CAMPERSITE.BE

Een vluggertje in mijn typische stijl: op een dag of 6 3600 km afgemaald, wat rondgehangen in steden maar vooral rond vliegvelden, steeds wildkamperend.

Ik ben een groot aanhanger van de alpenoversteek door zwitserland, maar wou toch ook eens de oostenrijkse kaart spelen; dat viel wat tegen. Weliswaar is het sympathiek dat men een vignet kan kopen voor een beperkte periode (ik betaalde 7,60 €) maar het viel me aardig tegen dat er op verschillende plaatsen nog apart moest bijbetaald worden, zo bv. voor de Brennerpas op mijn heenreis. Afgezien van de vliegvelden (die hier toch wel niemand zullen interesseren zeker?) was mijn eerste bestemming de Weissensee, diep in Oostenrijk niet ver van de Italiaanse grens. 't Was daar zoals verwacht erg schoon maar zoals gevreesd erg toeristisch - en dat ligt deze jongen niet zo goed. Dus snel verder, de Nassfeldpas over (bergpassen zijn één van m'n passies) waar ik een incidentje had met een betonmixervrachtwagen - die chauffeur heeft zijn scheldrepertoire kunnen uitbreiden met een Brabants register - en zo Friuli in. Friuli stond me zeer aan, ik ben er deze keer maar doorgevlamd maar 'k wil er wel eens wat uitvoeriger rondhangen. Zéér veel trattorie, volop wijngaarden, en opvallend veel musea over de oorlog 1914-1918 die ook daar de "grote" oorlog blijkt te heten. Overnachting in Lido di Staranzano, op de parking van het restaurant waar ik aangenaam maar eenzaam had gegeten. Dan ging het naar Trieste, eigenlijk de reisbestemming of zullen we zeggen het excuus voor deze kilometervreterij. Die stad beviel me zeer, alle typisch Italiaanse ingrediënten waren aanwezig maar toch ook een stevige herinnering aan de Oostenrijkse heerschappij en erg cosmopolitisch door de vele connecties met het nabije Slovenië en Kroatië. Belangrijkste herinneringen: de zeer omvangrijke jachthaven, waar sjieke dure boten lagen tot zelfs uit Zweden, en de vervallen loodsen in de oude haven.
Aan de grens met Slovenië was er tot mijn verbazing niet de minste vorm van controle, dit is toch een Schengen-grens? Eens in Slovenië was ik aangenaam verbaasd dat het er van de ene kant allemaal heel erg in orde was (m.a.w. zoals bij ons) maar aan de andere kant toch nog wel flink wat goedkoper. Zo tankte ik diesel aan 0.956€/l daar waar die bij ons rond de 1,10 stond op dat moment, en een uitvoerig etentje met apero en pousse café en alles erop en eraan was géén 15€ van de visa-kaart - die overal vlotjes aanvaard werd. Overnachting: niet ver van Ljubljana, op de bushalte-parking recht over het restaurantje.
De volgende namiddag presteerde ik het, de Boxer vast te rijden in de modder ergens op het einde van de Sloveense beschaving, op jacht naar een exotische Piper Cub waarvan ik een verre glimp had opgevangen... Een halve kilometer verder was er boer het land aan het ploegen met de tractor, na een uitleg met handen en tanden beloofde die te komen helpen nadat zijn ploegwerk af was, en jawel na drie kwartier stond hij daar en op 1-2-3 was 't allemaal opgelost. Heel knap vond ik dat die man vertikte geld van me aan te nemen maar wel graag een pintje uit mijn frigo accepteerde - en daar stond ik op het eind van de beschaving, pintjes drinkend en handen-en-tanden converserend met een Sloveense boer - die me vermoedelijk maar stom vond...
Hongarije in dan, het Balatonmeer leek mij Blankenberge in het groot dus erg goed voelde ik me daar alweer niet. Ik had die streek gekozen omdat ik er toch eens een nachtje op de camping wou staan, vooral om eens fatsoenlijk te kunnen douchen, maar bizar genoeg waren daar alle campings dicht en ook vele restaurantjes. Het moet er blijkbaar tussenseizoen geweest zijn, het moment dat al die uitbaters zelf vakantie nemen? Dus uitvoerig gedineerd maar nu wel voor 23€ of zo, de nacht doorgebracht aan het vliegveld van Siòfok, en de volgende ochtend langs de noordoever van het Balaton-meer op Graz aan, verder op Zell am See , een paar uur geslapen langs de autostrade bezuiden München en een laatste vliegveldstop in Aachen-Merzbruck.

Belangrijkste les: om brandstof te besparen moet men traag rijden - op mijn terugreis heb ik volgetankt aan de Oostenrijks-Hongaarse grens en dan de tempo-maat oftewel cruise-control op 80 km/h gezet tot thuis - en het verbruik was welgeteld 6,5 lit/100 km, proper newaar voor nen Boxer HDi2800? De boosheid van de vrachtrijders moet men dan wel in koop nemen...

Mijn volgende wordt wellicht een herbezoek van Vilnius, of als ik véél tijd en geld en moed heb Odessa...