stadsbeeld van Ljubljana, en vooral onder indruk.
Geweldig, levendig, een momentopname van mij waarschijnlijk maar tot nu toe het mooiste wat ik zag van een centrum.
De sfeer dat dit zicht uitstraalt.
We volgen de rijen terrasjes langs de waterloop en zetten ons ergens neer om dit te verwerken.
"Bevog beer" raad de ober ons aan in het Engels, twee grote potten helder bier en een mooi uitzicht.
Meer kan ik niet verlangen, alles zit mee.



Afbeelding[/quote]



27/5 Dag 2 Ljubljana.



Vandaag maken we er een dagtrip van wegens de veel bezienswaardigheden en jammer genoeg het gebrek aan bewaakte fietsstallingen.
Met de bus!
We ontbijten met een espresso en croissantje in de buurt van de prachtige gevel van het oude postkantoor aan de bushalte, niet ver van het parlementsgebouw en het Tivolipark waar de musea min of meer gegroepeerd staan.
Parken, historische gebouwen en monumenten, genoeg voor een voormiddag entertainment.



Afbeelding



"Welke beeld is je favoriet?" vraagt één van de zwaar gewapende agenten bij het parlement.
"The coalminer in the middle!" zeg ik en laat hem het mijnlampje zien dat aan mijn kettinkje aan mijn hals hangt.
"Are you a coalminer...gaat het gesprek verder...dangerous job..."
"Watch out for the bullets and the politicians...also dangerous" antwoord ik.
Een kort en prettige informele babbel met een groep zwaarbewapende mannen, afkomst, reizen, veiligheid dat soort dingen.
Heel joviale kerels en een stad zeer naar mijn zin.



Afbeelding



Een beetje verder bij het Tivolipark tussen al het andere mooie gaat mijn aandacht naar een kerk een beetje verscholen in een parkje.
Een mooi orthodox kerkje, nu ja kerkje...aan de trap wordt ik uitgenodigd om binnen te gaan begrijp ik uit de lichaamstaal van een oudere meneer.
Sloveens begrijp ik helemaal niet, mijn antwoorden terug in het Engels en Duits verstond hij ook niet maar eens binnen wist ik meteen waarom.
Een fiere opa bij de doopsel van zijn kleinzoon...
Dat moest op de foto! Prachtig versierd interieur, maar zo zijn de meeste orthodoxe kerken die wij al bezocht hebben.



Afbeelding



Vanzelfsprekend belanden we terug bij de Drie Bruggen, er heerst een gezellige drukte, blijkbaar vandaag ook marktdag in een nabije pleintje naast de overdekte hallen en een foodfestival!
Dit maakt het heel moeilijk...



Afbeelding



Te veel om op te noemen.
Onbekende gerechten bij andere herkenbare lekkernijen als mosselen wereldwijd bekend, oesters, burgers, al dan niet vegan wat blijkbaar tegenwoordig in is, frituurde gerechten.
Hartig, zoet...
De geur, de kleuren, de zitjes....bezet!
Een poging?
Wachten dat er iemand opstapt? Een minuut wachten, twee...vijf, meer, nog een rondje plein, nee geen zin meer.
De hoek om belanden wij bij Supernatural naked food and wine.
De naam alleen al is vermeldenswaardig en verdiend een ster...
Een Jadranske kozice voor haar.
Een Grška solata voor hem.
Wit en rood.
Wit voor Liliane, ik altijd rood bij eender welk gerecht.
We betaalden meer voor de drank dan de lunch, er zijn lekkere Sloveense wijntjes waarin we ons graag in willen verdiepen!
De 29e mei willen we in KRK zijn " volgens onze vage plannen ", geen flauw idee hoe je dat uitspreekt en ook geen zin in lange afstanden.
We stoppen op een camperplaats halverwege wegens de voor mij inspannende rit...mijn zicht hé...kronkelende wegen op een gevarieerde bergachtige streek vergen veel van mijn aandacht.
Ilirska Bistrica bij Danilo's grill.
Een eenvoudig restaurant met camperplaats.
We bestellen een fritto misto, het interieur doet ons aan de seventies denken, we voelen ons daar zeer thuis in.
Het eten, man!
Lekker en goedkoop, ik zou terug twintig willen zijn zoals toen om er nog een portie van op te eten!
Da-ag Slovenië, het was een aangename kennismaking!



Vier overnachtingen bij Bor te Krk.



Afbeelding



Het vastenland van Kroatie is verbonden met Krk via een brug, het aanzicht daarvan was bangelijk.
Ellenlange files, aanschuivend richting vastenland.
Wij?
Enerzijds blij daar we er niet inzaten en de gedachte dat het eiland Krk aan het leeglopen was.
Meer plaats voor ons.
Anderzijds bang van de populariteit, te toeristisch?
De eerste maal dat we dit eiland aandoen, een mix van Griekenland en Sardinië op het eerste zicht.



Afbeelding



We installeren ons bij camping Bor gelegen op een heuvel tussen olijfgaarden en kersenbomen.
Een gedeelte voorzien voor Acsi kaarthouders aan een democratisch prijsje, ver van het sanitair maar dat is dan het enige minpunt, het uitzicht maakt veel goed.
Het weer speelt wat met ons voeten, buien , opklaringen, we weten niet wat doen.
Te voet dan maar met een paraplu richting centrum, wat achteraf totaal overbodig was, vooral mijn lange broek dat ik aanhad vloekte.
Totaal onaangepast aan de dresscode van dit eiland.
Op zoek naar Kuna's en een eerste kennismaking met dit havenstadje.



Afbeelding



We geraken niet veel verder dan een opschrift Happy Hour dat we aan de kade van Krk tegenkwamen.
Met voldoende Kuna's voor een dag of zoveel en met twijfels.
Uit eten of restjes eerst verwerken.
We maken een moeilijke beslissing en gaan voor de restjes eerst, het leven kan bij momenten hard zijn na het zien van al die aanlokkelijke restaurantjes en bistrokes.
Twee pilsjes van een halve liter aan 32 Kuna...we zullen het moeilijk hebben om ze op te krijgen... de
Kuna's.



Afbeelding



Het eiland is best te verkennen met de fiets, er zijn fietspaden! We ontdekken er verrukkelijke uitzichten en schilderachtige baaitjes.
De temperatuur loopt tegen de 30° aan, er is een fris briesje dat de avonden aangenaam maakt, ik draag terug shorts, leven buiten op de camping, slapen met de vensters wagenwijd open en worden wakker tussen de olijven en kersen.
Hoogtepunten?
Google reviews lezen over de restaurantjes hier...morgen uit eten!



Afbeelding



Bij Konoba Andreja, op plaats nr 6 van de 38 beschreven en beoordeelde restaurants te Krk bestellen we Cozze alla Busara, een Kroatische mosselgerecht dat vergelijkbaar is als de cozze al sugo rosso uit Italië of eender welke mediterrane mosselbereiding.
Makkelijk voor mij om te kiezen, de kaart is in de talen Engels, Duits en het Italiaans opgesteld.
Ik vraag daar een liter huiswijn bij.
Eentje voor mij en eentje voor Liliane. Rood en wit.
Ik eindig met een caffè corretto grappa en de rest van de dag op mijn ligbed op de camping.
Dat literke plaatselijke wijn helpt mij wonderwel om te blijven liggen...mij afvragend hoe je dat eiland correct uitspreekt en hoe een inwoner van Krk heet...Krker?



Afbeelding



Voor dag drie te Krk schrijf ik in mijn dagboek in hoofdletters:
EEN STUKJE PARADIJS...PRIMA HIER!
Waarschijnlijk na de zoveelste Pan, een smaakvol Kroatisch biertje dat ik boven de Ožujsko verkies.
Je moet een onderscheid kunnen maken door beide biertjes te blijven proeven.
Ongetwijfeld Pan maar dat is persoonlijk!



Afbeelding



Een leuke uitstap is fietsen naar Punat dit op aanraden van een medewerker van de camping.
"Precies Sardinië of Puglia" zegt Liliane bij het passeren van de zoveelste olijfgaard.
Ik ben van dezelfde mening, het uitzicht is verrassend mooi, we fietsen op een afgescheiden fietspad wat niet zo evident is in het buitenland, krijgen mooie panorama's voorgeschoteld en ruiken de kruiden tijdens het fietsen.
Curry, rozemarijn, laurier...zomaar voor het rapen!



Afbeelding



Lunchtijd!
Deze keer laten we ons in Punat verleiden enkel door het uitzicht van de zaak.
Een huiselijk uitstraling vindt je bij Konoba Ladici uitgebaat door vader, aan de potten en pannen, bijgestaan door de twee vriendelijke dochters die de zaak doen.
Een bordje geeft het menu van de dag aan, geen kaart.
Dit is prima voor mij, geen moeilijke beslissing te maken zo.
Ik ga voor de Brudet, Liliane voor de Lignje przene.
Het is er echt genieten, een explosie van...
Krk vier overnachtingen? Het smaakt naar meer in alle betekenissen maar we moeten verder.
Er zijn nog bestemmingen dat we willen ontdekken.
We zullen ondervinden of we de juiste keuzes maken!



2-3-4/6 De Lungomare bij Opatija!



Afbeelding



Ičići bij Opatija is onze thuishaven voor enkele dagen.
We installeren ons op de stadscamping met de gelijknamige naam, Opatija camping.
Een beetje spartaans maar alles is aanwezig, in het groen met veel of weinig schaduw.
We slagen erin om wat van beide te hebben, de nr 30 voor degene die het absoluut willen weten, fantasticoso!
Benieuwd naar de villa's, stranden, de kust.
We nemen wat folders aan de balie en trekken richting water, benieuwd om te zien of het wel degelijk klopt over wat er van deze kust beschreven is.



Afbeelding



Ja watte! Je leest over de Lungomare, een wandelpad langs de zee, maar met eigen ogen dit kunnen zien en hier wandelen...
Om de tientallen meters krijg je een ander uitzicht.
Het wandelpad op deze rotsachtige kuststrook blijkt een 12 tal kilometers lang te zijn, stel je voor!
We zijn overdonderd en verrast door het uitzicht.
Je krijgt er niet genoeg van, ieder hoekje is een ansichtkaart.



Afbeelding



Je wilt blijven wandelen, je wil verder, je wil weten of het overal zo attractief is, achter het volgende hoekje kijken...de ganse lengte?
Zo uitnodigend.
We gaan moeten kiezen wat te doen, welke onze prioriteiten zijn.
Opatija meteen bezichtigen of hier op de promenade blijven?
Vanuit de camping is dit stukje pracht amper een paar honderd meters verwijderd, de straat over en je krijgt iets spectaculairs voorgeschoteld.
Het is zodanig mooi dat we besluiten om de dag hier door te brengen.



Afbeelding



We keren terug op onze stappen.
Waar we de straat overstaken om de Lungomare te bereiken ligt er een bar, in de verte een visrestaurantje.
We zijn zo overdonderd, nu ja ikke toch, er zijn geen superlatieven...tot nu toe slaat dit alles.
Twee pilsjes, onder een parasolletje en een uitzicht om er emotioneel van te worden!
Aan dat visrestaurantje iets verder, zeg maar veredelde frituur met een uitstraling en locatie om nooit te vergeten bestellen we ons avondeten.
Als er ergens sardientjes op de kaart staan kan ik er niet aan voorbij.
Voor een tientje...top! De plastieken glazen tja...de sfeer!



Afbeelding



Fietsen is hier niet zo evident.
Het wandelpad in beide richtingen is jammer genoeg verboden voor fietsers, we zijn niet vrijpostig genoeg om die borden te negeren zoals sommigen doen en dat steekt!.
Het centrum van Opatija is zodanig wat verkeer betreft moeilijk bereikbaar, de ligging maakt het ook moeilijk. Veel hellingen, veel eenrichtingsverkeer, als fietser naast de auto's rijden voel ik mij met mijn halve zicht onzeker...
Ik geef het op en rijden de andere richting uit, naar Lovran.
Iets veiliger en vlakkere banen, net doenbaar voor mij.



Afbeelding



Er is voldoende te zien, enkele bezienswaardigheden, wat monumentjes, een historisch centrum, veel hotelletjes, nog wat B&B, pittoreske hoekjes...aangenaam en niet onbelangrijk voldoende horeca.
Er zijn ideeën ontstaan voor morgen!



Afbeelding



We eindigen ons verblijf in Opatija door een laatste wandeling op de Lungomare, we krijgen maar niet genoeg van dit wandelpad.
Ontbijten met een espresso en croissantje bij een snackbar tegen een baaitje onderweg naar Lovran te Ika.
Ooit was dit stadje bedrijvig in de botenbouw lezen en zien we op een monumentje in deze lieflijk baai met een klein strandje, het water is kristalhelder en uitnodigend.



Afbeelding



Wat verder een ander uitzicht, een ander bistroke, hetzelfde scenario, genietende mensen.



Afbeelding



In het centrum is de eigenaar van Stari Grad nog bezig de tafels te dekken.
Closed.
Nog vijf minuten gebaard de man.
Een sauvignon en een malvasia later krijgen we onze voorgerechten voorgeschoteld.
Hoofgerecht Ligne blitvom, dagnje nabuzaru gevolgd door...
Hier willen we voor altijd blijven



Afbeelding



Een laatste keer een avondje uit net over de straat in ons favoriete bar.
La Bamba. What's in a name!



Den toerist.



Afbeelding



Rabac is nu een plaats dat ik aan families met kinderen kan aanbevelen.
We melden ons aan bij Camping Oliva, je staat er tussen, je raad het, olijfbomen.
De camping ligt, weeral, in een lieflijke baai tussen de groene heuvels.
Er zijn geen lelijke plaatsen in Kroatië!
Een hele gedoe om in te checken, vooral in deze warmte voelt het aan als werken.
Kiezen uit een bepaalde zone, nummertjes noteren, liefst meerdere, terug naar de incheck en hopen dat je daar op je gekozen stek kan blijven staan... op de 188.
Oef!!!
Niet te ver tegen het water, daar staan al de gestresseerde schreeuwende vaders en moeders die hun kinderen beletten kind te zijn...
Veel waterpret en veel restaurantjes voor de oudere jeugdigen als wij.
Wij observeren dit vanuit de kade net voorbij de plaža bij bar Perla.
We doen letterlijk niets, het vochtgehalte nauwlettend in het oog houdend met een Laško!



Afbeelding



Voor een paar eurokes of een tiental kuna's nemen we vandaag een boemeltreintje, we zijn erop gekleed.
Een lichtkleurige short, hemdje met lange mouwen opgerold, beige klak en lichte gympies aan.
Fototoestel bij de hand.
Liliane is assorti met mij zonder hoedje en fototoestel, wel een smartphone in een wit etuitje.
We doen het traject van deze boemeltrein tot aan het laatste resort in de heuvels om dan te voet terug te keren en ergens een hapje te eten.



Afbeelding



Man wat mis ik soms de tijd dat we op hotel gingen!
Deze voldoen aan al mijn eisen. Er zijn hier chique dingen te zien...
Verzorgde parkjes, kraaknette dreefjes tussen hoge pijnbomen, geen naaldje op de grond laat staan een papiertje.
Bloeiende perkjes en geüniformeerde tuinmannen, madammen met een wit schortje en verse lakens.
Propere en reukloze vuilkarretjes elektrisch uiteraard...
We wandelen van de stopplaats naar beneden en voelen ons als een echte toerist tussen al die ohh... en de ahh... dat we tussendoor slaken.
Je kan hier letterlijk van de grond eten, net zoals vroeger mijn werkplaats onder in de steenkoolmijn.
De perfectie nabij...



Afbeelding



Een andere moeilijkheid is het eten.
Warm, geen zin om te koken, teveel luxe gezien.
Na veel vijven en zessen werd de knoop doorgehakt en eten gezond beneden met een pizza en een fitnessslaatje om toch maar sportief te wezen.
De malvasia ons aangeraden door de ober werd het lievelingswijntje van Liliane.
"Voor mij een Malvasia Fra!" is later de veel voorkomende zin.
Er werd door ons nog een poging gedaan om ergens een kloof en watervalletje te bezichtigen.
Het bleef echter bij een poging.
Ik heb pijn...de zon schijnt te hard...ik heb geen wandelschoenen bij...te gevaarlijk...kunnen we daar ergens iets drinken?



Onze laatste week Kroatië gaat nu in!



Afbeelding



Camping Arena Stoja is de enige camping in de directe omgeving van Pula.
Te kiezen of te laten.
De Acsikaart is vanaf juni al niet meer van toepassing maar daarvoor laten we de stad niet links liggen.
Zoveel te zien zoveel te doen.
Ons installeren bijvoorbeeld.
Een megacamping op een rotsachtige schiereiland met hoge pijnbomen en met een schitterende uitzicht over het water als je geluk hebt om op de eerste rij te staan.
Nu om daar te staan moet je heel vroeg aankomen en wat geluk hebben.
Allemaal bezet!
Bescheiden als we zijn voelen we ons wel best tevreden op de tweede rij...



Afbeelding



We fietsen naar het amfitheater!
Een glimp ervan zagen we bij het naderen van Pula, samen met wat andere ruïnes en en en...
Een stad, een grote stad!
Dat betekend voldoende te bezichtigen en te bekijken.
Via een genummerde fietsroute, de 308 namelijk, gaan we eerst de omgeving verkennen.
Het verschil met de vorige bestemmingen is dat Pula uitgestrekter is, wat vlakker met stedelijke wijken met woonblokken en wat minder aantrekkelijke winkelcentrums.
We besluiten om een binnenweg terug te nemen tot aan de Tempel van Augustus waar we de zaak bekijken vanuit een terrasje bij Cvajner een aangename zaak op het Forum, de naam van het plein.
Veel benamingen rondom en in de stad verwijzen naar de Romeinse aanwezigheid destijds.
"Hvala!" of dankjewel antwoord de ober als ik het mooie interieur van de zaak prijs.
Het woord hvala met de H uitgesproken zegt de ober toen ik hem naar de juiste uitspraak vroeg, met een zucht voor de v!
Zucht...



Afbeelding



Bij Edy Grill gelegen in de Kandlerova ulica, de dik geplaveide straat richting amfitheater eten we een smaakvolle bereide visschotel en slaan een babbeltje met de bezorgde uitbater, te weinig toeristen zegt hij...wat later is de zaak vol en heeft hij minder tijd om te klagen.
We plannen een strategie voor de komende dagen.



Afbeelding



Met de bus uiteraard! We laten onze fietsen geborgen en wel in de garage van onze mobie en surfen vrolijk mee met de 5 G beschikbaar in de bus.
Berichten lezen en versturen gaan al weg voor dat we onze smartphone openen...
Bij de Boog van Sergii stopt de bus, een makkelijk herkenningspunt en start van ons stadsbezoek.



Afbeelding



Links en rechts van de weg de gebruikelijke winkeltjes dat je af en toe tegenkomt in andere toeristische oorden.
Plaatselijke specialiteiten, bistro's, souvenirwinkeltjes, kunstgalerijtjes, grotere bekende merkwinkels, een overdekte markt in Jugendstil, kraampjes, graffiti en wat verwaarloosde pandjes, de gewoonlijke stuff.
Wij doen aan window shopping tot Liliane haar zinnen in...



Afbeelding



In het stedelijk museum vernemen we iets over opgravingen, de ruine's en het belang van de vondsten.
Liliane blij, ik ook.
Bij een pizzeriazaak met een originele naam Jupiter toepasselijk voor de omgeving bestellen we onze lunch.
De beste pizza in Pula en ver daarbuiten volgens reviews.
Wat hogerop na een pittige beklimming via steegjes en trappen tot aan het kasteel zijn we de opgenomen calorieën kwijt.
De nodige foto's en weg.
Tevreden!



Afbeelding



Bijna tevreden want mijn aandacht werd 's avonds getrokken naar de kreten op de camping die van de eerste rij kwamen.
Een groep mensen turend naar het wateroppervlak.
Liliane gebaard mij om te kijken naar een bepaalde punt...
Ik zie niks!
Blijkbaar dolfijnen, tuimelaars. Ik doe mijn best...niks.
Tja, het ging zo goed zonder herinnerd te worden aan mijn slecht zicht.
Dan maar naar mensen kijken die naar dolfijnen turen.



Afbeelding



Vier dagen Rovinj.



Afbeelding



We zitten en baden letterlijk in weelde. We doen alsof...niet al te letterlijk nemen
De laatste vier dagen in Kroatië laten we ons gaan alsof de wereld vergaat.
De camping dat we bijna 20 jaar geleden eens bezochten heeft een complete transformatie ondergaan.
"La piazzola 519 è la più bella, la più comoda e la più grande" paait de mevrouw ons aan de balie...in het Italiaans.
Daar trap ik natuurlijk in.
We nemen de plaats aan, het zijn de laatste dagen in Kroatië en een beetje luxe mag.
De prijs is navenant.
We trekken onze riem wat strakker aan
Porton Biondi's toenmalige naam is veranderd in Porton Nature Hideout en hebben ten opzichte van vroeger geen gewicht mee te torsen.
Foto's nemen die ik destijds niet genomen heb...genieten waar het destijds niet kon.



Afbeelding



Snel even met de fiets naar de stad om de sfeer te proeven van weleer.
Wat een verademing, doen en laten wat je kan zonder om te kijken naar eender wie.
Euh ja, we hadden hier slechte herinneringen. NOOIT MEER neem ik iemand mee.
Wij zijn asociaal geworden uit zelfbehoud!
Me and Liliane, neh.



Afbeelding



"Hebben we hier gezeten Fra?"
" 'k Weet het niet" Niets en veelzeggende gesprekjes. Alles omvattende stilte. Kijken.
Genieten in het kwadraat aan de binnenhaven van Rovinj.
Twee plaatselijke biertjes als apero en vliegensvlug terug naar de camping.
Naar het schijnt kan je daar de beste visbereiding ter wereld in Kroatië en Rovinj eten op het restaurant van de Nature Hideout.
We zijn een dorade, een zeebaars en een salade verder, de twee halve liters karafjes zijn nog niet leeg en vragen ons af of we al dan niet een nagerecht zouden nemen.
"Mahhhh...un caffè corretto grappa e un amaro" vraag ik aan de ober.
Ze verstaan mij hier perfectimundo.
De amaro is van het huis...en nog eentje.
De prijs?
De helft van wat we in België zouden betalen! Waarom kan dit hier?



Afbeelding



Grote schepen, kleine schepen, markt, de heilige Eufemia, trapjes op, steegjes naar beneden.
We blenden met de bevolking bij Spacio Grota een wijnbar met net dat tikkeltje meer.
We slagen er wonderwel in om dat vol te houden. De Merlot en plaatselijke Sauvignon zijn van uitstekende kwaliteit...we kopen ingrediënten voor het middageten.
Het is zondag 12 juni en dat lijkt ons een geschikte dag voor een spaghettike.



Afbeelding



We ontlopen de zondagsdrukte in Rovinj en genieten verder van onze dag aan een bar ergens aan het strand.
Een dolce far niente in het Kroatisch.
Het recept? Hmmm...nee!



Spanferkel, maialino, odojak!



Afbeelding



Afbeelding



Afbeelding



"Liliane kijk een Vespa!"
"En? "
"We gaan niet naar Poreč maar trekken door naar Italië, wat denk je? Voor later als we nog eens..."



Afbeelding



Klik hier voor het vervolg



Bedankt voor het lezen
Liliane en Franco Gasparella.

_________________
Forumtips klik hier


Omhoog
 Profiel  
 
WAARSCHUWING

Deze thread heeft 20 replies

Je moet een geregistreerde gebruiker en/of ingelogd zijn om verdere reacties te lezen.


Registratie is eenvoudig en automatisch
Omhoog
Geef de vorige berichten weer:  Sorteer op  
Plaats een nieuw onderwerp Antwoord op onderwerp  [ 21 berichten ] 

Alle tijden zijn GMT [ Zomertijd ]


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers.


Je mag geen nieuwe onderwerpen in dit forum plaatsen
Je mag niet antwoorden op een onderwerp in dit forum
Je mag je berichten in dit forum niet wijzigen
Je mag je berichten niet uit dit forum verwijderen

Ga naar:  
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group
phpBB.nl Vertaling